192.168.1.100 آغاز محدوده آدرس IP پویا پیش فرض برای برخی از روترهای پهن باند خانگی Linksys است. این یک آدرس IP خصوصی است که می تواند به هر دستگاهی در یک شبکه محلی که برای استفاده از این محدوده آدرس تنظیم شده است اختصاص داده شود. همچنین می توان از آن به عنوان آدرس IP پیش فرض دروازه استفاده کرد.
یک کلاینت شبکه با استفاده از آدرس 192.168.1.100 در مقایسه با آدرس خصوصی دیگر، عملکرد بهتر یا امنیت بهتری به دست نمی آورد. هیچ چیز خاصی در مورد این آدرس IP وجود ندارد.
192.168.1.100 در روترهای Linksys
بسیاری از روترهای Linksys 192 را تنظیم می کنند.168.1.1 به عنوان آدرس محلی پیش فرض و سپس طیفی از آدرس های IP را تعریف کنید که از طریق DHCP (پروتکل پیکربندی میزبان پویا) در دسترس دستگاه های سرویس گیرنده قرار می گیرند. در حالی که 192.168.1.100 اغلب پیش‌فرض این تنظیم است، مدیران می‌توانند آن را به آدرس دیگری تغییر دهند، مانند 192.168.1.2 یا 192.168.1.101.
برخی از روترهای Linksys از تنظیمات پیکربندی آدرس IP شروع پشتیبانی می کنند که مشخص می کند کدام آدرس IP اولین آدرس در مجموعه ای است که DHCP از آن آدرس ها را تخصیص می دهد. به اولین رایانه، تلفن یا سایر دستگاه های متصل به Wi-Fi که از روتر استفاده می کند معمولاً این آدرس اختصاص داده می شود.
اگر 192.168.1.100 به عنوان آدرس IP شروع در استخر انتخاب شود، دستگاه های تازه متصل از آدرسی در محدوده استفاده می کنند. در نتیجه، اگر 50 دستگاه تخصیص داده شود، محدوده از 192.168.1.100 تا 192.168.1.149 است، در این صورت دستگاه ها از آدرس هایی مانند 192.168.1.101، 192.168.1.102 و غیره استفاده می کنند.
به جای استفاده از 192.168.1.100 به عنوان یک آدرس شروع، این آدرس ممکن است در عوض آدرس IP اختصاص داده شده به روتر باشد که همه دستگاه های متصل به عنوان آدرس دروازه پیش فرض خود از آن استفاده می کنند. اگر اینطور است، و باید تغییراتی در تنظیمات روتر ایجاد کنید، با اعتبار صحیح در https://192.168.1.100 وارد شوید.
192.168.1.100 در شبکه های خصوصی
هر شبکه خصوصی، اعم از شبکه خانگی یا تجاری، می تواند از 192.168.1.100 استفاده کند، مهم نیست که کدام نوع روتر درگیر است. می تواند بخشی از یک استخر DHCP باشد یا به عنوان یک آدرس IP ثابت تنظیم شود. وقتی شبکه ای از DHCP استفاده می کند، دستگاه اختصاص داده شده به 192.168.1.100 تغییر می کند، اما وقتی شبکه هایی با آدرس دهی ایستا راه اندازی می کنید، تغییر نمی کند.
آزمایش پینگ را از هر رایانه دیگری در شبکه انجام دهید تا مشخص شود که آیا 192.168.1.100 به یکی از دستگاه های شبکه اختصاص داده شده است یا خیر. کنسول روتر همچنین فهرستی از آدرس‌های DHCP اختصاص داده شده را نشان می‌دهد (برخی از آنها ممکن است متعلق به دستگاه‌هایی باشند که در حال حاضر آفلاین هستند).
از آنجایی که 192.168.1.100 یک آدرس خصوصی است، آزمایش‌های پینگ یا سایر تلاش‌های اتصال مستقیم از اینترنت یا سایر شبکه‌های خارجی با شکست مواجه می‌شوند.
ملاحظات
از تخصیص دستی این آدرس به هر دستگاهی که به محدوده آدرس DHCP روتر تعلق دارد، خودداری کنید. در غیر این صورت، آدرس IP تداخل ایجاد می‌کند، زیرا روتر می‌تواند این آدرس را به دستگاهی متفاوت از دستگاهی که در حال حاضر از آن استفاده می‌کند اختصاص دهد.
اما، اگر روتر طوری پیکربندی شده باشد که آدرس IP 192.168.1.100 را برای یک دستگاه خاص رزرو کند (همانطور که آدرس MAC آن نشان داده شده است)، DHCP آن را به هیچ اتصال دیگری اختصاص نخواهد داد.
بیشتر مشکلات مربوط به DNS را در رایانه با استفاده از یک آدرس IP (از جمله 192.168.1.100) با دستور ipconfig /flushdns حل کنید.
