اکثر لپ‌تاپ‌های مدرن در حال دور شدن از درایوهای مکانیکی به نفع گزینه‌های بادوام‌تر و کوچکتر حالت جامد هستند. همانطور که فاکتورهای شکل لپ تاپ کماکان از نظر اندازه کم می شوند، درایوهای نوری به طور فزاینده نایاب می شوند و این SSD ها تکثیر می شوند.
هارد دیسک
هارد دیسک‌ها هنوز رایج‌ترین شکل ذخیره‌سازی در لپ‌تاپ هستند و بسیار ساده هستند.
به طور کلی، درایو با ظرفیت و سرعت چرخش آن شناخته می شود. درایوهای با ظرفیت بزرگتر نسبت به درایوهای کوچکتر عملکرد بهتری دارند و درایوهای با سرعت چرخش سریعتر، در مقایسه با درایوهای با ظرفیت مشابه، معمولاً پاسخگوتر از درایوهای کندتر هستند.
با این حال، هارد دیسک‌هایی که سرعت چرخش آهسته‌تری دارند در مورد زمان‌های کارکرد لپ‌تاپ یک مزیت جزئی دارند، زیرا انرژی کمتری مصرف می‌کنند.
درایوهای لپ تاپ معمولاً 2.5 اینچ اندازه دارند و می توانند از 160 گیگابایت تا بیش از 2 ترابایت ظرفیت داشته باشند. اکثر سیستم ها بین 500 گیگابایت تا 1 ترابایت فضای ذخیره سازی خواهند داشت که برای سیستم لپ تاپ استاندارد کافی است.
اگر به دنبال یک لپ تاپ برای جایگزینی دسکتاپ خود به عنوان سیستم اصلی خود هستید که تمام اسناد، فیلم ها، برنامه ها و غیره شما را در خود جای می دهد، در نظر بگیرید که لپ تاپی با هارد دیسک ۷۵۰ گیگابایت یا بزرگتر تهیه کنید.
درایوهای حالت جامد
درایوهای حالت جامد شروع به جایگزینی هارد درایوهای بیشتر در لپ تاپ ها، به ویژه لپ تاپ های فوق نازک جدید کرده اند.
برخی از سیستم‌ها، به‌ویژه رایانه‌های رومیزی، دو درایو ارائه می‌کنند-یک SSD کوچکتر برای سیستم‌عامل و یک HDD بزرگتر برای داده‌ها، تا مزایای سرعت SSD و ظرفیت ذخیره‌سازی کم‌هزینه HDDها را ارائه کنند.
این نوع هارد دیسک‌ها از مجموعه‌ای از تراشه‌های حافظه فلش استفاده می‌کنند تا یک صفحه مغناطیسی برای ذخیره داده‌ها. آنها دسترسی سریعتر به داده‌ها، مصرف انرژی کمتر و قابلیت اطمینان بالاتر را فراهم می‌کنند.
نکته منفی این است که SSD ها با ظرفیت های بزرگی مانند هارد دیسک های مکانیکی عرضه نمی شوند. به علاوه، آنها معمولاً هزینه بسیار بیشتری دارند.
یک لپ تاپ معمولی مجهز به درایو حالت جامد از 16 گیگابایت تا 512 گیگابایت فضای ذخیره سازی دارد. اگر SSD تنها فضای ذخیره سازی در لپ تاپ است، باید حداقل 120 گیگابایت فضا داشته باشد اما در حالت ایده آل حدود 240 گیگابایت یا بیشتر.
نوع رابطی که درایو حالت جامد استفاده می کند نیز می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد داشته باشد، اما بسیاری از شرکت ها آن را آشکارا تبلیغ نمی کنند. اکثر سیستم‌های ارزان قیمت مانند کروم‌بوک‌ها از eMMC استفاده می‌کنند که چیزی بیشتر از یک کارت حافظه فلش نیست، در حالی که لپ‌تاپ‌های با عملکرد بالا از کارت‌های جدید M.2 با PCI Express استفاده می‌کنند.
درایوهای هیبریدی حالت جامد
اگر می خواهید عملکرد بالاتری نسبت به یک هارد دیسک سنتی داشته باشید اما نمی خواهید ظرفیت ذخیره سازی را قربانی کنید، یک درایو هیبریدی حالت جامد گزینه دیگری است. برخی از شرکت ها از این ها به عنوان هارد دیسک های هیبریدی یاد می کنند.
درایوهای هیبریدی حالت جامد شامل مقدار کمی از حافظه حالت جامد در یک هارد دیسک مکانیکی است که برای کش کردن فایل‌های پرکاربرد استفاده می‌شود. آنها به سرعت بخشیدن به کارهایی مانند بوت کردن لپ تاپ کمک می کنند، اما همیشه سریعتر نیستند. در واقع، این شکل از درایو زمانی بهتر استفاده می‌شود که تعداد محدودی از برنامه‌ها به طور مکرر استفاده شوند.
