در راه اندازی سینمای خانگی، باید همه چیز را به هم وصل کنید تا به درستی کار کند. کابل ها و سیم ها راه های متعددی را برای اتصال اجزای قدیمی و جدید فراهم می کنند. با سرعت شتابان تغییر از آنالوگ به دیجیتال، روندی پدیدار شده است که امکان اتصال اجزای قدیمی‌تر به قطعات جدید را تحت فشار قرار می‌دهد.
تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی مصرفی چندین اتصال قدیمی را از اجزای سینمای خانگی که برای سال ها یا حتی دهه ها استفاده می شدند حذف کرده اند، و استفاده عملی از دستگاه های قدیمی تر، اما همچنان کارآمد را که منحصراً از این اتصالات استفاده می کنند، محدود کرده اند.
در اینجا نمونه‌هایی از اتصالاتی است که در حال حذف یا حذف شده‌اند.
اتصالات S-Video
اکثر تلویزیون‌ها، گیرنده‌های سینمای خانگی و سایر اجزای منبع ویدیو دیگر اتصال S-Video ندارند. دستگاه‌های قدیمی که از این اتصال استفاده می‌کنند عبارتند از: VCRها و دوربین‌های فیلم‌برداری S-VHS، دوربین‌های فیلم‌برداری Hi8، دوربین‌های فیلم‌برداری mini-DV، پخش‌کننده‌های DVD قدیمی‌تر، سوئیچرهای AV، و اکثر پخش‌کننده‌های LaserDisc باقی‌مانده.
اتصالات ویدیویی کامپوننت
در زیر مجموعه ای از اتصالات ویدیویی کامپوننت است. خط مشی به نام غروب آنالوگ به دلیل قوانین حفاظت از کپی و پذیرش سریع HDMI به عنوان استاندارد برای انتقال ویدیو با کیفیت بالا، عملی بودن اتصالات ویدیویی جزء را حذف می کند.
نصب‌کنندگان سفارشی که قبلاً خانه‌هایی را با استفاده از اتصالات ویدیویی کامپوننت برای اتصال ویدیویی با کیفیت بالا سیم‌کشی کرده‌اند، باید به HDMI تبدیل شوند.
معضل ورودی ویدیوی ترکیبی در مقابل کامپوننت
یک پیشرفت اضافی در مورد استفاده از اتصالات Component Video این است که تعداد فزاینده ای از تلویزیون ها ورودی های ویدیوی کامپوزیت و کامپوننت را با هم ترکیب می کنند.
بیشتر تلویزیون‌ها دیگر به یک منبع ویدیوی ترکیبی و کامپوننتی به طور همزمان به تلویزیون متصل نمی‌شوند، مانند دستگاه‌های VCR، دستگاه‌های پخش‌کننده DVD قدیمی‌تر غیرمقیاس یا جعبه‌های کابل یا ماهواره با کیفیت استاندارد.
اتصالات صوتی آنالوگ چند کاناله 5.1/7.1 کانال
تصویر زیر مجموعه ای از ورودی های صوتی آنالوگ 5.1/7.1 کانالی است. با پذیرش سریع HDMI، نیاز به این اتصالات در حال محو شدن است. بسیاری از گیرنده های سینمای خانگی جدیدتر گزینه اتصال آنالوگ 5.1/7.1 کانال را حذف می کنند.
اما، مصرف‌کنندگانی که دارای پخش‌کننده‌های قدیمی SACD یا DVD/SACD/DVD-Audio بدون اتصالات HDMI هستند، برای دسترسی به صدای کامل چند کاناله غیرفشرده از پخش‌کننده‌های خود به گیرنده سینمای خانگی، به این اتصالات تکیه می‌کنند.
حذف این گزینه اتصال، پخش کننده های قدیمی را هنگام دسترسی به قابلیت های صوتی کامل با استفاده از بسیاری از گیرنده های سینمای خانگی جدید، بی استفاده می کند.
در طرف مقابل جریان اتصال، اتصالات صوتی آنالوگ 5.1/7.1 کانالی نیز به عنوان گزینه خروجی صدا در پخش‌کننده‌های دیسک بلوری توسط تولیدکنندگان حذف می‌شوند. این یک مشکل است، زیرا بسیاری از گیرنده‌های قدیمی‌تر سینمای خانگی که هنوز در حال استفاده هستند، مجموعه‌ای از ورودی‌های صوتی آنالوگ را حذف کرده‌اند.
فقط تعداد محدودی از پخش‌کننده‌های دیسک بلو-ری سطح بالا خروجی‌های صدای آنالوگ 5.1/7.1 کانال را ارائه می‌دهند.
مورد عجیب اتصالات گرامافون فونو
ورودی phono یک صفحه گردان را به گیرنده سینمای خانگی متصل می کند. با معرفی سی دی، سازندگان گیرنده سینمای خانگی شروع به حذف این گزینه اتصال در اکثر گیرنده های سینمای خانگی، حتی در واحدهای سطح بالا کردند.
با توجه به محبوبیت روزافزون صفحات وینیل (حتی در مواجهه با جریان)، ورودی phono در حال بازگشت است.
بسته به مدل یا سال گیرنده سینمای خانگی، می تواند ورودی phono داشته باشد.
برای یک صفحه گردان قدیمی که در وضعیت خوبی کار می کند و یک گیرنده بدون اتصال phono، ممکن است به یک پری امپ خارجی اضافی برای مطابقت با ولتاژ و خروجی یکسان سازی صفحه گردان نیاز داشته باشید.
گزینه دیگر این است که یکی از تعداد فزاینده ای از میزهای گردان جدید را با خروجی های پیش تقویت کننده فونو استاندارد و داخلی خریداری کنید.
چه چیزی در سال 2013 تغییر کرد
همه خروجی‌های ویدئوی آنالوگ (کامپوزیت، S-video، Component) در پخش‌کننده‌های دیسک Blu-ray ساخته شده پس از سال 2013 حذف شدند. HDMI تنها راه برای اتصال پخش‌کننده‌های دیسک بلو-ری به تلویزیون است (HDMI-to- گزینه آداپتور DVI هنوز امکان پذیر است).
اگرچه لازم نیست، اما تولیدکنندگان پس از سال 2013 شروع به حذف اتصالات صوتی آنالوگ روی تعداد فزاینده ای از پخش کننده ها کردند.
در زیر نمونه‌ای از نحوه تغییر خروجی‌های AV در اکثر پخش‌کننده‌های دیسک بلوری آمده است.
