بعد از حذف پس‌زمینه از یک تصویر، می‌توانید دوباره از آن استفاده کنید، اما رویکردی که در نظر می‌گیرید بسته به استفاده مورد نظر از تصویر متفاوت است.
وقتی تصویر روی صفحه می رود
یکی از سه قالب روی صفحه را انتخاب کنید: GIF، PNG، یا JPEG.
GIF: فرمت رابط گرافیکی فرمت اصلی با پشتیبانی از شفافیت برای وب است. مشکل-g.webp" />.
PNG: تصاویر گرافیکی شبکه قابل حمل بر بسیاری از محدودیت های GIF غلبه کرده و گزینه ای ارجح برای تصاویر شفاف است. فرمت فایل از رنگ بالا و شفافیت جزئی با استفاده از کانال های آلفا پشتیبانی می کند. فایل‌های-p.webp" />.
- برای حفظ شفافیت کامل بدون هاله ضد aliasing، فایل-p.webp" />
- یکی دیگر از فرمت های رایج-p.webp" />
وقتی تصویر به یک برنامه چیدمان صفحه مانند InDesign می رود
در اینجا سه انتخاب دارید: قالب PSD داخلی Adobe، مسیرهای جاسازی شده یا کانال‌های آلفا.
فرمت داخلی Adobe PSD: PSD شفافیت را در بین برنامه های Adobe حفظ می کند، بنابراین اگر به طور کامل در برنامه های Adobe کار می کنید، از فرمت PSD فتوشاپ با شفافیت استفاده کنید.
مسیرهای تعبیه شده (EPS): تصاویر EPS از استفاده از مسیرهای برش جاسازی شده پشتیبانی می کنند و اکثر برنامه های انتشار دسکتاپ فرمت EPS را می پذیرند. وقتی از مسیرهای تعبیه شده برای شفافیت استفاده می شود، شی ایزوله فقط می تواند لبه های سخت داشته باشد. هیچ شفافیت جزئی وجود ندارد.
کانال های آلفا (TIFF): کانال های آلفا ماسک های بیت مپ هستند که شفافیت را در سایه های خاکستری تعریف می کنند. وقتی در برنامه‌های صفحه‌آرایی استفاده می‌شود، فرمت TIFF برای تصاویر با شفافیت کانال آلفا ترجیح داده می‌شود.