فناوری پاسخ هوشمند و حافظه پنهان SSD
مشابه هارد دیسک های هیبریدی، برخی از لپ تاپ ها از هر دو هارد دیسک مکانیکی با یک درایو حالت جامد کوچک استفاده می کنند. رایج‌ترین شکل از این فناوری از فناوری پاسخ هوشمند اینتل استفاده می‌کند. این مزیت ظرفیت های ذخیره سازی هارد دیسک را فراهم می کند و در عین حال از مزایای سرعت یک درایو حالت جامد برخوردار می شود.
برخلاف حافظه های SSHD، این مکانیسم های کش معمولاً از درایوهای بزرگتر بین 16 تا 64 گیگابایت استفاده می کنند که به لطف فضای اضافی، طیف وسیع تری از برنامه های پرکاربرد را تقویت می کند.
برخی اولترابوک‌های قدیمی از نوعی حافظه پنهان SSD استفاده می‌کنند که ظرفیت ذخیره‌سازی بالاتر یا هزینه‌های کمتری را ارائه می‌دهد، اما اینتل مشخصات را طوری تغییر داده است که یک درایو حالت جامد اختصاصی لازم است تا دستگاه‌های جدید الزامات برند اولترابوک را برآورده کنند.
درایوهای CD، DVD و Blu-ray
با ظهور توزیع دیجیتال و روش‌های جایگزین راه‌اندازی، درایوهای نوری مانند گذشته الزامی نیستند. این روزها، بیشتر برای تماشای فیلم یا بازی، و همچنین رایت برنامه ها بر روی دیسک، ایجاد دی وی دی، یا ساخت سی دی های صوتی استفاده می شود.
رایترهای DVD تقریباً برای لپ تاپ هایی که درایو نوری دارند استاندارد هستند. آنها می توانند به طور کامل هر دو فرمت CD و DVD را بخوانند و بنویسند. این تطبیق پذیری آنها را برای تماشای فیلم های DVD در حال حرکت یا برای ویرایش فیلم های DVD خود بسیار مفید می کند.
اکنون که Blu-ray به استاندارد با کیفیت بالا تبدیل شده است، لپ تاپ های بیشتری این درایوها را دارند.درایوهای ترکیبی بلوری دارای تمامی ویژگی های یک دی وی دی رایتر سنتی با قابلیت پخش فیلم های بلوری هستند. رایترهای Blu-ray توانایی رایت داده یا ویدیوی زیادی را به رسانه های BD-R و BD-RE اضافه می کنند.
در اینجا برخی از گزینه های درایو نوری و وظایفی که برای آنها مناسب است آورده شده است:
- محاسبات پایه با پخش DVD: DVD-ROM
- ضبط DVD/CD: DVD Writer
- پخش ویدئو HD: ترکیبی Blu-ray
- ضبط ویدئو HD: Blu-ray Writer
با هزینه های فعلی قطعات، تقریباً هیچ دلیلی وجود ندارد که لپ تاپ اگر قرار است درایو نوری داشته باشد DVD رایتر نداشته باشد. چیزی که مایه تعجب است این است که درایوهای بلو-ری استانداردتر نشده اند زیرا قیمت آنها در حال حاضر برای درایوهای ترکیبی نیز بسیار پایین است. درایوهای لپ‌تاپ معمولاً بسیار کندتر از درایوهای مشابه موجود در سیستم‌های دسکتاپ هستند.
حتی اگر لپ‌تاپ دارای درایو نوری داخلی نباشد، تا زمانی که یک درگاه USB باز برای اتصال درایو نوری USB داشته باشید، همچنان می‌توانید از آن استفاده کنید.
هنگامی که لپ تاپ با درایو نوری خریداری می کنید، ممکن است برای مشاهده صحیح فیلم های DVD یا Blu-ray به نرم افزار اضافی فراتر از سیستم عامل نیاز داشته باشد.
دسترسی درایو
دسترسی به درایو هنگام بررسی اینکه آیا درایو آسیب دیده را ارتقا دهید یا جایگزین کنید مهم است.
علاوه بر در دسترس بودن، همچنین مهم است که در مورد نوع محفظه های درایو و اندازه مورد نیاز نیز بدانید. به عنوان مثال، محفظه های درایو 2.5 اینچی که برای هارد دیسک ها و درایوهای حالت جامد استفاده می شوند، می توانند در اندازه های مختلفی باشند. درایوهای بزرگتر 9.5 میلی‌متری اغلب عملکرد و ظرفیت‌های بهتری دارند، اما اگر محفظه درایو به دلیل نمایه نازک فقط درایوهای 7.0 میلی‌متری مناسب است، باید این را بدانید.
به طور مشابه، برخی از سیستم ها از کارت های mSATA یا M.2 به جای هارد دیسک معمولی 2.5 اینچی برای درایو حالت جامد خود استفاده می کنند. بنابراین، اگر می‌توان به درایوها دسترسی پیدا کرد و آنها را جایگزین کرد، مطمئن شوید که چه نوع رابط‌ها و محدودیت‌های اندازه فیزیکی وجود دارد.
