وقتی صحبت از دریافت صدای بهتر برای تماشای تلویزیون می شود، گزینه نوار صدا مورد علاقه است. نوارهای صوتی در فضا صرفه جویی می‌کنند، بلندگوها و سیم‌ها را کاهش می‌دهند، و راه‌اندازی آنها نسبت به یک سیستم صوتی سینمای خانگی کامل کمتر است.
با این حال، نوارهای صوتی فقط برای تماشای تلویزیون نیستند. بسته به برند و مدل، می‌توانید دستگاه‌های دیگری را متصل کنید و از ویژگی‌هایی استفاده کنید که تجربه سرگرمی شما را گسترش می‌دهد.
اگر می خواهید نوار صوتی را در نظر بگیرید، نکات زیر شما را در نصب، راه اندازی و استفاده راهنمایی می کند.
صندبارها را می توان با تلویزیون های تولیدکنندگان مختلف از جمله، اما نه محدود به، تلویزیون های ساخت ال جی، سامسونگ، پاناسونیک، سونی و ویزیو استفاده کرد.
قرارگیری نوار صدا
اگر تلویزیون شما روی پایه، میز، قفسه یا کابینت قرار دارد، نوار صوتی را درست زیر تلویزیون قرار دهید، که ایده آل است زیرا صدا از جایی که به دنبال آن هستید می آید. ارتفاع نوار صوتی را در مقابل فضای عمودی بین پایه و پایین تلویزیون اندازه بگیرید تا مطمئن شوید نوار صوتی صفحه را مسدود نمی کند.
هنگامی که ساندبار را روی قفسه ای در داخل کابینت قرار می دهید، آن را تا جایی که ممکن است به سمت جلو قرار دهید تا صدایی که به طرفین هدایت می شود مسدود نشود. اگر نوار صوتی دارای قابلیت صوتی Dolby Atmos، DTS:X یا DTS Virtual:X باشد، قرار دادن آن در قفسه کابینت مطلوب نیست زیرا نوار صوتی برای جلوه‌های صوتی فراگیر باید صدا را به صورت عمودی پخش کند.
بیشتر ساندبارها را می توان به دیوار نصب کرد. می توانید نوار صوتی را زیر یا بالای تلویزیون دیواری قرار دهید. بهتر است آن را زیر تلویزیون نصب کنید زیرا صدا بهتر به سمت شنونده هدایت می شود.
بسیاری از ساندبارها با سخت افزار یا یک الگوی دیوار کاغذی عرضه می شوند. از الگو برای پیدا کردن بهترین نقطه استفاده کنید و نقطه پیچ را برای پایه های دیواری ارائه شده علامت بزنید. اگر نوار صوتی همراه با سخت‌افزار نصب دیواری یا الگوی ارائه نمی‌شود، راهنمای کاربر را برای اطلاعات بیشتر در مورد آنچه نیاز دارید و اینکه سازنده موارد را به‌عنوان خرید اختیاری ارائه می‌دهد، بررسی کنید.
برخلاف نمونه‌های عکس بالا، بهتر است جلو یا کناره‌های نوار صوتی را با وسایل تزئینی مسدود نکنید.
اتصالات پایه صدا
پس از قرار دادن نوار صوتی، تلویزیون و سایر اجزای خود را وصل کنید. در مورد نصب دیواری، قبل از نصب دائم نوار صوتی، اتصالات را برقرار کنید.
در بالا نشان داده شده است اتصالات موجود در نوار صوتی اصلی. موقعیت و برچسب‌گذاری ممکن است متفاوت باشد.
اتصالات دیجیتال اپتیکال، دیجیتال کواکسیال، و استریو آنالوگ از چپ به راست با انواع کابل مربوطه خود هستند.
اتصال نوری دیجیتال برای ارسال صدا از تلویزیون به نوار صوتی بهترین است. اگر تلویزیون این اتصال را ندارد، اگر تلویزیون این گزینه را ارائه می دهد، از اتصالات استریو آنالوگ استفاده کنید. اگر تلویزیون هر دو را دارد، انتخاب شماست.
پس از اتصال تلویزیون، مطمئن شوید که می تواند سیگنال های صوتی را به نوار صوتی ارسال کند. می‌توانید این کار را از طریق منوی تنظیمات صدا یا بلندگوی تلویزیون و خاموش کردن بلندگوهای داخلی تلویزیون (این را با عملکرد MUTE اشتباه نگیرید، که بر نوار صوتی شما نیز تأثیر می‌گذارد) یا روشن کردن بلندگوی خارجی تلویزیون یا گزینه خروجی صدا انجام دهید. همچنین ممکن است بتوانید دیجیتال اپتیکال یا آنالوگ را انتخاب کنید (ممکن است این موضوع به طور خودکار بسته به اینکه کدام متصل است تشخیص داده شود).
