نقد و بررسی Nintendo Switch Lite: نسخه ارزانتر و دستی کنسول نینتندو

2024 نویسنده: Abigail Brown | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:46

خط پایین

علی رغم حذف برخی از منحصربه‌فردترین ویژگی‌ها در سوییچ بزرگ‌تر، نسخه Lite همچنان یک کنسول کوچک عالی برای کسانی است که دوست دارند در حال حرکت بازی کنند.

Nintendo Switch Lite

ما Nintendo Switch Lite را خریداری کردیم تا بازبین متخصص ما بتواند آن را به طور کامل آزمایش و ارزیابی کند. برای بررسی کامل محصول ما به خواندن ادامه دهید.

جدیدترین کنسول نینتندو، سوییچ، پس از اشتباهی به نام Wii U، یک بازگشت بزرگ برای غول بازی های ویدیویی ژاپنی بود. Switch از زمان معرفی خود در اوایل سال 2017 به یکی از رقبای برتر در فضای کنسول های بازی تبدیل شده است، با وجود سخت افزار تا حدی ضعیف. با وجود چنین کنسولی که در حال حاضر در بازار بسیار مورد توجه قرار گرفته و فروش بسیار خوبی دارد، ممکن است تعجب کنید که چرا نینتندو تصمیم گرفته است نسخه دیگری را منتشر کند که واقعاً هیچ کس آن را درخواست نکرده است.

خوشبختانه، Switch Lite جدید یک دستگاه کوچک محکم است که بر بازی های دستی و قابل حمل بودن نسبت به بازی های کنسول سنتی در تلویزیون شما تأکید دارد. در حالی که این هجوم جدید تا حدودی با دستگاه‌های موجود Nintendo DS رقابت می‌کند، شما (عمدتا) هر آنچه را که قبلاً درباره سوئیچ با اندازه کامل می‌دانید و دوست دارید در یک واحد جمع‌وجورتر به دست می‌آورید.

اگرچه ما از بسیاری از کارهایی که نینتندو در اینجا با Lite انجام داده است قدردانی می کنیم، اما چند ویژگی کلیدی وجود ندارد که ممکن است آن را به انتخابی بهینه برای همه تبدیل نکند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید پول نقدی را که به سختی به دست آورده اید در نسخه کوچک شده کنسول جدید نینتندو رها کنید، بررسی کامل ما را در اینجا بخوانید و ببینید آیا بر اساس برنامه های شما برای دستگاه منطقی است یا خیر.

طراحی: زیبا و جمع و جور

سخت است که با دیدن Switch Lite فوراً غمگین نشوید. کنسول دستی زیبا و جمع و جور است و دارای گزینه‌های رنگی منحصربه‌فرد و دکمه‌ها و جوی‌استیک‌های سفید روشن است که همگی دور صفحه‌ای به اندازه گوشی هوشمند شما پیچیده شده‌اند.

در مقایسه با پسرعموی بزرگتر خود، این دستگاه سبک و باریک است و سطحی مات و صاف دارد که به شکلی زیبا و بدون وقفه در سراسر دستگاه می ریزد. در حالی که سوئیچ معمولی کنتراست کاملی بین هر Joy-Con و کنسول ایجاد می‌کند، Lite بدنه‌ای پیوسته است که ظاهری براق‌تر و احساس محکم‌تری ایجاد می‌کند.

با نگاهی به هر دو سوییچ در کنار هم، Lite در مقایسه بسیار کوچکتر نیست، اما وقتی بین این دو جابه‌جا می‌شوید، به نظر می‌رسد که اینطور باشد. به طور کلی، اندازه و وزن آن کاهش خوبی دارد بدون اینکه استفاده از آن برای کسانی که دست های بزرگتری دارند دشوار شود.

