حافظه دسترسی تصادفی یا RAM (با تلفظ ram)، سخت افزار فیزیکی درون رایانه است که به طور موقت داده ها را ذخیره می کند و به عنوان حافظه «کار» رایانه عمل می کند.
رم اضافی به رایانه امکان می دهد همزمان با اطلاعات بیشتری کار کند که معمولاً تأثیر قابل توجهی بر عملکرد کل سیستم دارد.
برخی از تولیدکنندگان محبوب RAM عبارتند از Kingston، PNY، Crucial، و CORSAIR.
انواع مختلفی از RAM وجود دارد، بنابراین ممکن است شنیده شود که آن را با نام های دیگری صدا می زنند. همچنین به عنوان حافظه اصلی، حافظه داخلی، حافظه اصلی، حافظه اصلی، حافظه "استیک" و RAM "استیک" شناخته می شود.
رم چیست؟
به زبان ساده، هدف RAM فراهم کردن دسترسی خواندن و نوشتن سریع به یک دستگاه ذخیره سازی است. رایانه شما از RAM برای بارگیری داده‌ها استفاده می‌کند زیرا بسیار سریع‌تر از اجرای همان داده‌ها مستقیماً از روی هارد دیسک است.
به RAM مانند یک میز اداری فکر کنید. میز برای دسترسی سریع به اسناد مهم، ابزارهای نوشتن و سایر مواردی که در حال حاضر به آنها نیاز دارید استفاده می شود. بدون میز، شما همه چیز را در کشوها و کمدهای بایگانی نگه می دارید، به این معنی که انجام کارهای روزمره بسیار بیشتر طول می کشد، زیرا باید دائماً به این محفظه های ذخیره سازی دسترسی داشته باشید تا آنچه را که نیاز دارید، و سپس زمان بیشتری را صرف قرار دادن آن کنید. آنها دور می شوند.
به طور مشابه، تمام داده هایی که به طور فعال در رایانه خود (یا تلفن هوشمند، تبلت و غیره) استفاده می کنید به طور موقت در RAM ذخیره می شود. این نوع حافظه، مانند یک میز در قیاس، زمان خواندن/نوشتن بسیار سریع‌تری را نسبت به استفاده از هارد دیسک فراهم می‌کند.اکثر هارد دیسک ها به دلیل محدودیت های فیزیکی مانند سرعت چرخش، به طور قابل توجهی کندتر از RAM هستند.
RAM با هارد دیسک شما کار می کند (اما آنها چیزهای متفاوتی هستند)
RAM معمولاً صرفاً به عنوان "حافظه" نامیده می شود، حتی اگر انواع دیگری از حافظه در داخل رایانه وجود داشته باشد. رم، که تمرکز این مقاله است، هیچ ربطی به میزان ذخیره سازی فایل هارد دیسک ندارد، حتی اگر این دو اغلب در مکالمه به اشتباه با یکدیگر مبادله می شوند. به عنوان مثال، 1 گیگابایت حافظه (RAM) با 1 گیگابایت فضای هارد دیسک برابر نیست.
برخلاف یک هارد دیسک که می توان آن را خاموش کرد و سپس بدون از دست دادن اطلاعات آن دوباره روشن شد، محتویات RAM همیشه هنگام خاموش شدن رایانه پاک می شوند. به همین دلیل است که وقتی رایانه خود را دوباره روشن می‌کنید، هیچ یک از برنامه‌ها یا فایل‌های شما هنوز باز نیستند.
یکی از راه هایی که رایانه ها از این محدودیت دور می شوند، قرار دادن رایانه شما در حالت خواب زمستانی است. Hibernate کردن رایانه فقط محتویات RAM را در هنگام خاموش شدن رایانه روی هارد دیسک کپی می کند و پس از روشن شدن مجدد همه آن را به RAM کپی می کند.
هر مادربرد فقط از طیف خاصی از انواع حافظه در ترکیبات خاصی پشتیبانی می کند، بنابراین همیشه قبل از خرید با سازنده مادربرد خود مشورت کنید.
رم در رایانه شما شبیه یک خط کش یا 'استیک' است
یک ماژول استاندارد یا چوب حافظه دسکتاپ یک قطعه سخت افزاری بلند و نازک است که شبیه یک خط کش کوتاه است. قسمت پایینی ماژول حافظه دارای یک یا چند بریدگی جهت راهنمایی برای نصب صحیح است و با کانکتورهای متعدد معمولاً با روکش طلا پوشانده شده است.
حافظه در اسلات های ماژول حافظه واقع در مادربرد نصب شده است. یافتن این اسلات‌ها آسان است.
ممکن است نیاز باشد که اندازه های خاصی از ماژول ها در اسلات های خاصی نصب شوند، بنابراین همیشه قبل از خرید یا نصب با سازنده مادربرد خود مشورت کنید! گزینه دیگری که ممکن است کمک کند استفاده از ابزار اطلاعات سیستم برای مشاهده نوع خاصی از ماژول‌هایی است که مادربرد استفاده می‌کند.
ماژول‌های حافظه در ظرفیت‌ها و تنوع‌های مختلفی عرضه می‌شوند. ماژول های حافظه مدرن را می توان در اندازه های 256 مگابایت، 512 مگابایت، 1 گیگابایت، 2 گیگابایت، 4 گیگابایت، 8 گیگابایت و 16+ گیگابایت خریداری کرد. برخی از نمونه‌هایی از انواع مختلف ماژول‌های حافظه عبارتند از DIMM، RIMM، SIMM، SO-DIMM، و SO-RIMM.