معمولاً فقط یک بار باید تنظیم بلندگوی خارجی را انجام دهید. اگر تصمیم گرفتید از نوار صوتی برای تماشای محتوای خاصی استفاده نکنید، بلندگوهای داخلی تلویزیون را روشن کنید و پس از استفاده مجدد از نوار صوتی آن را خاموش کنید.
می توانید از اتصال کواکسیال دیجیتال برای دیسک Blu-ray، پخش کننده DVD، یا منبع صوتی دیگری که این گزینه را دارد استفاده کنید. اگر دستگاه‌های منبع شما این گزینه را ندارند، ممکن است یک دیجیتال نوری یا آنالوگ داشته باشند.
یکی از اتصالات دیگری که ممکن است در یک نوار صوتی اصلی که در عکس نشان داده نشده است بیابید، یک ورودی استریو آنالوگ مینی جک 3.5 میلی متری (1/8 اینچی) است، علاوه بر آن یا به عنوان جایگزینی برای آنالوگ. جک های استریو نشان داده شده است.
یک جک ورودی 3.5 میلی متری برای اتصال پخش کننده های موسیقی قابل حمل یا منابع صوتی مشابه مناسب است. با این حال، همچنان می‌توانید منابع صوتی استاندارد را از طریق یک آداپتور RCA به جک مینی که می‌توانید بسازید، متصل کنید.
هنگامی که از یک اتصال کواکسیال دیجیتال یا دیجیتال استفاده می کنید و نوار صوتی از رمزگشایی صدای Dolby Digital یا DTS پشتیبانی نمی کند، تلویزیون یا دستگاه منبع دیگری (DVD، Blu-ray، کابل یا ماهواره، یا پخش کننده رسانه) را تنظیم کنید. به PCM یا از گزینه اتصال صوتی آنالوگ استفاده کنید.
اتصالات نوار صوتی پیشرفته
علاوه بر اتصالات صوتی دیجیتال نوری، کواکسیال دیجیتال و آنالوگ استریو، یک نوار صوتی سطح بالاتر ممکن است گزینه های زیر را ارائه دهد.
HDMI
اتصالات HDMI به شما امکان می دهد DVD، Blu-ray، جعبه کابل HD/ماهواره یا پخش کننده رسانه خود را از طریق نوار صوتی به تلویزیون هدایت کنید. سیگنال‌های ویدئویی دست نخورده عبور می‌کنند، در حالی که صدا را می‌توان استخراج و رمزگشایی کرد یا توسط نوار صوتی پردازش کرد.
HDMI به هم ریختگی بین نوار صوتی و تلویزیون را کاهش می دهد زیرا کابل های جداگانه ای را به تلویزیون برای ویدیو و نوار صوتی برای صدا از دستگاه های منبع خارجی وصل نمی کنید.
تلویزیون شما ممکن است از HDMI-ARC (کانال بازگشت صدا) نیز پشتیبانی کند، که به آن اجازه می دهد صدا را با استفاده از همان کابل HDMI که نوار صوتی برای ارسال ویدئو به تلویزیون استفاده می کند، به نوار صوتی ارسال کند. این بدان معنی است که شما مجبور نیستید یک کابل صوتی جداگانه از تلویزیون به نوار صوتی وصل کنید.
برای استفاده از این ویژگی، به منوی تنظیمات HDMI تلویزیون رفته و آن را فعال کنید. در صورت نیاز با راهنمای کاربر تلویزیون و نوار صوتی خود مشورت کنید، زیرا دسترسی به منوهای تنظیم این ویژگی ممکن است در برندهای مختلف متفاوت باشد.
خروجی ساب ووفر
بسیاری از نوارهای صوتی دارای خروجی ساب ووفر هستند. اگر ساندبار شما دارای یکی است، به صورت فیزیکی یک ساب ووفر خارجی را به نوار صوتی وصل کنید تا باس اضافه شده برای تجربه شنیدن فیلم تولید شود.
اگرچه بسیاری از ساندبارها با ساب ووفر عرضه می شوند، برخی دیگر ندارند اما ممکن است بعداً این گزینه را داشته باشند. حتی اگر نوار صوتی یک اتصال خروجی ساب ووفر فیزیکی را ارائه دهد، ممکن است با یک ساب ووفر بی‌سیم همراه باشد که به هم ریختگی کابل را بیشتر کاهش می‌دهد.
پورت اترنت
یکی دیگر از اتصالات موجود در برخی از نوارهای صوتی یک پورت اترنت (شبکه) است. این پورت از اتصال به یک شبکه خانگی پشتیبانی می کند که ممکن است امکان دسترسی به خدمات پخش موسیقی اینترنتی و در برخی موارد، نوار صوتی را در یک سیستم موسیقی چند اتاقه یکپارچه کند.