صفحه نمایش از 6.2 اینچ به 5.5 اینچ کاهش یافته است، همچنان همان روکش پلاستیکی بالای آن قرار دارد (به این معنی که می خواهید یک محافظ شیشه ای برای جلوگیری از خراشیدگی داشته باشید)، و طول و ارتفاع آن کاهش یافته است. کمی خوب واضح ترین تغییر در اینجا طول کلی Lite است که تقریباً به اندازه کل Joy-Con از یک طرف کاهش یافته است.

این کوچک سازی بدیهی است که به این دلیل است که سوییچ معمولی دارای کنترلرهای قابل جابجایی است و Lite اینطور نیست. به لطف این، Lite می تواند به طور قابل توجهی کوچک شود، اما به این معنی است که شما نمی توانید Joy-Cons خود را حذف کنید و فوراً شروع به انجام یک بازی چند نفره محلی کنید. اگرچه ممکن است برای برخی ناامید کننده باشد، اما Lite اکنون در مقایسه با مدل حجیم‌تر، برای جلسات طولانی بازی دستی بسیار بهتر است.

اگرچه ما از بسیاری از کارهایی که نینتندو در اینجا با Lite انجام داده است قدردانی می کنیم، اما چند ویژگی کلیدی وجود ندارد که ممکن است آن را به انتخابی بهینه برای همه تبدیل نکند.

علاوه بر عدم وجود کنترل‌کننده‌های قابل جابجایی، Lite دقیقاً همان طرح ورودی‌های Joy-Con را دارد، تا فاصله‌گذاری و عملکردها. در سمت چپ، دو دکمه شانه، یک دکمه منهای (انتخاب)، یک جوی استیک، یک پد جهت و یک دکمه اسکرین شات وجود دارد. سمت راست اکثراً یکسان است، با دو شانه دیگر، یک دکمه بعلاوه (شروع)، چهار ورودی، یک جوی استیک دیگر و یک دکمه هوم.

تنها تفاوت واقعی قابل توجه در اینجا این است که نینتندو D-pad سنتی را انتخاب کرده است، که لیگ ها بهتر از چیدمان قدیمی برای پلتفرمرها، بازی های مبارزه ای و تقریباً هر چیز دیگری است. البته این به این دلیل است که دیگر کنترلر چپ را حذف نخواهید کرد و نیازی به عملکرد آن به عنوان یک دستگاه جداگانه ندارید.

در قسمت بالایی دکمه پاور و دکمه تنظیم صدا، دریچه هوا، جک 3.5 میلی متری و اسلات کارت بازی قرار دارد، در حالی که در پایین دارای ورودی USB-C برای تامین برق و افزودن یک SD مستقل جدید است. جای کارت.

در جاهایی که معمولاً یک پایه روی سوئیچ با یک اسلات کارت SD مخفی وجود دارد، این نسخه این گزینه را حذف می کند (زیرا دیگر نمی توانید Joy-Con را برای حالت رومیزی حذف کنید) و یک در کوچک برای افزایش فضای ذخیره سازی خود اضافه می کند. به هر حال پایه قدیمی بسیار سست بود، بنابراین احتمالاً آن را از دست نخواهید داد.

هنوز در اینجا مشکلی وجود دارد که پورت USB-C مستقیماً به بیرون چسبیده است و صاف نشستن روی چیزی را دشوار می کند، اما این موضوع تا حدودی کمتر آزاردهنده است زیرا احتمالاً آن را در حین بازی نگه دارید. متأسفانه، اگر یک داک همراه با سوئیچ دارید، Lite در اسلات قرار نمی‌گیرد. اگر می‌خواهید آن را شارژ کنید، باید آن را مستقیماً به شارژر USB-C موجود یا شارژر روی یک سوئیچ معمولی وصل کنید، زیرا آنها یکسان هستند.

