192.168.1.3 یک آدرس IP خصوصی است که گاهی اوقات در شبکه های محلی استفاده می شود. شبکه‌های خانگی، به‌ویژه آن‌هایی که دارای روترهای باند پهن Linksys هستند، معمولاً از این آدرس همراه با سایرین در محدوده‌ای که با 192.168.1.1 شروع می‌شود، استفاده می‌کنند. یک روتر می تواند به طور خودکار 192.168.1.3 را به هر دستگاهی در شبکه محلی خود اختصاص دهد، یا یک سرپرست می تواند آن را به صورت دستی انجام دهد.
هیچ چیز خاصی در مورد این آدرس IP در مقایسه با آدرس های دیگر وجود ندارد. روتر اتر شما به طور تصادفی آن را اختصاص می دهد یا به عنوان یک آدرس ثابت اختصاص داده می شود، اما در هر صورت، هیچ بهبود عملکرد یا امنیتی نسبت به آدرس های دیگر مانند 192.168.1.4، 192.168.1.25، و غیره ارائه نمی دهد.
خط پایین
رایانه ها و سایر دستگاه هایی که از پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) پشتیبانی می کنند آدرس IP خود را به طور خودکار از روتر دریافت می کنند. روتر تصمیم می گیرد که کدام آدرس را از محدوده ای که برای مدیریت تنظیم شده است اختصاص دهد. هنگامی که روتر با محدوده شبکه بین 192.168.1.1 و 192.168.1.255 راه اندازی می شود، یک آدرس برای خود می گیرد - معمولاً 192.168.1.1 - و بقیه یا بخشی از آدرس های باقی مانده را در یک استخر نگهداری می کند. معمولاً روتر این آدرس‌های جمع‌شده را به ترتیب متوالی اختصاص می‌دهد، از 192.168.1.2 شروع می‌شود، سپس 192.168.1.3، سپس 192.168.1.4، و به همین ترتیب، اگرچه ترتیب تضمین شده نیست.
تکالیف دستی 192.168.1.3
رایانه‌ها، کنسول‌های بازی، تلفن‌ها و سایر دستگاه‌های شبکه مدرن امکان تنظیم دستی یک آدرس IP را می‌دهند. با این حال، فقط وارد کردن شماره IP شما تضمین نمی کند که دستگاه می تواند از آن استفاده کند. شبکه ای که در آن هستید ممکن است از 10.x.x.x استفاده کند. آدرس ها، که در این صورت 192 تخصیص داده می شود.آدرس 168.1.3 به سادگی کار نخواهد کرد. همین امر در مورد آدرس های مشابه نیز صادق است. اگر روتر شما آدرس‌هایی را از مجموعه 192.168.2.1 و غیره دریافت می‌کند، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که 192.168.1.3 به طور ایستا تخصیص داده شده باشد.
مشکلات با 192.168.1.3
بیشتر شبکه ها آدرس های IP خصوصی را به صورت پویا با استفاده از DHCP اختصاص می دهند. تلاش برای تخصیص 192.168.1.3 به دستگاه به صورت دستی، با استفاده از تخصیص آدرس ثابت یا ثابت، نیز امکان پذیر است اما به دلیل خطر تداخل آدرس IP در شبکه های خانگی توصیه نمی شود. بسیاری از روترهای شبکه خانگی به طور پیش‌فرض دارای 192.168.1.3 در استخر DHCP خود هستند و قبل از تخصیص خودکار آن به یک کلاینت، بررسی نمی‌کنند که آیا آن آدرس IP قبلاً به صورت دستی به مشتری اختصاص داده شده است یا خیر. در بدترین حالت، دو دستگاه مختلف در شبکه به 192.168.1.3 اختصاص داده می‌شوند - یکی به صورت دستی و دیگری به طور خودکار که منجر به مشکلات اتصال ناموفق برای هر دو دستگاه می‌شود.
دستگاهی با آدرس IP 192.168.1.3 که به صورت پویا اختصاص داده شده است، اگر برای مدت زمان کافی طولانی از شبکه محلی جدا نگه داشته شود، ممکن است آدرس دیگری به آن اختصاص داده شود.مدت زمان که در DHCP دوره اجاره نامیده می شود، بسته به پیکربندی شبکه متفاوت است اما اغلب دو یا سه روز است. حتی پس از انقضای اجاره DHCP، دستگاه احتمالاً دفعه بعد که به شبکه می‌پیوندد همان آدرس را دریافت می‌کند، مگر اینکه قرارداد اجاره‌های دستگاه‌های دیگر نیز منقضی شده باشد.