صوتبارهایی که دارای یک پورت اترنت هستند نیز ممکن است Wi-Fi داخلی را ارائه دهند، که همچنین به هم ریختگی کابل ها را کاهش می دهد. از گزینه ای استفاده کنید که بهترین کار را برای شما دارد.
میله های صدا با راه اندازی ساب ووفر
اگر نوار صوتی شما با ساب ووفر همراه است، یا یک ساب ووفر را اضافه کرده اید، مکانی برای قرار دادن آن پیدا کنید. مطمئن شوید که فرعی در جایی قرار دارد که هم راحت است (نزدیک پریز برق AC) و هم بهترین صدا را دارد.
بعد از اینکه ساب ووفر را قرار دادید و از پاسخ باس آن راضی شدید، آن را با نوار صوتی خود متعادل کنید تا خیلی بلند یا خیلی نرم نباشد. کنترل از راه دور خود را برای کنترل سطح صدا جداگانه برای نوار صوتی و ساب ووفر بررسی کنید. اگر چنین است، به دست آوردن تعادل مناسب آسان تر می شود.
همچنین، بررسی کنید که آیا نوار صوتی دارای کنترل صدا اولیه است یا خیر. می‌تواند همزمان با یک نسبت، صدای هر دو را کم و زیاد کند، بنابراین لازم نیست هر بار که صدا را تنظیم می‌کنید، نوار صوتی و ساب ووفر را دوباره متعادل کنید.
میله‌های صدا با راه‌اندازی بلندگوهای فراگیر
برخی از نوارهای صوتی (بیشتر Vizio و Nakamichi) شامل یک ساب ووفر و بلندگوهای فراگیر هستند. در این سیستم ها، ساب ووفر بی سیم است و بلندگوهای فراگیر از طریق کابل های بلندگو به ساب ووفر متصل می شوند.
نوار صوتی صدای کانال های چپ، مرکز و راست جلویی را تولید می کند. سیگنال های باس و فراگیر را به صورت بی سیم به ساب ووفر می فرستد. ساب ووفر سیگنال های فراگیر را به بلندگوهای متصل هدایت می کند. این تنظیم سیم از جلو به پشت اتاق را حذف می کند، اما قرار دادن ساب ووفر را محدود می کند، زیرا باید نزدیک بلندگوهای فراگیر باشد.
از سوی دیگر، نوارهای صوتی را از Sonos (Playbar، Playbase، و Beam) و Polk Audio (SB1 Plus) انتخاب کنید که به شما امکان می دهد تا دو بلندگوی فراگیر بی سیم اضافه کنید. لازم نیست این نوارهای صوتی به صورت فیزیکی به ساب ووفر متصل شوند. با این حال، آنها هنوز باید به برق AC وصل شوند.
اگر نوار صدا بلندگوهای فراگیر را ارائه می دهد، برای بهترین نتیجه، بلندگوها را در دو طرف حدود 10 تا 20 درجه عقب تر از موقعیت گوش دادن قرار دهید. بلندگو باید چند اینچ از دیوارهای جانبی یا گوشه های اتاق فاصله داشته باشد. اگر بلندگوهای فراگیر به ساب ووفر متصل می شوند، ساب ووفر را نزدیک دیوار پشتی در بهترین نقطه برای عمیق ترین و واضح ترین خروجی باس قرار دهید.
هنگام اتصال، ساب ووفر را با نوار صوتی خود متعادل کنید. سپس بلندگوهای فراگیر را متعادل کنید تا نوار صوتی را تحت تأثیر قرار ندهند و در عین حال خیلی نرم نباشند.
کنترل از راه دور را برای کنترل‌های جداگانه سطح بلندگوی فراگیر بررسی کنید. پس از تنظیم، اگر کنترل صدا اولیه وجود داشته باشد، می‌توانید صدای کل سیستم را بدون از دست دادن تعادل بین نوار صوتی، بلندگوهای فراگیر و ساب ووفر کم و زیاد کنید.
میله‌های صدا با راه‌اندازی پخش صدا دیجیتال
نوع دیگری از نوار صوتی که ممکن است با آن روبرو شوید، پروژکتور صدا دیجیتال است. یاماها این نوع نوار صوتی را می سازد که شماره مدل آن با حروف "YSP" (پرژکتور صدا یاماها) شروع می شود.
چیزی که این نوع نوار صوتی را متفاوت می کند این است که به جای بلندگوهای سنتی، یک طرح پیوسته از "درایورهای پرتو" در سطح جلو وجود دارد.