فرآیند راه اندازی: کلیدرا فشار دهید

اگر در گذشته کنسول سوییچ قبلی را راه‌اندازی کرده‌اید، روند در اینجا عمدتاً یکسان است، اما از آنجایی که Joy-Con برای مقابله با آن وجود ندارد، آسان‌تر است.با این حال، اتصال یکپارچه حساب نینتندو بین دو سوییچ ممکن است کمی دردسرساز باشد. ما شما را در تمام مراحل اینجا راهنمایی می‌کنیم تا بتوانید مستقیماً در آزمایش Switch Lite جدید خود شیرجه بزنید.

از آنجایی که Lite منحصراً دستی است، جای نگرانی در اینجا وجود ندارد، اما مطمئن شوید که کنسول شما آب کافی را قبل از شروع راه‌اندازی دارد. اول از همه، دکمه روشن/خاموش را در بالا فشار دهید و راهنمای روی صفحه را دنبال کنید که در آن چیزهای معمولی مانند Wi-Fi، ایجاد حساب (یا ورود به سیستم) و غیره را تنظیم می‌کنید. پس از تکمیل، می‌توانید پاپ کنید. در یک کارت بازی یا دانلود آن به صورت دیجیتالی برای شروع بازی.

اکنون برای بخش مشکل. فرض کنید قبلاً یک حساب نینتندو موجود دارید و می‌خواهید بتوانید از آن در هر دو سوییچ خود استفاده کنید. خبر خوب این است که شما می توانید، اما خبر بد این است که نینتندو آن را فوق العاده راحت نمی کند.

وقتی در حین راه‌اندازی از شما خواسته شد (یا پس از آن به سادگی از صفحه اصلی وارد شوید)، گزینه پیوند حساب نینتندو خود را انتخاب کنید.شما این گزینه را خواهید داشت که با اطلاعات نینتندو یا یک حساب خارجی مانند Google وارد شوید. هر یک از اینها خوب است، فقط مطمئن شوید که اطلاعات خود را در دسترس دارید. اگر راه‌اندازی راستی‌آزمایی دو مرحله‌ای دارید، برای احراز هویت به تلفنتان نیز نیاز دارید.

طبق معمول، موارد آزاردهنده نینتندو وجود دارد که باید در اینجا با آنها مقابله کنید، در درجه اول انتخاب اینکه کدام سوییچ را می‌خواهید اصلی و کدام سوئیچ ثانویه شما باشد. این بدان معناست که نینتندو اساساً شما را مجبور می‌کند یک سیستم ثانویه راه‌اندازی کنید که فقط می‌تواند بازی‌ها را زمانی که به Wi-Fi متصل است بازی کند، یا می‌توانید داده‌های یک سوییچ را از طریق Wi-Fi به دیگری منتقل کنید.

فرض کنید قبلاً یک حساب نینتندو موجود دارید و می‌خواهید بتوانید از آن در هر دو سوییچ خود استفاده کنید. خبر خوب این است که شما می توانید، اما خبر بد این است که نینتندو آن را فوق العاده راحت نمی کند.

اگر می خواهید Lite خود را ثانویه کنید، می توانید با انجام هر یک از بازی های دیجیتال خود در حال حرکت خداحافظی کنید، مگر اینکه Wi-Fi پایداری در دسترس داشته باشید.به همین دلیل، ما تصمیم گرفتیم که سوئیچ متصل خود را ثانویه کنیم (زیرا همیشه با دسترسی Wi-Fi در خانه است). در حالی که این بسیاری از مسائل را حل می کند، آزاردهنده است که مجبور به انتخاب شوید. در مقابل، می‌توانید به راحتی و بدون مشکل از چندین کنسول Xbox استفاده کنید.

خار دیگر در اینجا این است که داده های ذخیره شده شما محلی است، و اگر می خواهید برای دسترسی به فضای ابری ذخیره کنید، باید هزینه سرویس آنلاین نینتندو را بپردازید (خوشبختانه ارزان است). با این حال، هیچ یک از این انتقال داده ها به طور خودکار مانند سایر کنسول های بازی اتفاق نمی افتد. باید هر بار ذخیره‌های خود را به صورت محلی دانلود کنید و سپس آنها را در کنسولی که می‌خواهید استفاده کنید، حتی با گزینه ابری به‌روزرسانی کنید.