MB و GB واحدهای اندازه گیری داده هستند. دانستن تفاوت ها هنگام خرید رم و سایر موارد مهم است "تصویر انبوهی از RAM" id=mntl-sc-block-image_1-0-2 /> alt="
درست مانند CPU و هارد دیسک، مقدار حافظه ای که برای رایانه شما نیاز دارید کاملاً به آنچه از رایانه خود استفاده می کنید یا قصد استفاده از آن را دارید بستگی دارد.
برای مثال، اگر کامپیوتری را برای بازی های سنگین می خرید، باید رم کافی برای پشتیبانی از گیم پلی روان بخواهید. وجود تنها 2 گیگابایت رم برای بازی‌هایی که حداقل 4 گیگابایت را توصیه می‌کنند، در صورت عدم توانایی کامل در اجرای آن، عملکرد بسیار کندی را به همراه خواهد داشت (مخصوصاً اگر توصیه شده 8 گیگابایت یا بیشتر باشد).
از طرف دیگر، اگر از رایانه خود برای مرور اینترنت سبک و بدون پخش ویدیو، بازی، برنامه های فشرده حافظه و غیره استفاده می کنید، به راحتی می توانید با حافظه کمتری از آن دور شوید.
در مورد برنامه‌های ویرایش ویدیو، برنامه‌هایی که گرافیک سه‌بعدی سنگینی دارند، و غیره نیز همین‌طور است. معمولاً می‌توانید قبل از خرید رایانه متوجه شوید که یک برنامه یا بازی خاص به چه مقدار RAM نیاز دارد، که اغلب در «سیستم» فهرست شده است. منطقه مورد نیاز وب سایت یا جعبه محصول.
پیدا کردن دسکتاپ، لپ‌تاپ، یا حتی تبلت جدیدی که کمتر از ۲ تا ۴ گیگابایت رم از پیش نصب شده داشته باشد، دشوار است. مگر اینکه هدف خاصی برای رایانه خود به غیر از پخش ویدیوی معمولی، مرور اینترنت و استفاده معمولی از برنامه های کاربردی داشته باشید، احتمالاً نیازی به خرید رایانه ای ندارید که رم بیشتری از آن داشته باشد.
سرعت یک دستگاه نه تنها توسط RAM بلکه سایر اجزا مانند پردازنده و هارد دیسک محدود می شود، به این معنی که در غیر این صورت رایانه شما می تواند دارای اجزای پیشرفته باشد اما RAM کمی داشته باشد که بر عملکرد کلی تأثیر می گذارد.همین امر در معکوس نیز صادق است: رم بیشتر عالی است، اما اگر CPU کند باشد، تأثیر چندانی نخواهد داشت.
عیب‌یابی مشکلات RAM
اگر مشکوک به مشکل یک یا چند حافظه رم هستید، اولین کاری که باید انجام دهید، قرار دادن مجدد ماژول های حافظه است. اگر یکی از رم ها به طور ایمن در اسلات خود روی مادربرد قرار نگرفته باشد، ممکن است حتی یک ضربه کوچک نیز آن را از جای خود خارج کند و باعث ایجاد مشکلاتی در حافظه شود که قبلاً نداشتید.
اگر تنظیم مجدد حافظه علائم را بهبود نمی بخشد، توصیه می کنیم از یکی از این برنامه های تست حافظه رایگان استفاده کنید. از آنجایی که آنها خارج از سیستم عامل کار می کنند، با هر نوع PC-Windows، Mac، Linux و غیره کار می کنند.
بهترین گزینه شما این است که اگر یکی از این ابزارها مشکلی را، هر چقدر هم کوچک، شناسایی کرد، حافظه را جایگزین کنید.
اطلاعات پیشرفته در مورد RAM
اگرچه RAM به عنوان یک حافظه فرار در زمینه این وب سایت توضیح داده شده است (با توجه به حافظه داخلی کامپیوتر)، اما به شکل غیر فرار و غیرقابل تغییر به نام حافظه فقط خواندنی (ROM) نیز وجود دارد.به عنوان مثال، درایوهای فلش و درایوهای حالت جامد، انواعی از رام هستند که داده های خود را حتی بدون برق حفظ می کنند، اما می توان آنها را تغییر داد.
انواع مختلفی از رم وجود دارد، اما دو نوع اصلی رم استاتیک (SRAM) و رم پویا (DRAM) هستند. هر دو فرار هستند. SRAM سریع‌تر اما گران‌تر از DRAM تولید می‌شود، به همین دلیل است که دومی در دستگاه‌های امروزی رایج‌تر است. با این حال، SRAM گاهی اوقات در دوزهای کوچک در بخش‌های مختلف رایانه داخلی، مانند CPU و به‌عنوان حافظه کش هارد دیسک دیده می‌شود.
برخی نرم افزارها، مانند SoftPerfect RAM Disk، می توانند چیزی را ایجاد کنند که دیسک RAM نامیده می شود، که اساساً یک هارد دیسک است که در داخل RAM وجود دارد. داده‌ها را می‌توان در این دیسک جدید ذخیره کرد و از آن باز کرد، مثل هر دیسک دیگری، اما زمان‌های خواندن/نوشتن بسیار سریع‌تر از استفاده از یک هارد دیسک معمولی است زیرا RAM بسیار سریع‌تر است.
برخی از سیستم عامل ها می توانند از چیزی به نام حافظه مجازی استفاده کنند که برعکس دیسک RAM است. این قابلیتی است که فضای هارد دیسک را برای استفاده به عنوان رم کنار می گذارد.در حالی که انجام این کار می‌تواند حافظه کلی موجود برای برنامه‌ها و سایر کاربردها را افزایش دهد، ممکن است بر عملکرد سیستم تأثیر منفی بگذارد، زیرا هارد دیسک‌ها از حافظه‌های رم کندتر هستند.
