موارد مهم
- دانشمندان دریافته اند که گیمرهایی که از واقعیت مجازی استفاده می کنند زمان را از دست می دهند.
- یک محقق گفت:ممکن است این تأثیر به این واقعیت مرتبط باشد که کاربران VR تصویری بصری از بدن خود ندارند.
- یک بازمانده از سکته مغزی گفت که اغلب در طول جلسات درمانی VR زمان خود را از دست می دهد.
از دست دادن ردیابی زمان در واقعیت مجازی بسیار آسان است و اکنون دانشمندان در حال یافتن دلیل آن هستند.
طبق تحقیقات جدید،انجام بازی های ویدئویی در VR می تواند باعث شود زمان فشرده به نظر برسد. این مطالعه نشان داد که شرکت‌کنندگانی که نسخه واقعیت مجازی یک بازی را بازی کردند، ابتدا به طور متوسط 72 بازی کردند.6 ثانیه بیشتر از دانش‌آموزانی که با مانیتور معمولی شروع به کار کردند، 5 دقیقه گذشته است.
نیک دیویدنکو، دانشمند دانشگاه سانتا کروز و یکی از نویسندگان این مطالعه، در یک مصاحبه ایمیلی گفت: «تحقیق نشان می‌دهد که درک به سیگنال‌های بدن مانند ضربان قلب ما بستگی دارد. "در واقعیت مجازی، ما اغلب بازنمایی بصری از بدن خود نداریم و این عدم آگاهی از بدن ممکن است باعث شود نشانه هایی را که گذر زمان را نشان می دهند از دست بدهیم."
بازیکن ها آن را از دست می دهند
محققان در تلاشند تا بفهمند چرا کاربران VR زمان را از دست می دهند. در مطالعه اخیر، فشرده سازی زمان تنها در بین شرکت کنندگانی که ابتدا بازی را در واقعیت مجازی انجام دادند مشاهده شد. این مقاله به این نتیجه رسید که این به این دلیل است که شرکت‌کنندگان قضاوت خود را در مورد زمان در دور دوم بر اساس تخمین‌های اولیه زمانی که در دور اول انجام داده‌اند، صرف‌نظر از فرمت، استوار کردند.
اما فرض کنید اثرات فشرده سازی زمانی مشاهده شده در دور اول قابل ترجمه به سایر تجربیات واقعیت مجازی و فواصل زمانی طولانی تر است. در این صورت، می‌تواند گام بزرگی به جلو در درک نحوه عملکرد این اثر باشد.
تحقیق نشان می دهد که ادراک به سیگنال های بدن مانند ضربان قلب ما بستگی دارد.
در حالی که توصیفات غیررسمی زیادی از فشرده سازی زمان در واقعیت مجازی از سوی کسانی که آن را به طور دست اول تجربه کرده اند وجود دارد، این هنوز یک حوزه فعال تحقیقاتی است. به عنوان مثال، یک مطالعه قبلی از فشرده سازی زمان واقعیت مجازی برای کوتاه کردن مدت درمان درک شده برای بیماران شیمی درمانی استفاده کرد، اما آن آزمایش واقعیت مجازی را با فرمت های صفحه نمایش معمولی مقایسه نکرد.
"فشرده‌سازی زمان در بسیاری از موقعیت‌ها اتفاق می‌افتد، به‌ویژه زمانی که ما به شدت درگیر یا غرق در یک فعالیت هستیم، مانند انجام یک بازی ویدیویی یا درگیر شدن با دیگران. "به نظر می رسد واقعیت مجازی این اثر را تشدید می کند."
VR Time Warp به یک بازمانده از سکته کمک می کند
فقط گیمرها نیستند که به نظر می رسد زمان را در VR از دست می دهند. دب شاو که سه بار سکته کرده است، در چهار سال گذشته از VR برای تمرینات درمانی استفاده کرده است.
"تقریباً در هر موردی، وقتی هدست و سنسورها را می گذارم و سپس وارد دنیای واقعیت مجازی می شوم، زمان پشت سر گذاشته می شود." شاو در یک مصاحبه ایمیلی گفت. "در ابتدا، عمداً؛ از آنجایی که اکنون وقت من است که در یک دنیای سرگرم کننده و جذاب VR باشم، می دانم که نمی توانم مرا قطع کرد، و تنها زمانی متوقف می شوم که در یک جلسه درمانی به استراحت طبیعی برسم یا احساس کنم بدن من نیاز به استراحت سریع دارد."
از دست دادن زمان برای شاو یک مزیت است.
"در طول تمرینات درگیر شدن در He althcare VR، من تجربه کامل را می خواهم، و یک تایمر یا ساعت همیشه لازم نیست." "یک استثنا زمانی است که ماهیت رقابتی در من شروع به کار می کند، و من باید این احساس را داشته باشم که در مقایسه با دفعه قبل در همان تجربه چقدر به موفقیت رسیده ام - آیا جلوتر هستم یا عقب تر؟"
گاهی اوقات، از دست دادن زمان می تواند تمام هدف استفاده از VR باشد. True REST Float Spa زنجیره ای است که به شما امکان می دهد در حالی که از واقعیت مجازی به عنوان راهی برای آرامش استفاده می کنید در آب واقعی شناور شوید. مشتریان به عنوان راهی برای آرامش در VR به فضای بیرونی سفر می‌کنند.
فشرده‌سازی زمان در بسیاری از موقعیت‌ها اتفاق می‌افتد، به‌ویژه زمانی که ما به شدت درگیر یا غرق در یک فعالیت هستیم، مانند انجام یک بازی ویدیویی یا درگیر شدن با دیگران.
"درمان شناور اغلب مراجع ما را در حالت مغزی موج تتا قرار می دهد، که بیشتر شبیه حالت خواب مانند است. در این حالت امواج مغزی، دقیقاً مانند زمانی که در حال خواب هستید، درک زمان مخدوش می شود." رو، رئیس توسعه فرنچایز این شرکت، در یک مصاحبه ایمیلی گفت. "این احساس بسیار شبیه به مدیتیشن است."
رو گفت که اغلب هنگام حضور در آبگرم حس زمان را از دست می دهد.
رو گفت: " تماشای یک مدار فضایی در فلوت پاد مانند یک سفر بود، نه مانند یک فیلم یک ساعته. "این سفر من بود که در فضای بیرونی شناور بودم بدون اینکه نیازی به تمرکز بر روی چیزی - حتی افکارم - در حالی که از میان ستارگان می‌رفتم. وقتی از خورشید و سایر عناصر درخشان‌تر فضا و زمین گذشتیم، کمی هوشیارتر بودم. هوا تاریک تر شد، داشتم خوابم می برد."