مطمئناً، همه اینها کار می کند، اما انجام دادن آن دردناک است و مانند تلاش کوته فکرانه دیگری از سوی نینتندو در دنیایی که رقبای دیگر لیگ برتر هستند، به نظر می رسد. با Xbox، داده‌های ذخیره‌شده شما می‌تواند فوراً با اکثر بازی‌ها همگام‌سازی شود و کل فرآیند آسان است.

اگر در سوئیچ‌های خود حساب‌های کودک یا چندگانه دارید، مشکل دیگری در اینجا وجود دارد. از آنجایی که اکنون یک سوئیچ به‌عنوان اصلی شما تنظیم شده است، سایر کاربران نمی‌توانند به همه بازی‌های شما از کنسول ثانویه دسترسی داشته باشند.

برای مثال، اگر Lite را به عنوان اصلی خود انتخاب کنید، اکنون بسیاری از عناوین خود را از افرادی که می خواهند آنها را در خانه در دستگاه ثانویه شما پخش کنند مسدود کرده اید. همیشه می‌توانید آن سوییچ دیگر را به‌عنوان اصلی خود نگه دارید، اما اکنون Lite شما برای دسترسی به عناوین به Wi-Fi نیاز دارد. مشکل را اینجا ببینید؟ ظاهراً نینتندو اینطور نیست.

عملکرد: مناسب برای بازی های تلفن همراه، اما بدون FHD

مانند سوئیچ اصلی، Lite به هیچ وجه یک کنسول قدرتمند با گرافیک و سخت افزار برتر نیست. گفته می شود، لزوماً نیازی به این نیست. در بیشتر موارد، Switch Lite در حالت دستی عملکرد مشابهی با همتای بزرگتر خود دارد، اما اجازه دهید جزئیات را بررسی کنیم.

Switch Lite با همان Tegra X1 سفارشی انویدیا دارای قدرت CPU و GPU زیادی برای نیازهای ساده خود است. صفحه نمایش با وضوح 720p به حداکثر می رسد، که عالی نیست، اما کار را در چنین صفحه نمایش کوچکی انجام می دهد (هیچ گزینه ای برای استفاده از آن با داک وجود ندارد، که همچنین به معنای عدم وضوح 1080p است).

اگرچه صفحه نمایش از 6.2 اینچ به 5.5 اینچ در Lite کاهش یافته است، ما واقعاً تفاوت زیادی را متوجه نشدیم. در واقع، صفحه نمایش Lite در مقایسه با صفحه نمایش اصلی سوئیچ با تراکم پیکسلی 267ppi کمی بیشتر (پیکسل در هر اینچ) است. این به این معنی است که صفحه نمایش کمی واضح تر است، اما با چنین تفاوت حاشیه ای، اکثر آنها چیز زیادی را متوجه نمی شوند.

ما لایت را با تعدادی از عناوین تک نفره مانند The Legend of Zelda: Breath of the Wild، Super Smash Bros. Ultimate، Pokémon Let's Go، و Shovel Knight آزمایش کردیم. همه اینها عملکرد خوبی از کنسول داشتند، بدون افت زیاد در فریم، سکسکه یا یخ زدن.

متاسفانه Switch Lite مانند نسخه قبلی خود دارای سرعت ۳۰ فریم در ثانیه برای بسیاری از عناوین است (اگرچه برای برخی از بازی‌های تک‌نفره به ۶۰ فریم خواهد رسید). برخلاف سوئیچ که می‌توانید برای افزایش عملکرد کمی به آن متصل شوید، به مشخصات دستی در Lite گیر کرده‌اید.

