موارد مهم
- دانشمندان MIT راهی برای استفاده از فرش ها برای نظارت بر انسان ها بدون استفاده از دوربین های متجاوز به حریم خصوصی کشف کرده اند.
- این بخشی از موج رو به رشد دستگاه‌هایی است که می‌توانند افراد را فراتر از ابزارهای پوشیدنی مانند اپل واچ نظارت کنند.
- پاها یکی از زمینه‌هایی است که برای مکانی برای قرار دادن فناوری پوشیدنی توجه زیادی را به خود جلب می‌کند.
این روزها وسایل پوشیدنی چیزهای بیشتری نسبت به مچ بند وجود دارد.
تعداد فزاینده ای از دستگاه ها، از جمله هدفون و حلقه، بر حرکت و سلامت ما نظارت می کنند.اکنون، محققان MIT راهی برای استفاده از فرش برای نظارت بر انسان‌ها بدون استفاده از دوربین‌های متجاوز به حریم خصوصی ارائه کرده‌اند. این ابزارهای نظارتی معنای "پوشیدنی" را گسترش می دهند و می توانند فناوری خارج از بدن را نیز شامل شوند.
"امروزه، مصرف کنندگان این فناوری را دارند که تقریباً هر بخش از زندگی خود را ردیابی می کند - خواب، ورزش، رژیم غذایی - که آنها را قادر می سازد اطلاعات ثابتی در مورد وضعیت فیزیکی خود در نوک انگشتان خود (یا در این مورد، مچ دست) داشته باشند. "رامسس آلکاید، مدیر عامل شرکت Neurable، یک شرکت توسعه دهنده هدفون های هوشمند، در یک مصاحبه ایمیلی گفت.
این فرش می تواند شما را تماشا کند
محققان MIT طبق مقاله‌ای که اخیرا منتشر کردند، فرشی از فیلم تجاری، حساس به فشار و نخ رسانا با بیش از ۹۰۰۰ حسگر ساختند. هر یک از حسگرها فشار فرد را از طریق تماس فیزیکی بین پاها، اندام‌ها، بالاتنه و فرش به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند.
این سیستم با استفاده از داده‌های لمسی و بصری همگام‌سازی شده، مانند یک ویدیو و نقشه حرارتی مربوطه از شخصی که در حال انجام فشار است، آموزش داده شده است. این مدل حالت استخراج شده از داده های نوری را به عنوان حقیقت زمینی می گیرد، از داده های لمسی به عنوان ورودی استفاده می کند و در نهایت حالت 3 بعدی انسان را خروجی می کند.
Yiyue Luo، نویسنده اصلی مقاله در مورد فرش، می توانید تصور کنید که از این مدل برای فعال کردن یک سیستم نظارت بر سلامت یکپارچه برای افراد در معرض خطر، برای تشخیص سقوط، نظارت بر توانبخشی، تحرک و موارد دیگر استفاده کنید. ، در یک بیانیه خبری گفت.
پوشیدنی در همه جا؟
تولیدکنندگان شروع به نگاه کردن به بسیاری از قسمت های بدن به عنوان مکانی برای قرار دادن فناوری پوشیدنی کرده اند. پاها ناحیه‌ای هستند که توجه زیادی را به خود جلب می‌کنند.
"به عنوان یک دونده، در دنیای رویایی من، یک جوراب هوشمند وجود خواهد داشت که از حسگرها برای درک ساختار پا و راه رفتن من استفاده می کند، و سپس از این اطلاعات برای ساختن یک کفی سفارشی استفاده می کند که به طور ایده آل صدمات را کاهش می دهد." کارمن فونتانا، کارشناس فناوری های نوظهور، در یک مصاحبه ایمیلی گفت.در بیماران دیابتی، این اطلاعات می تواند به عنوان سیگنالی از زخم پا، عفونت و سایر شرایط بالقوه جدی استفاده شود.
نظارت بر هیدراتاسیون حوزه ای است که در بازار پوشیدنی ها مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است.
فونتانا گفت:مایوهای هوشمند می توانند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش شما را کنترل کنند و بر اساس نوع پوستتان، به شما یادآوری می کنند که هنگام آفتاب گرفتن در کنار استخر، کرم ضد آفتاب بزنید.
به گفته کارشناسان، پیشرفت در فناوری می تواند پوشیدنی ها را بخشی از مراقبت های بهداشتی روزمره کند.
حسگرهای روی بدن مانند BioSticker و BioButton BioIntelliSense نظارت مستمر علائم حیاتی را ارائه می دهند، اد لیر، معاون ارشد VeeMed، یک شرکت مراقبت های بهداشتی مجازی، در یک مصاحبه ایمیلی گفت. برخی از وصله‌ها می‌توانند روی بدن گیر کنند و مرتباً سطح گلوکز را بخوانند، که کاربران می‌توانند از طریق یک برنامه روی تلفن خود از طریق بلوتوث مشاهده کنند.
"با ظهور فناوری نانو، حسگرهایی به قدری کوچک وجود دارد که می توان آنها را به صورت نخ بافته کرد، "که می توان از آنها در لباس ها استفاده کرد و نزدیک به پوست شما نشسته است.موج بعدی پوشیدنی ها احتمالاً به این شکل خواهد بود، مانند حسگرهایی در کفی کفش، زیرپوش و جوراب.»
محققان به دنبال استفاده از فناوری پوشیدنی روی بازو، بالاتنه، کمر، خط کمربند شلوار، مچ پا و زیر پا هستند تا داده ها را ثبت کنند.
لوری اولیویر، مدیرعامل LifeQ، شرکتی که با بیومتریک و پوشیدنی‌ها سروکار دارد، در یک مصاحبه ایمیلی گفت: "پتانسیل بیومتریک قابل توجه است، اما گرفتن این بینش‌ها به صورت مداوم یک چالش است."
همچنین دستگاه‌های مانیتور قابل بلعیدن، از جمله قرص‌های باند پهن یا دستگاه‌هایی وجود دارند که رویدادهای داخلی و مصرف دارو را کنترل می‌کنند.
"اولیویه گفت: "یک مثال خوب، بلعیدن یک دوربین کوچک است که می تواند اختلالات دستگاه گوارش را تشخیص دهد." اخیراً، تیمی در MIT یک ماده هضم شده با قطعاتی که با سرعت‌های مختلف هضم می‌شوند، ایجاد کرده‌اند که به دارو اجازه می‌دهد به روشی کنترل‌شده آزاد شود."
