بیشتر سیستم‌های کامپیوترهای رومیزی دارای تجهیزات داخلی برای پخش صدا نیستند و بیشتر لپ‌تاپ‌ها قابلیت‌های بلندگوی محدودی دارند. مکانیسم انتقال صدا از یک سیستم کامپیوتری به بلندگوهای خارجی، تفاوت بین صدای واضح و واضح و نویز را ایجاد می‌کند.
مینی جک
مینی جک رایج ترین شکل اتصال بین سیستم کامپیوتر و بلندگوها یا تجهیزات استریو است. از همان کانکتورهای 3.5 میلی متری استفاده شده در هدفون های قابل حمل استفاده می کند.
علاوه بر اندازه، مینی جک ها به طور گسترده ای برای قطعات صوتی استفاده می شوند. صدای قابل حمل سال‌هاست که از اینها استفاده می‌کند و طیف وسیعی از هدفون‌ها، مینی بلندگوهای خارجی و بلندگوهای تقویت‌شده را با صدای کامپیوتر سازگار می‌کند.همچنین می‌توان یک فیش مینی جک را به کانکتورهای استاندارد RCA برای تجهیزات استریو خانگی با یک کابل ساده تبدیل کرد.
با این حال،مینی جک ها فاقد محدوده دینامیکی هستند. هر مینی جک فقط می تواند سیگنال را برای دو کانال یا بلندگو حمل کند. در راه‌اندازی فراگیر 5.1، سه کابل مینی جک سیگنال را برای شش کانال صوتی حمل می‌کنند.
اتصالات RCA
کانکتور RCA برای مدت طولانی استاندارد برای اتصالات داخلی استریوی خانگی بوده است. هر دوشاخه سیگنال را برای یک کانال حمل می کند. بنابراین، یک خروجی استریو به یک کابل با دو کانکتور RCA نیاز دارد. از آنجایی که آنها برای مدت طولانی مورد استفاده بوده اند، پیشرفت های زیادی در کیفیت آنها صورت گرفته است.
بیشتر سیستم‌های رایانه‌ای دارای اتصالات RCA نیستند. اندازه کانکتور سخت است و فضای محدود اسلات کارت PC مانع از استفاده بسیاری از آنها می شود. به طور معمول، بیش از چهار نفر نمی توانند در یک اسلات کامپیوتر قرار بگیرند.پیکربندی صدای فراگیر 5.1 به شش کانکتور نیاز دارد. از آنجایی که اکثر رایانه ها به سیستم های استریوی خانگی متصل نیستند، سازندگان عموماً ترجیح می دهند به جای آن از کانکتورهای مینی جک استفاده کنند.
Coax دیجیتال
تبدیل مداوم بین سیگنال های آنالوگ و دیجیتال باعث ایجاد اعوجاج در صدا می شود. در نتیجه، رابط‌های دیجیتال جدیدی برای سیگنال‌های مدولاسیون کد پالس از پخش‌کننده‌های CD به اتصالات Dolby Digital و DTS در پخش‌کننده‌های DVD ایجاد شد. کواکس دیجیتال یکی از دو روش برای حمل آن سیگنال دیجیتال است.
کواکس دیجیتال به نظر شبیه یک کانکتور RCA است، اما سیگنال بسیار متفاوتی روی آن حمل می شود. سیگنال دیجیتالی که از طریق کابل عبور می کند یک سیگنال فراگیر چند کاناله کامل را در یک جریان دیجیتالی واحد در سراسر کابل بسته بندی می کند که به شش کانکتور RCA آنالوگ مجزا نیاز دارد. این کواکس دیجیتال را بسیار کارآمد می کند.
ایراد استفاده از کانکتور کواکس دیجیتال این است که تجهیزاتی که کامپیوتر به آن متصل می شود نیز باید سازگار باشد.به طور معمول، به یک سیستم بلندگوی تقویت شده با رمزگشاهای دیجیتالی تعبیه شده در آنها یا یک گیرنده سینمای خانگی با رسیورها نیاز دارد. از آنجایی که کواکس دیجیتال می تواند جریان های رمزگذاری شده مختلفی را نیز حمل کند، دستگاه باید نوع سیگنال را به طور خودکار تشخیص دهد. این قابلیت قیمت تجهیزات اتصال را بالا می برد.
دیجیتال نوری (SPD/IF یا TOSLINK)
یک کانکتور نوری - که گاهی اوقات SPD/IF (رابط دیجیتال سونی/فیلیپس) نامیده می شود - سیگنال دیجیتال را از طریق کابل فیبر نوری برای حفظ یکپارچگی سیگنال منتقل می کند. این رابط در نهایت به چیزی که به عنوان کابل و رابط TOSLINK نامیده می شود استاندارد شد.
کانکتورهای TOSLINK تمیزترین شکل انتقال سیگنال در حال حاضر موجود را ارائه می دهند، اما محدودیت هایی وجود دارد. اول، نیاز به کابل‌های فیبر نوری تخصصی دارد که گران‌تر از کابل‌های کواکسی هستند. دوم، تجهیزات گیرنده باید کانکتور TOSLINK را بپذیرند، قابلیتی که برای مجموعه‌های بلندگوی کامپیوتر تقویت‌شده نادر است.
USB
اتوبوس سریال جهانی یک شکل استاندارد اتصال برای اکثر لوازم جانبی رایانه شخصی، از جمله هدفون، هدست، و حتی بلندگوها است.
دستگاه هایی که از کانکتور USB برای بلندگوها استفاده می کنند نیز در واقع دستگاه کارت صدا هستند. به جای اینکه مادربرد یا کارت صدا سیگنال‌های دیجیتال را به صدا تبدیل کند، سیگنال‌های دیجیتال به دستگاه صوتی USB ارسال می‌شوند و سپس در آنجا رمزگشایی می‌شوند. این رویکرد به اتصالات کمتری نیاز دارد، اما جنبه‌های منفی قابل توجهی نیز دارد - برای مثال، ویژگی‌های کارت صدای بلندگوها ممکن است از سطوح رمزگشایی مناسب لازم برای صدای با کیفیت بالاتر، مانند صدای 24 بیتی 192 کیلوهرتز، پشتیبانی نکند.