یک مثال سریع از این موضوع این است که Mario Kart 8 Deluxe هنگامی که به صورت داک قرار می گیرد، سرعت 1080p/60fps را در حالت تک نفره دریافت می کند، اما 720p/60fps را در حالت دستی دریافت می کند. اضافه کردن تعداد بیشتری از بازیکنان، فریم‌های شما را به 30 فریم در ثانیه کاهش می‌دهد، و این در مورد Smash Bros نیز صدق می‌کند. با این حال، احتمالاً سه بازیکن یا بیشتر را هم در پشت صفحه نمایش 5.5 اینچی خم نمی‌کنید، بنابراین مشکل کمتری برای شما ایجاد می‌شود. چند نفره در Lite.

این اعداد عملکرد تا حدودی ناامیدکننده در مقایسه با PS4 Pro بد به نظر می رسند، اما به خاطر داشته باشید که این یک کنسول دستی است که می توانید ساعت ها بدون نیاز به کابل برق آن را بازی کنید. برای ما، از اکثر بازی‌هایی که آزمایش کردیم کم نکرد.

اگر مانند ما هستید و دوست دارید از سوییچ قبلی در حالت دستی برای بازی های تک نفره استفاده کنید، Lite به سرعت تبدیل به سوئیچ شما برای این تنظیمات خاص می شود. ما حتی استدلال می کنیم که شاید این روش ایده آلی است که باید از آن استفاده کرد.

خار دیگر در اینجا این است که داده های ذخیره شما محلی است، و اگر می خواهید برای دسترسی به فضای ابری ذخیره کنید، باید هزینه سرویس آنلاین نینتندو را بپردازید (خوشبختانه ارزان است).

از آنجایی که هیچ Joy-Con جداشدنی در Switch Lite یافت نمی‌شود، اگر می‌خواهید هر نوع بازی محلی چند نفره را انجام دهید، باید آن‌ها را همراه خود بیاورید. این کنسول مانند کنسول اصلی کار می‌کند، اما در Lite بسیار کاربردی‌تر است، زیرا نمی‌توانید آن را متصل کنید، پایه پایه ندارد، به کنترل‌کننده‌های جداگانه نیاز دارید، و صفحه نمایش کوچک‌تر است. اگر بخواهید این گزینه وجود دارد، اما اگر می‌خواهید چند نفره محلی انجام دهید، این گزینه واقعاً برای شما مناسب نیست.

با این حال،چند نفره آنلاین به خوبی کار می کند. یک بازی مانند Super Mario Party، Super Smash Bros. یا تیرانداز رایگان بازی مورد علاقه خود را راه اندازی کنید و درست مانند سوئیچ اصلی به اینترنت متصل شوید. اما برای بیشتر خواستگاری‌ها، باید سرویس اشتراک آنلاین نینتندو را انتخاب کنید.

این سرویس تنها با 20 دلار در سال ارزان است (یا 35 دلار برای طرح خانواده که به حداکثر هشت کاربر اجازه می دهد، همچنین با قیمت 4 دلار در ماه در دسترس است)، اما بسیاری از آنها از قابلیت های آن ناامید هستند.این شامل برخی از مزایای جالب است، مانند دسترسی به کنسول‌های مجازی NES/SNES، برنامه Nintendo Switch Online برای تلفن‌های هوشمند، Save Data Cloud و پیشنهادات ویژه برای اعضا.

بار دیگر، این بار درگاه اترنت وجود ندارد، بنابراین می‌توانید از Wi-Fi استفاده کنید و به بهترین‌ها امیدوار باشید، یا یک آداپتور پس از فروش خریداری کنید، که در Lite بسیار کاربردی‌تر است و فقط نحوه دستی آن را می‌بینید.

بازی‌های آنلاین در بیشتر موارد به خوبی کار می‌کردند، اما سرویس آنلاین نینتندو هنوز از سونی یا مایکروسافت بسیار عقب‌تر است و فقدان اتصال سیمی به این معنی است که ممکن است در سرعت و پایداری با مشکل مواجه شوید.

