چه باید بدانیم
- MID تابع: =MID(A1، 17، 4)، مثال A1=هدف، 17=افست، و 4=طول استخراج.
- انتخاب سلول هدف > ورودی تابع MID > مقادیر را برای هدف تابع، افست نویسه، و طول استخراج تنظیم کنید.
این مقاله نحوه استفاده از تابع MID در Excel برای Microsoft 365، Excel Online و Excel 2016 و 2019 را برای Windows و macOS توضیح می دهد.
عملکرد MID چیست؟
تابع MID به شما امکان می دهد متن را از وسط یک رشته استخراج کنید. مانند سایر توابع، با وارد کردن فرمولی در سلولی که حاوی تابع و پارامترهای آن است، از آن استفاده می کنید. شکل زیر نمایانگر شکل فرمول معمولی MID است:
=MID(A1, 17, 4)
پارامترهای فرمول به شرح زیر تجزیه می شوند:
- اولین پارامتر («A1» در مثال بالا): این هدف تابع است و باید مقداری متن را نشان دهد. یک گزینه برای شما این است که متن را مستقیماً در این نقطه قرار دهید و اطراف آن را نقل قول کنید. اما به احتمال زیاد سلولی حاوی متن گفته شده است. توجه داشته باشید که اگر سلول دارای یک عدد باشد، مانند متن رفتار می شود.
- پارامتر دوم («17» در مثال بالا): این افست یا تعداد نویسه‌ای است که می‌خواهید استخراج را روی آن شروع کنید، شامل. این باید یک عدد کامل (یعنی بدون هیچ نقل قول) بزرگتر از یک باشد. تابع MID بر اساس مقداری که در اینجا ارائه می‌کنید، پس از شمارش به سمت راست، هر بار یک کاراکتر، استخراج را آغاز می‌کند. توجه داشته باشید که اگر عددی را وارد کنید که بزرگتر از طول کل هدف باشد، نتیجه به عنوان "متن خالی" محاسبه می شود (یعنی.ه. ""). اگر یک عدد صفر یا منفی وارد کنید، با خطا مواجه خواهید شد.
- آخرین پارامتر («4» در مثال بالا): این طول استخراج است، یعنی چند کاراکتر می خواهید. مانند آفست، آنها هر بار یک نویسه در سمت راست شمارش می‌شوند و بعد از افست با نویسه شروع می‌شوند.
عملکرد MID در عمل
مثال زیر را در نظر بگیرید. در اینجا، متن را در A1 ("Lifewire آموزنده ترین سایت در Interwebs است.") با فرمول در A2 هدف قرار می دهیم: =MID(A1, 17, 4)
پارامتر دوم یک افست ۱۷ نویسه ای را نشان می دهد. همانطور که در زیر با اعداد قرمز نشان داده شده است، به این معنی است که استخراج از "m" در کلمه "most" شروع می شود.
سپس، طول 4 به معنای چهار کاراکتر (شامل اولین) استخراج می شود که باید کلمه "most" را به عنوان نتیجه برگرداند (با اعداد آبی نشان داده شده است). با وارد کردن این فرمول در سلول A2، می بینیم که این درست است.
MIDB، خواهر و برادر پیچیده تر
MID یک تابع مرتبط دارد، MIDB، که از همان نحو استفاده می کند. تنها تفاوت این است که در بایت کار می کند نه کاراکتر. یک بایت 8 بیت داده است و بیشتر زبان ها می توانند همه کاراکترهای خود را با استفاده از یک بایت نشان دهند.
پس چرا MIDB مفید است؟ اگر نیاز به پردازش کاراکترهای دو بایتی دارید، ممکن است دلیلی برای استفاده از MIDB داشته باشید. زبان های به اصطلاح "CJK" (چینی، ژاپنی و کره ای) کاراکترهای خود را به جای یک بایت با دو بایت نشان می دهند، زیرا تعداد آنها بسیار زیاد است. می‌توانید از تابع استاندارد MID روی اینها استفاده کنید، و هر بار یک کاراکتر کامل را انتخاب می‌کند، که احتمالاً همان چیزی است که شما می‌خواهید. اما اگر در حال انجام برخی پردازش‌های پیشرفته بر روی آنها هستید و نیاز به دریافت بایت‌هایی دارید که آنها را تشکیل می‌دهند، این تابع ممکن است به شما کمک کند.
