موارد مهم
- آخرین تنظیمات لایت روم Adobe برای سوژه هایی با پوست تیره طراحی شده است.
- فناوری عکاسی از همان روزهای فیلم به سمت پوست سفید متمایل شده است.
- این تعصبات فنی نیستند، اما منعکس کننده تعصبات ناخواسته سازندگان آنها هستند.
آخرین تنظیمات لایت روم ادوبی برای پوست تیره بهینه شده اند، اما آیا می توانند تعصبات قومی تاریخی عکاسی را اصلاح کنند؟
درست مانند الگوریتم‌های «خنثی» که توسط برنامه‌نویس‌های رایانه‌ای سفیدپوست برنامه‌ریزی شده‌اند، مدت‌هاست که عکاسی پوست سفید را به سیاه ترجیح داده است. در سال 2020، ابزار برش خودکار توییتر با نادیده گرفتن چهره‌های غیرسفید گرفتار شد، اما بسیار دورتر از آن به عقب برمی‌گردد.
فیلم عکاسی برای رنگ های پوست کم رنگ بهینه شده است. دوربین های دیجیتال بسیار بهتر هستند، اما بیشتر آن را می توان به نحوه عملکرد آنها نسبت داد تا تلاش برای گرفتن بهتر پوست تیره. بنابراین، چرا ثبت صحیح چهره های غیرسفید در عکس ها اینقدر طول کشیده است؟
"ظاهراً، در روزهای فیلم، بسیار متفاوت بود، و عکاسی از رنگ پوست تیره و روشن تفاوت زیادی داشت. اما امروزه، این تصور که تفاوت زیادی وجود دارد، دیگر وجود ندارد." عکاس رافائل لارین از طریق ایمیل به Lifewire گفت.
سوگیری تاریخی فیلم
دستورالعمل های شیمیایی برای فیلم عکاسی رنگی به گونه ای طراحی شده اند که از رنگ های موجود در پوست سفید استفاده کنند. این تعصب در آزمایشگاه نیز نهادینه شد، جایی که فیلم توسعه و چاپ شد. تهیه‌کننده فیلم آمریکایی کداک یک کارت کالیبراسیون استاندارد به نام کارت شرلی (به نام شرلی پیج، کارمند سفیدپوست کداک که تصویرش روی کارت ظاهر شده بود) ارائه کرد.تکنسین های آزمایشگاه از این کارت برای تعیین نتیجه "درست" استفاده کردند، که به این معنی بود که صورت های سیاه در سایه ناپدید می شوند.
شرکت فیلم ژاپنی فوجی فیلم یک فیلم اسلایدی ساخته است که پوست قهوه ای را بهتر به تصویر می کشد، استاد دانشگاه هاروارد، سارا لوئیس، در مقاله 2019 خود برای نیویورک تایمز، تعصب نژادی ساخته شده در عکاسی نوشت.
کداک بالاخره دنبال شد، اما نه به این دلیل که می خواست پوست تیره را بهتر به تصویر بکشد. درعوض، یک شرکت شکلات سازی به کداک شکایت کرد که رنگ قهوه ای مناسبی را در عکس های آب نبات خود دریافت نمی کند، و این همان چیزی است که باعث رفع مشکل شد.
در نهایت، کداک کارت شرلی را به روز کرد و فیلمی برای مصرف کننده ساخت که به خوبی با پوست تیره کار می کرد، اگرچه هنوز به رنگ پوست ها اشاره ای نمی شد. تبلیغات کداک گلد نشان می‌دهد که می‌تواند از جزئیات یک اسب تیره در نور کم عکس بگیرد.
فیلم یک محدودیت کاملاً فنی دیگر نیز دارد. فقط می تواند محدوده دینامیکی محدودی را ثبت کند. اگر عکاس نوردهی دوربین را طوری تنظیم کند که یک چهره سفید را به درستی ثبت کند، در آن صورت یک صورت سیاه در همان عکس کم نور می شود و بالعکس. عکاس باید انتخاب کند. اما با دیجیتال، همه چیز تغییر کرد.
فیلم یک مسئله کاملاً متفاوت را ارائه می دهد زیرا اتاقی برای ویرایش در پست ندارید. برای رنگ پوست تیره تر، نور را برای سایه ها اندازه گیری می کنم تا مطمئن شوم جزئیات صورت کاملاً نمایان است. متیو الکساندر، عکاس به Lifewire از طریق ایمیل به Lifewire گفت.
فیلم در مقابل دیجیتال
دوربین های دیجیتال بسیار بهتر هستند، هم از نظر محدوده دینامیکی و هم از نظر جزئیاتی که می توانند با رنگ های تیره تر ثبت کنند. در واقع، خطر اصلی یک دوربین دیجیتال، «نفوذ کردن» نکات برجسته است.هنگامی که یک تن سفید بیش از حد در معرض دید قرار می گیرد، برای همیشه از بین می رود. با این حال، با حسگرهای مدرن، می توان جزئیات را از قسمت های به ظاهر تاریک تصویر بیرون کشید.
اما حسگرهای دوربین عکس نمی‌سازند. در عوض، آنها داده‌هایی را ضبط می‌کنند که الگوریتم‌ها باید آنها را برای ساختن تصاویر تفسیر کنند.
پیش‌تنظیمات جدید Adobe سپس این تصاویر را بگیرید و آنها را تغییر دهید. بسته Deep Skin شامل 15 پیش تنظیم توسط عکاس مستند لیلا امات الله براین است و پیش تنظیم های پوست متوسط توسط عکاس و هنرمند تصویری Dario Calmese طراحی شده است. یک بسته پوست روشن نیز وجود دارد.
این تنظیمات از پیش تعیین شده عالی به نظر می رسند، و با استفاده از دیجیتال، استفاده از چنین ابزارهایی برای عکاس آسان است تا نتایج عالی برای هر رنگ پوستی به دست آورد و تصاویری تولید کند که در آن سوژه های با پوست تیره و روشن هر دو به خوبی نمایش داده شوند. همان تصویر.
اما مشکلات حل نشده است. تازه نقل مکان کرده اند به‌جای تعصب قومیتی موجود در فیلم، اکنون آن را در الگوریتم‌های عکاسی می‌یابیم، مانند ترجیح ابزار برش توییتر برای چهره‌های سفید، یا فیلترهای اینستاگرام که پوست تیره را روشن می‌کنند.
این الگوریتم‌ها می‌توانند بسیار خطرناک‌تر باشند، به‌عنوان مثال، در مورد رابرت جولیان-بورچاک ویلیامز، که به دروغ بر اساس شواهد الگوریتم‌های تشخیص چهره دستگیر شده است. این فناوری برای متمایز کردن مردان سفید پوست به خوبی کار می کند، اما در مورد مردان سیاه پوست شکست می خورد.
موضوع رایج این است که فناوری‌های به ظاهر خنثی حاوی سوگیری‌هایی هستند که آنها را ایجاد می‌کنند. و این تا زمانی ادامه خواهد داشت که افرادی که فناوری ما را طراحی می کنند با افرادی که از آن استفاده می کنند یکسان باشند.