سرخوردگی‌هایی مانند عدم وجود چت درون بازی واقعاً سرویس را فلج می‌کند و نینتندو از زمان انتشار تاکنون برای رسیدگی به این مشکلات کاری انجام نداده است. بسیاری از عملکردها همچنان نیاز دارند که از برنامه در تلفن هوشمند خود استفاده کنید (مانند چت صوتی آنلاین)، و در حالی که کاربران ایکس باکس و پلی استیشن بازی های رایگان برای کنسول های خود دریافت می کنند، کاربران سوییچ فقط بازی های NES/SNES را دریافت می کنند.

همه گفته‌ها و انجام‌ها، عملکرد برای تجربه‌های تک‌نفره در Switch Lite عالی است، با چند نفره آنلاین پشت سر کمی، اما کاملاً کاربردی. چند نفره محلی به راحتی یکی از بزرگترین نقاط قوت سوییچ اصلی و جنبه مورد علاقه ما است، اما روش‌های مورد استفاده برای ایجاد کنسول قابل حمل‌تر با Lite نیز به شدت به قابلیت آن در این حوزه آسیب می‌زند.

نرم افزار: هنوز کمی ضعیف، اما روان و سریع

اگر قبلاً سوئیچ قدیمی دارید یا حداقل مدتی را با آن سپری کرده اید، نرم افزار موجود در Switch Lite دقیقاً مشابه است. خوشبختانه، این بدان معنی است که تمیز و سریع است، اما همچنین کمی خسته کننده است.

راه‌اندازی سوئیچ شما را به یک صفحه شروع سریع می‌برد که به شما امکان می‌دهد یا به بازی اخیراً استفاده شده خود برگردید یا با فشار دادن دکمه خانه مستقیماً به صفحه اصلی اصلی بروید. این صفحه اصلی یک خط اسکرول افقی از کاشی‌ها را برای بازی‌ها و برنامه‌های شما فراهم می‌کند که بر اساس آنچه اخیراً استفاده کرده‌اید مرتب شده‌اند.حرکت به پایین به ردیف پایین دسترسی به مواردی مانند اخبار، فروشگاه الکترونیکی، اسکرین‌شات‌ها، تنظیمات کنترلر یا تنظیمات کنسول را فراهم می‌کند.

اگرچه احتمالاً با Lite زیاد از Joy-Cons استفاده نمی کنید، پایین سمت راست تنظیمات کنترل کننده فعلی شما را نشان می دهد تا بدانید چه چیزی متصل است. همچنین یک راهنمای کوچک مفید برای اینکه از چه دکمه هایی برای تعامل با گزینه های روی صفحه استفاده کنید، وجود دارد. در بالا، نمایه و لیست دوستان شما در کنار ساعت، سنج Wi-Fi، و سنج باتری قابل دسترسی است.

علیرغم اینکه Switch Lite از برخی ویژگی‌ها و نقاط قوت منحصربفرد سوئیچ محروم است، کنسولی عالی برای گیمرهایی است که در حال حرکت هستند یا کسانی که دستی را ترجیح می‌دهند.

همانطور که گفتیم، کل این رابط کاربری سریع و قابل پیمایش است، اما بسیار ضعیف است. هنوز هیچ تمی برای جابجایی در اینجا وجود ندارد، به غیر از حالت روشن یا تاریک ساده، بنابراین با ایده‌های سفارشی‌سازی خود خیلی زیاده‌روی نکنید.

بزرگترین نقطه قوت رابط کاربری ممکن است این واقعیت باشد که می توانید از صفحه لمسی برای اکثر عملکردهای خارج از بازی ها استفاده کنید (بازی های بسیار کمی از صفحه لمسی پشتیبانی می کنند).پیمایش با صفحه‌نمایش حتی از استفاده از کنترل‌کننده‌ها آسان‌تر است، و داشتن یک صفحه‌کلید روی صفحه به این معنی است که تایپ کردن نام‌ها و اطلاعات به آسانی ارسال پیامک در تلفن شماست.