به دلیل پیچیدگی بیشتر، راه اندازی اضافی لازم است:
- درایورهای پرتو را به گروه های خاصی اختصاص دهید تا تعداد کانال های مورد نظر شما فعال شود (2، 3، 5 یا 7).
- میکروفون ارائه شده را به نوار صوتی وصل کنید تا به تنظیم نوار صوتی کمک کنید.
- نوار صوتی صداهای آزمایشی تولید می کند که به اتاق پخش می شود.
- میکروفون صداها را می گیرد و صداها را به نوار صوتی منتقل می کند.
- نرم افزار نوار صوتی صداها را تجزیه و تحلیل می کند و عملکرد درایور پرتو را طوری تنظیم می کند که به بهترین وجه با ابعاد و آکوستیک اتاق شما مطابقت داشته باشد.
برگزاری صدای دیجیتال به اتاقی نیاز دارد که درایور پرتو بتواند صدا را از دیوارها منعکس کند. اگر اتاقی با یک یا چند انتهای باز دارید، ممکن است یک پروژکتور صدای دیجیتال بهترین انتخاب نوار صوتی شما نباشد.
Sound Bar در مقابل Sound Base Setup
یکی دیگر از تغییرات در نوار صوتی یک پایه صدا است. یک پایه صوتی بلندگوها و اتصالات نوار صوتی را می گیرد و آن را در کابینتی قرار می دهد که می تواند به عنوان یک پلت فرم برای تلویزیون عمل کند.
قرار دادن تلویزیون‌ها محدود است، زیرا پایه‌های صوتی با تلویزیون‌هایی که پایه‌های مرکزی دارند بهترین کار را دارند. اگر تلویزیونی با پایه‌های انتهایی دارید، ممکن است پاها خیلی از هم دور باشند و روی پایه صدا قرار نگیرند زیرا ممکن است پایه صدا از فاصله بین پایه‌های انتهایی تلویزیون باریک‌تر باشد.
پایه صدا نیز ممکن است بالاتر از ارتفاع عمودی قاب پایین قاب تلویزیون باشد. اگر پایه صدا را به نوار صوتی ترجیح می دهید، این عوامل را در نظر بگیرید.
بسته به برند، پایه صدا ممکن است به عنوان "کنسول صوتی، " "سکوی صدا، " "پایه صدا، " "صفحه صدا،" یا "پایه بلندگوی تلویزیون" برچسب‌گذاری شود.
میله‌های صدا با بلوتوث و صدای بی‌سیم چند اتاقه
یکی از ویژگی های رایج در بسیاری از نوارهای صوتی بلوتوث است. این فناوری می تواند موسیقی را از گوشی هوشمند و سایر دستگاه های سازگار شما پخش کند. برخی از نوارهای صوتی به شما امکان می دهند صدا را از نوار صوتی به هدست یا بلندگوهای بلوتوث ارسال کنید.
صدای چند اتاقه بی سیم
یکی دیگر از ویژگی های موجود در برخی از نوارهای صوتی، صدای بی سیم چند اتاقه است که به شما امکان می دهد از نوار صوتی، همراه با یک برنامه گوشی هوشمند، برای ارسال موسیقی از منابع متصل یا پخش جریانی از اینترنت به بلندگوهای بی سیم سازگار واقع در اتاق های دیگر خانه.
مارک ساندبار تعیین می کند که با کدام بلندگوهای بی سیم سازگار است.
برای مثال، نوارهای صوتی مجهز به Yamaha MusicCast فقط با بلندگوهای بی‌سیم با مارک Yamaha، نوارهای صوتی Denon با بلندگوهای بی‌سیم با برند Denon HEOS، و نوارهای صوتی Vizio با SmartCast با بلندگوهای با مارک SmartCast کار می‌کنند. مارک‌های نوار صوتی که DTS Play-Fi را در خود جای داده‌اند، تا زمانی که بلندگو از پلت‌فرم DTS Play-Fi پشتیبانی می‌کند، در چندین مارک بلندگوی بی‌سیم کار می‌کنند.
خط آخر
علیرغم اینکه معادل راه اندازی کامل سینمای خانگی با گیرنده و بلندگوهای متعدد نیست، برای بسیاری، نوار صوتی می تواند تجربه شنیدن تلویزیون یا موسیقی رضایت بخشی را با امتیاز نصب آسان ارائه دهد.برای کسانی که سینمای خانگی بزرگی دارند، نوارهای صوتی راه حلی عالی برای تماشای تلویزیون در اتاق دوم هستند.
هنگام در نظر گرفتن نوار صوتی، فقط به قیمت نگاه نکنید. همچنین به نصب، راه‌اندازی و استفاده از گزینه‌هایی که ممکن است برای ارائه بهترین تجربه سرگرمی ممکن در قبال پول ارائه کند، نگاه کنید.
