بلوتوث یک فناوری ارتباط بی سیم با برد کوتاه است که به دستگاه هایی مانند تلفن همراه، رایانه و تجهیزات جانبی اجازه می دهد تا داده ها یا صدا را به صورت بی سیم در فاصله کوتاهی منتقل کنند. هدف بلوتوث جایگزینی کابل‌هایی است که معمولاً دستگاه‌ها را به هم متصل می‌کنند و در عین حال ارتباطات بین آنها را ایمن نگه می‌دارند.
نام "بلوتوث" از پادشاه دانمارکی قرن دهم به نام هارالد بلوتوث گرفته شده است که گفته می شد جناح های منطقه ای متفاوت و متخاصم را متحد می کند. فناوری بلوتوث مانند همنام خود، طیف وسیعی از دستگاه ها را در صنایع مختلف از طریق یک استاندارد ارتباطی متحد گرد هم می آورد.
تکنولوژی بلوتوث
در سال 1994 توسعه یافت، بلوتوث به عنوان جایگزینی بی سیم برای کابل ها در نظر گرفته شد. از همان فرکانس 2.4 گیگاهرتز مانند سایر فناوری های بی سیم در خانه یا محل کار مانند تلفن های بی سیم و روترهای WiFi استفاده می کند. این یک شبکه بی سیم با شعاع 10 متری (33 فوت) به نام شبکه شخصی (PAN) یا piconet ایجاد می کند که می تواند بین دو تا هشت دستگاه شبکه کند. این شبکه با برد کوتاه به شما امکان می‌دهد برای مثال، بدون نیاز به کابل ناخوشایند، صفحه‌ای را به چاپگر خود در اتاق دیگری ارسال کنید.
بلوتوث انرژی کمتری مصرف می کند و هزینه اجرای آن کمتر از Wi-Fi است. قدرت کمتر آن همچنین باعث می‌شود کمتر در معرض آسیب یا ایجاد تداخل با سایر دستگاه‌های بی‌سیم در همان باند رادیویی 2.4 گیگاهرتز قرار گیرد.
برد بلوتوث و سرعت انتقال معمولاً کمتر از Wi-Fi (شبکه محلی بی‌سیمی است که ممکن است در خانه خود داشته باشید).بلوتوث نسخه 3.0 + HS - فناوری پرسرعت بلوتوث - دستگاه‌ها می‌توانند تا 24 مگابیت بر ثانیه داده ارائه دهند که سریع‌تر از استاندارد WiFi 802.11b است، اما کندتر از استانداردهای بی‌سیم a یا بی‌سیم-g است. با این حال، با پیشرفت فناوری، سرعت بلوتوث افزایش یافته است.
مشخصات بلوتوث 4.0 به طور رسمی در 6 ژوئیه 2010 پذیرفته شد. ویژگی های بلوتوث نسخه 4.0 شامل مصرف انرژی کم، هزینه کم، قابلیت همکاری چند فروشنده و برد افزایش یافته است.
ویژگی بارز بهبود مشخصات بلوتوث 4.0 نیاز کمتر انرژی آن است. دستگاه‌هایی که از بلوتوث نسخه 4.0 استفاده می‌کنند برای کارکرد با باتری کم بهینه شده‌اند و می‌توانند باتری‌های کوچک سکه‌ای را خالی کنند و فرصت‌های جدیدی را برای فناوری بی‌سیم باز کنند. به‌عنوان مثال، به‌جای ترس از اینکه روشن کردن بلوتوث باتری تلفن همراهتان را خالی می‌کند، می‌توانید تلفن همراه بلوتوث نسخه 4.0 را همیشه به سایر لوازم جانبی بلوتوث خود متصل کنید.
اتصال با بلوتوث
بسیاری از دستگاه های تلفن همراه دارای رادیو بلوتوث هستند که در آنها تعبیه شده است. برای مثال، رایانه‌های شخصی و برخی دستگاه‌های دیگر که رادیو داخلی ندارند، می‌توانند با افزودن یک دانگل بلوتوث، بلوتوث را فعال کنند.
فرایند اتصال دو دستگاه بلوتوث "جفت شدن" نامیده می شود. به طور کلی، دستگاه‌ها حضور خود را برای یکدیگر پخش می‌کنند و کاربر وقتی نام یا شناسه آن روی دستگاهش ظاهر می‌شود، دستگاه بلوتوثی را که می‌خواهد به آن متصل شود، انتخاب می‌کند. همانطور که دستگاه‌های دارای بلوتوث زیاد می‌شوند، مهم است که بدانید چه زمانی و به کدام دستگاه متصل می‌شوید، بنابراین ممکن است کدی برای وارد کردن وجود داشته باشد که به اطمینان از اتصال شما به دستگاه صحیح کمک می‌کند.