عمر باتری: کمی بهتر است، اما نه بهترین

دوام باتری در سوئیچ اصلی به سادگی مشکلی نداشت، اما معمولاً شما خوش شانس بودید که با اکثر عناوین بیش از ۳ ساعت از صفحه نمایش استفاده کنید. چندی پیش، نینتندو برای رفع این مشکل کمی آن کنسول را با باتری بزرگ‌تر ارتقا داد، و به نظر می‌رسد که با Lite هم همین کار را کرده‌اند.

با وجود داشتن باتری کوچکتر از حتی سوئیچ اصلی، Lite تقریباً بهترین عمر را بین هر سه آن دارد، فقط نسبت به مدل جدید به روز شده فاصله دارد. Lite مجهز به یک باتری لیتیوم یونی 3،570 میلی آمپر ساعتی (در مقایسه با باتری 4، 310 میلی آمپر ساعتی در سوئیچ اول) است که 3 تا 7 ساعت کارکرد را تضمین می کند. این محدوده وسیع ناشی از کاری است که با کنسول انجام می‌دهید، زیرا برخی از فعالیت‌ها بسیار کمتر از سایرین نیاز دارند.

این برآمدگی جزئی در عمر باتری بیشتر به دلیل صفحه نمایش کوچکتر Switch Lite است که به آب کمتری نیاز دارد. شارژ باتری باید حدود سه ساعت یا بیشتر طول بکشد، اما با استفاده از آن گهگاه در طول چند روز، نیازی به شارژ زیاد آن نداشتیم.

عناوین تقاضایی مانند Breath of the Wild همچنان شما را در انتهای کوتاه‌تری از این طیف عمر باتری قرار می‌دهند، اما ما معمولاً حتی با Zelda می‌توانیم 3.5 تا 4 ساعت به پایان برسانیم. بازی‌های مستقل و آن‌هایی که انرژی کمتری دارند می‌توانند به راحتی تا 5 ساعت و بالاتر به شما فرصت دهند، اما به خاطر داشته باشید که تنظیماتی مانند روشنایی، Wi-Fi، و حالت هواپیما را می‌توان تغییر داد تا زمان بیشتری از صفحه نمایش داشته باشد.

شارژر قابل حمل هنوز یکی از بهترین لوازم جانبی است که می توانید برای سوییچ انتخاب کنید، و اکنون، گزینه های باکیفیتی وجود دارد که توسط نینتندو تایید شده است. توصیه می‌کنیم یکی را انتخاب کنید، اما مراقب باشید که کدام یک را انتخاب کنید، زیرا چندین مشکل شناخته شده وجود دارد که افراد کنسول‌های خود را با گزینه‌های پشتیبانی نشده آجر می‌کنند.

در نهایت، باتری داخلی است، بنابراین هنگامی که به طور اجتناب ناپذیر شروع به تحلیل رفتن می کند، نمی توانید به راحتی باتری جدید را وارد کنید. همه دستگاه‌های این چنینی در نهایت باتری را با گذشت زمان از بین می‌برند، بنابراین در حالی که ما هیچ کاهشی در دستگاه خود ندیدیم، در نقطه‌ای اتفاق می‌افتد و زمانی که رخ داد، ارسال آن به نینتندو برای تعمیر تنها گزینه واقعی شماست.

