یک سیستم مدیریت پایگاه داده، تمام جنبه های اولیه یک پایگاه داده، از جمله مدیریت دستکاری داده ها، احراز هویت کاربر، و درج یا استخراج داده ها را مدیریت می کند. یک DBMS آنچه را که طرح داده یا ساختاری که داده ها در آن ذخیره می شود نامیده می شود، تعریف می کند.
سیستم های مدیریت پایگاه داده رابطه ای (RDBMS) مدل رابطه ای جداول و روابط را پیاده سازی می کنند.
پیشینه سیستم های مدیریت پایگاه داده
اصطلاح DBMS از دهه 1960 زمانی که IBM اولین مدل DBMS به نام سیستم مدیریت اطلاعات را توسعه داد، که در آن داده ها در یک ساختار درختی سلسله مراتبی در یک کامپیوتر ذخیره می شد، رایج شد. تک تک داده‌ها فقط بین سوابق والدین و فرزند متصل شدند.
نسل بعدی پایگاه‌های داده، سیستم‌های DBMS شبکه‌ای بودند که سعی کردند برخی از محدودیت‌های طراحی سلسله مراتبی را با ترکیب یک رابطه یک به چند بین داده‌ها حل کنند. این ما را به دهه 1970 می برد، زمانی که ادگار اف. کاد از IBM مدل پایگاه داده رابطه ای را ایجاد کرد، پیش درآمدی که امروز می شناسیم.
ویژگی های DBMS رابطه ای مدرن
سیستم های مدیریت پایگاه داده رابطه ای مدل رابطه ای جداول و روابط را پیاده سازی می کنند. چالش اصلی طراحی DBMS های رابطه ای امروزی حفظ یکپارچگی داده ها است که از دقت و سازگاری داده ها محافظت می کند، از طریق یک سری محدودیت ها و قوانین روی داده ها برای جلوگیری از تکرار یا از دست دادن داده ها.
DBMS ها همچنین دسترسی به پایگاه داده را از طریق مجوز اجرا شده در سطوح مختلف کنترل می کنند. برای مثال، مدیران یا مدیران ممکن است به داده‌هایی دسترسی داشته باشند که برای سایر کارمندان قابل مشاهده نیست، یا ممکن است مجوز ویرایش داده‌ها را داشته باشند در حالی که برخی از کاربران فقط می‌توانند آنها را مشاهده کنند.
اکثر DBMS ها از زبان پرس و جو ساخت یافته استفاده می کنند که یک روش اسکریپت شده برای تعامل با پایگاه داده ارائه می دهد. در واقع، حتی اگر پایگاه داده یک رابط گرافیکی ارائه دهد که به کاربران اجازه دهد به راحتی داده ها را مشاهده، انتخاب، ویرایش یا دستکاری کنند، SQL این وظایف را در پس زمینه انجام می دهد.
نمونه‌هایی از DBMS
انتخاب پایگاه داده مورد نیازتان یک کار پیچیده است. Oracle، Microsoft SQL Server و IBM DB2 بر بازار DBMS رابطه‌ای سطح بالا تسلط دارند و همگی گزینه‌های معقولی برای سیستم‌های داده پیچیده و بزرگ هستند. برای سازمان‌های کوچک یا استفاده خانگی، DBMSهای محبوب Microsoft Access و FileMaker Pro هستند.
اخیراً، سایر DBMS های غیرمرتبط محبوبیت یافته اند. اینها طعم NoSQL هستند، که در آن ساختار انعطاف‌پذیرتر جایگزین طرحواره مشخص شده RDBMها می‌شود. اینها برای ذخیره و کار با مجموعه داده های بسیار بزرگ که طیف وسیعی از انواع داده را شامل می شوند مفید هستند. بازیگران اصلی این فضا عبارتند از: MongoDB، Cassandra، HBase، Redis و CouchDB.
