این مقاله نکاتی را در مورد ورود به حوزه شبکه های کامپیوتری یا گسترش حرفه فعلی شما ارائه می دهد، از جمله نکاتی برای یافتن شغل که ممکن است در مورد سایر انواع مشاغل فنی کاربرد داشته باشد.
عناوین شغلی در شبکه های کامپیوتری
چندین موقعیت حرفه ای در شبکه های کامپیوتری وجود دارد که هر کدام با حقوق و پتانسیل شغلی طولانی مدت متفاوت هستند. متأسفانه، عناوین شغلی شبکه و فناوری اطلاعات (IT) اغلب می‌تواند بین مبتدیان و افراد با تجربه به طور یکسان سردرگمی ایجاد کند. عناوین ملایم، مبهم یا بیش از حد فاحش اغلب نمی توانند وظایف کاری واقعی یک فرد در این زمینه را توصیف کنند.
عناوین شغلی استاندارد که برای شبکه های کامپیوتری مشاهده می شود، و موقعیت های مرتبط با شبکه عبارتند از:
- مدیر شبکه: شبکه های محلی (LAN) و گاهی اوقات شبکه های گسترده (WAN) را پیکربندی و مدیریت می کند.
- مهندس شبکه (سیستم ها): در درجه اول بر ارتقاء سیستم، ارزیابی محصولات فروشنده، تست امنیت، و غیره تمرکز دارد.
- تکنسین شبکه (سرویس): بیشتر روی راه اندازی، عیب یابی و تعمیر محصولات سخت افزاری و نرم افزاری خاص تمرکز دارد. تکنسین های خدمات اغلب به سایت های مشتریان از راه دور سفر می کنند تا ارتقاء و پشتیبانی را انجام دهند.
- برنامه‌نویس/تحلیل‌گر شبکه: برنامه‌ها یا اسکریپت‌های نرم‌افزاری را می‌نویسد که به تجزیه و تحلیل شبکه کمک می‌کنند، مانند ابزارهای تشخیصی یا نظارتی. آنها همچنین در ارزیابی محصولات شخص ثالث و ادغام فناوری های نرم افزاری جدید در یک شبکه موجود یا ایجاد یک محیط جدید تخصص دارند.
- مدیر شبکه/سیستم‌های اطلاعاتی: بر کار مدیران، مهندسان، تکنسین‌ها و برنامه‌نویسان نظارت می‌کند و بر برنامه‌ریزی و ملاحظات استراتژی دوربرد تمرکز می‌کند.
دستمزد برای موقعیت های شبکه به عوامل بسیاری مانند سازمان استخدام، شرایط بازار محلی، تجربه و سطح مهارت افراد و غیره بستگی دارد.
کسب تجربه با شبکه های کامپیوتری
نوحه رایج جویندگان کار که "کارفرمایان فقط افراد با تجربه را استخدام می کنند، اما تنها راه کسب تجربه استخدام شدن است" در زمینه شبکه های کامپیوتری نیز صدق می کند. علیرغم اظهارات خوش بینانه ای که اغلب در مورد تعداد مشاغل موجود در فناوری اطلاعات شنیده می شود، یافتن یک موقعیت سطح ابتدایی همچنان می تواند چالش برانگیز باشد.
یکی از راه‌های کسب تجربه در شبکه، دنبال کردن برنامه‌نویسی تمام وقت، کارآموزی میز کمک در طول ماه‌های تابستان، یا کار نیمه‌وقت کار در مدرسه است. یک دوره کارآموزی ممکن است در ابتدا به خوبی پرداخت نکند، و ممکن است کار نسبتاً جالب باشد، و به احتمال زیاد، فرد نتواند هیچ پروژه قابل توجهی را در مدت زمان محدود در آنجا به پایان برساند.با این حال، مهمترین عناصر این مشاغل آموزش و تجربه عملی است. به دست آوردن و انجام خوب در این مشاغل موقت نشان دهنده فداکاری و علاقه ای است که کارفرمایان دوست دارند ببینند.
خودآموزی در شبکه راه دیگری برای کسب تجربه است. کار عملی می تواند به تظاهرات عملی برای کارفرمایان بالقوه تبدیل شود. برای مثال، یک فرد می تواند با یک پروژه کلاسی که اخیراً انجام داده است شروع کند و به نوعی آن را گسترش دهد. یا می‌توانند پروژه‌های شخصی ایجاد کنند، مثلاً ابزارها و اسکریپت‌های مدیریت شبکه را آزمایش کنند.
شبکه‌های رایانه‌ای تجاری در مقایسه با شبکه‌های خانگی پیچیدگی و فناوری‌های متفاوت‌تری را به همراه دارند، اما صرف زمان برای راه‌اندازی و مدیریت انواع دیگر شبکه‌های خانگی برای دوستان و خانواده یک شروع است.
تعداد فناوری های مختلف درگیر در شبکه های کامپیوتری زیاد است و می تواند بسیار زیاد به نظر برسد. به‌جای تلاش برای مطالعه و مهارت در داغ‌ترین گرایش‌های جدید یا فهرستی از ابزارها و زبان‌ها، ابتدا روی فناوری‌های اساسی تمرکز کنید.مدهای فناوری در فناوری اطلاعات به سرعت می آیند و می روند. ایجاد یک پایه محکم در فن‌آوری‌های اصلی شبکه‌هایی مانند TCP/IP، افراد را قادر می‌سازد تا فناوری‌های تخصصی جدید را بعداً بیاموزند.
آموزش در مقابل تجربه
بسیاری از سازمان ها به دنبال متخصصان فناوری اطلاعات هستند که دارای مدرک دانشگاهی چهار ساله هستند. آنها آن را به عنوان شاخصی از تعهد به این رشته می بینند. فناوری شبکه بسیار سریع تغییر می کند، بنابراین کارفرمایان به دانش و توانایی فعلی افراد برای یادگیری و سازگاری با آینده اهمیت می دهند. گواهینامه های شبکه می تواند به اثبات پایه دانش اساسی افراد کمک کند، اما مدارک دانشگاهی به بهترین وجه توانایی یادگیری عمومی فرد را نشان می دهد.
ترکیب تحصیلات حیاتی و تجربه افراد را از کسانی که فقط یکی یا دیگری را دارند متمایز می کند.
نماینده مهارت ها و توانایی های شما
یکی از مهارت های نادیده گرفته شده در شبکه های کامپیوتری، توانایی توضیح و تبادل اطلاعات فنی با دیگران است.چه به صورت شفاهی، چه از طریق ایمیل یا به صورت نوشتاری رسمی، متخصصان شبکه ای که به خوبی ارتباط برقرار می کنند از مزیت قابل توجهی در ایجاد مشاغل خود برخوردار هستند.
مصاحبه های شغلی جایی است که به مهارت های ارتباطی خوبی نیاز دارید. انجام یک مکالمه آرام با افراد در مورد موضوعات فنی می تواند دشوار باشد، اما با تمرین، فرد می تواند حتی به سوالات بداهه نیز به خوبی رسیدگی کند. مهارت های ارتباطی را با بازدید از نمایشگاه های شغلی محلی و بحث در مورد موضوعات حرفه ای با دوستان خود تمرین کنید.