قیمت: بازی کنسولی ارزان در دستان شما

جای تعجب نیست که از آنجایی که نینتندو تصمیم گرفته است برای ایجاد این مدل جدید Lite بسیاری از ویژگی ها را از سوییچ حذف کند، قیمت آن نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. اکنون Switch در حال حاضر با قیمت بسیار شیرین 300 دلار است، پس چگونه Lite روی هم جمع می شود؟

که به تازگی منتشر شده است، می توانید انتظار داشته باشید که Switch Lite را در بیشتر زمان های قابل پیش بینی با قیمت 200 دلار دریافت کنید. با این حال، در طول فروش تعطیلات بسیار کاهش یافت (تا 170 دلار)، و مطمئنا حداقل با برخی از بازی ها یا لوازم جانبی همراه خواهد بود، بنابراین مراقب معاملات باشید.

با 200 دلار، ارزش Switch Lite سخت است که در مقابل آن بحث کنید. شما یک بسته عالی با این قیمت دریافت می‌کنید، و همچنین ارزان‌ترین کنسول موجود در بازار در حال حاضر است (به غیر از نسخه‌های قدیمی‌تر و استفاده‌شده Xbox One یا PS4).

تنها نکته واقعی که باید در اینجا به خاطر بسپارید این است که باید تصمیم بگیرید که آیا آن ویژگی‌های حذف شده برای شما ۱۰۰ دلار ارزش دارند یا خیر. برای کمک به تعیین اینکه کدام یک از این دو کنسول برای شما بهتر است، بخش زیر را بررسی کنید.

Nintendo Switch Lite در مقابل Nintendo Switch

بزرگترین رقیب سوییچ لایت، خوب، سوییچ است. نینتندو با هر دوی این دستگاه‌ها کار خوبی انجام داده است، اما هر کدام نقاط قوت و ضعفی دارند که باید آنها را از بین ببریم.

در ابتدا، اگر قصد دارید از سوئیچ خود برای کارهایی مانند بازی Mario Party یا Smash Bros با تعدادی از دوستانتان روی کاناپه استفاده کنید، سوئیچ معمولی را دریافت کنید.نه تنها از قابلیت بازی بر روی صفحه نمایش بزرگتر پشتیبانی می کند، بلکه شامل دو کنترلر مجزا در جعبه است. حتی اگر می‌خواهید با یک نفر دیگر به صورت محلی در Switch Lite خود بازی کنید، باید حدود 60 تا 70 دلار برای برخی از Joy-Cons کاهش دهید، بنابراین تقریباً به قیمت کنسول تمام‌اندازه می‌رسید.

اگر قصد دارید از سوییچ خود برای کارهایی مانند بازی Mario Party یا Smash Bros با دسته ای از دوستانتان روی کاناپه استفاده کنید، سوئیچ معمولی را دریافت کنید.

با این حال، اگر بیشتر یک بازیکن انفرادی هستید که قصد دارید روی بازی های تک نفره یا چند نفره آنلاین تمرکز کنید، Switch Lite در اینجا به همان اندازه خوب است. تفاوت اصلی این است که Lite فقط در حالت دستی قابل استفاده است و وضوح کمی دارد. نقاط قوت Switch Lite این است که بسیار جمع و جور و قابل حمل است، بنابراین اگر می خواهید چیزی را از جایی به مکان دیگر با خود ببرید، آن هم شرط بهتری است.

آخرین پیشنهادی که ما بین این دو انتخاب ارائه خواهیم کرد این است که اگر قبلاً سوئیچ دارید، Switch Lite یک همراه عالی خواهد بود. اگر هر دو را داشته باشید، بهترین‌ها را از هر دو دنیا دریافت می‌کنید - قابل حمل بودن Lite و ویژگی‌های اضافی سوئیچ معمولی.

مناسب برای گیمرهایی که دستی را ترجیح می دهند

علیرغم اینکه Switch Lite از برخی ویژگی‌ها و نقاط قوت منحصربفرد سوئیچ محروم است، یک کنسول عالی برای گیمرهایی است که در حال حرکت هستند یا کسانی که ترجیح می‌دهند دستی باشند، و بحث در مورد قیمت دشوار است..