این فرآیند جفت شدن می تواند بسته به دستگاه های درگیر متفاوت باشد. برای مثال، اتصال یک دستگاه بلوتوث به iPad شما می‌تواند شامل مراحل متفاوتی از جفت کردن یک دستگاه بلوتوث با ماشین شما باشد.
محدودیت های بلوتوث
بلوتوث معایبی دارد. اولین مورد این است که می‌تواند انرژی باتری دستگاه‌های بی‌سیم تلفن همراه مانند تلفن‌های هوشمند را کاهش دهد، اگرچه با بهبود فناوری (و فناوری باتری)، این مشکل کمتر از گذشته قابل توجه است.
همچنین، برد نسبتاً محدود است، معمولاً فقط حدود 30 فوت گسترش می‌یابد، و مانند سایر فناوری‌های بی‌سیم، موانعی مانند دیوارها، کف‌ها یا سقف‌ها می‌توانند این محدوده را بیشتر کاهش دهند.
فرایند جفت شدن نیز ممکن است دشوار باشد، اغلب بسته به دستگاه‌های درگیر، سازنده‌ها و سایر عواملی که همگی می‌توانند هنگام تلاش برای اتصال منجر به ناامیدی شوند.
بلوتوث چقدر ایمن است؟
بلوتوث در صورت استفاده با احتیاطات، یک فناوری بی سیم نسبتاً ایمن در نظر گرفته می شود. اتصالات رمزگذاری شده است، و از استراق سمع گاه به گاه از سایر دستگاه های اطراف جلوگیری می کند. دستگاه‌های بلوتوث همچنین فرکانس‌های رادیویی را اغلب در حین جفت شدن تغییر می‌دهند، که از تهاجم آسان جلوگیری می‌کند.
دستگاه ها همچنین تنظیمات مختلفی را ارائه می دهند که به کاربر اجازه می دهد اتصالات بلوتوث را محدود کند. امنیت در سطح دستگاه «اعتماد» به یک دستگاه بلوتوث اتصالات را فقط به آن دستگاه خاص محدود می کند. با تنظیمات امنیتی سطح سرویس، همچنین می‌توانید انواع فعالیت‌هایی را که دستگاه شما مجاز است در هنگام اتصال بلوتوث انجام دهد، محدود کنید.
مانند هر فناوری بی سیم، با این حال، همیشه برخی از خطرات امنیتی وجود دارد. هکرها انواع مختلفی از حملات مخرب را طراحی کرده اند که از شبکه بلوتوث استفاده می کنند. به عنوان مثال، "bluesnarfing" به یک هکر اشاره دارد که از طریق بلوتوث به اطلاعات موجود در یک دستگاه دسترسی مجاز می یابد. "Bluebugging" زمانی است که یک مهاجم تلفن همراه و تمام عملکردهای آن را تحت کنترل در می آورد.
برای یک فرد معمولی، وقتی بلوتوث با در نظر گرفتن ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد (به عنوان مثال، اتصال نکردن به دستگاه های بلوتوث ناشناخته) خطر امنیتی جدی ایجاد نمی کند. برای حداکثر امنیت، در حالت عمومی و عدم استفاده از بلوتوث، می‌توانید آن را به طور کامل غیرفعال کنید.
سوالات متداول
بلوتوث 5.0 چیست؟
Bluetooth 5.0 جدیدترین نسخه استاندارد بی سیم است. دستگاه‌ها از اواسط سال 2017 از بلوتوث پشتیبانی کردند و اکنون در بسیاری از دستگاه‌های بلوتوث سازگار پیاده‌سازی شده است. بلوتوث 5.0 چهار برابر برد، دو برابر سرعت و پهنای باند بهبود یافته را نسبت به بلوتوث 4.0 ارائه می دهد.
اتصال به اینترنت با بلوتوث چیست؟
همراه با بلوتوث زمانی است که بلوتوث دو دستگاه را در یک شبکه شخصی (PAN) جفت می کند و اتصال اینترنت یک دستگاه را می توان با دستگاه دوم به اشتراک گذاشت.
اسپیکر بلوتوث چیست؟
بلوتوث به اسپیکرهای هوشمند مانند Amazon Echo و دستگاه‌های Google Home و بلندگوهای قابل حمل بی‌سیم که برای استفاده در محیط‌های داخلی، خارجی و ساحلی طراحی شده‌اند، قدرت می‌دهد.
