صفحه‌گسترده‌ها و پایگاه‌های داده هر دو راه‌هایی برای مشاهده داده‌ها ارائه می‌دهند. رویکردی که هر کدام در جمع آوری و اشتراک گذاری آن داده ها استفاده می کنند، کاملاً متفاوت است.
یک صفحه گسترده داده های شبه ساختاری را در قالب ردیف و ستون ارائه می دهد. با این حال، صفحات گسترده به یکدیگر مرتبط نیستند و نیازی به قوانینی در مورد اطلاعات موجود در صفحه گسترده ندارند. همچنین، صفحه‌گسترده‌ها ابزارهای پیچیده‌ای برای خلاصه‌سازی و گزارش ندارند.
پایگاه‌های داده اطلاعات را به شکلی ساختاریافته جمع‌آوری می‌کنند و به‌طور پیش‌فرض، قوانین و روابطی را در مورد آنچه وارد و خارج می‌شوند، اعمال می‌کنند. ما هر دو را بررسی کردیم تا به شما در تعیین اینکه کدام یک به بهترین وجه با نیازهای شما مطابقت دارد کمک کنیم.
یافته های کلی
- حاوی سلول های ساخته شده از ستون ها و ردیف ها است.
- محاسبات ریاضی را انجام دهید.
- مرتب‌سازی و فیلتر کردن داده‌ها.
- مجموعه های پیچیده داده را سازماندهی کنید.
- کنترل شده توسط یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS).
- دسترسی و مدیریت حجم زیادی از داده ها.
پایگاه های داده از خواندن و نوشتن سریع محتوا به صورت خودکار پشتیبانی می کنند. مگر اینکه از یک سیستم هومبرو از ابزارهای ماشه مانند If This Then That استفاده کنید، یک صفحه گسترده نیاز به وارد کردن دستی اطلاعات دارد.
Microsoft Excel و Google Sheets معمولاً از برنامه های صفحه گسترده استفاده می شوند. هر دو به صورت رایگان در رایانه‌ها، تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند در دسترس هستند.
به‌جز Microsoft Access در دسک‌تاپ (و کلون‌هایی مانند LibreOffice Base)، بیشتر ابزارهای پایگاه داده قوی روی سرورها قرار دارند. شرکت های بزرگ از گزینه هایی مانند Microsoft SQL Server یا مجموعه سرور Oracle استفاده می کنند. افراد در جوامع منبع باز و لینوکس از ابزارهایی مانند MariaDB استفاده می کنند.
وقتی از پایگاه داده استفاده می کنید، معمولاً آن را با ابزارهای پشتیبانی جفت می کنید. از آنجایی که پایگاه‌های اطلاعاتی برای دسترسی به اطلاعات به زبان پرس و جوی ساختاریافته نیاز دارند، ابزارهایی مانند طراحان گزارش تصویری (مانند Crystal Reports) یا ابزارهای داشبورد (مانند Tableau) هم تولید SQL و هم توسعه گزارش پیچیده را مدیریت می‌کنند.
طراحی: تجزیه و تحلیل در مقابل روابط
- بهینه شده برای تجزیه و تحلیل داده های ساده.
- قابلیت های فیلتر محدود.
-
توانایی محدود برای مقایسه داده ها از منابع مختلف.
- قابلیت پیوند جداول.
- تحلیل رابطه ای قدرتمند.
- توانایی های محاسباتی محدود.
اینکه پایگاه‌های داده یا صفحات گسترده برای یک هدف معین منطقی‌تر باشند، از چند ویژگی مورد استفاده ناشی می‌شود.
اگرچه فرمول‌های جستجو و مناطق نام‌گذاری‌شده برخی از بخش‌های صفحه‌گسترده را به هم پیوند می‌دهند، یک صفحه‌گسترده یک مجموعه داده مستقل است. توانایی محدودی برای فیلتر کردن و گروه‌بندی بین کاربرگ‌ها و فایل‌های صفحه‌گسترده مختلف دارد. صفحات گسترده برای امور مالی و تجزیه و تحلیل داده های ساده بهینه شده اند. برای خرد کردن اعداد ساده، این رویکرد نسبت به پایگاه داده برتر است. همچنین، پایگاه‌های داده برای راه‌اندازی و پیکربندی مهارت‌های فنی بیشتری نیاز دارند.
با این حال، مقایسه اطلاعات از داده های مختلف در یک صفحه گسترده آسان نیست. پایگاه های داده روابط را اعمال می کنند و از پرس و جو بر اساس ویژگی ها یا زیر مجموعه ها در یک یا چند جدول پشتیبانی می کنند.پایگاه‌های داده جداول را به روش‌های مختلف به یکدیگر پیوند می‌دهند و آمار خلاصه‌ای را روی آن زیرمجموعه‌ها و ابر مجموعه‌ها انجام می‌دهند.
گزارش: ظاهر مهم است
- ظاهر قابل تنظیم.
- ایجاد نمودارها آسان است.
- ویژگی های قالب بندی غنی.
- ظاهر رسمی.
- گزارشات ساده.
- قالب گزارش جدولی.
صفحه‌گسترده شبکه‌ای از اطلاعات را ارائه می‌کند. محتوا، قالب‌بندی، ظاهر و ساختار توسط مالک صفحه‌گسترده تعیین می‌شود. پایگاه‌های داده به ساختار رسمی نیاز دارند و اطلاعات را از ظاهر آن اطلاعات جدا می‌کنند.
یک صفحه گسترده هم اطلاعات و هم لایه ارائه آن اطلاعات است.این رویکرد گزارش های ساده را ساده می کند زیرا محاسبات برای هر کسی که فایل را باز می کند شفاف است. به‌علاوه، گزینه‌هایی مانند خطوط قانون، سایه‌زنی، نمودارها و رنگ‌ها باعث می‌شوند خروجی نهایی آنطور که می‌خواهید به نظر برسد.
یک پایگاه داده اطلاعات را در قالب جدولی خروجی می دهد. هرگونه قالب بندی خروجی باید در یک صفحه گسترده یا برنامه دیگری مانند ابزار داشبورد انجام شود.
موقعیت داده: دسترسی به اطلاعات و حسابرسی
- اسناد خودکفا.
-
گزینه‌های امنیتی محدود.
- یک کاربر در یک زمان.
- سرورهای پایگاه داده اختصاصی.
- مجوزها امنیت را افزایش می دهند.
- چند کاربر همزمان.
صفحه‌گسترده اسناد مستقلی هستند که در رایانه‌های فردی یا سرورهای فایل قرار دارند. پایگاه های داده، در بیشتر موارد، به سرورهای پایگاه داده اختصاصی نیاز دارند. این به این معنی است که ایجاد یک پایگاه داده کار بیشتری دارد، اما نمی‌توانید آن را اشتباه فایل یا به طور تصادفی حذف کنید.
اگرچه می توانید از یک صفحه گسترده با رمز عبور محافظت کنید، اما عموماً نمی توانید بررسی کنید که چه کسی آن را مشاهده یا ویرایش می کند. با این حال، با پایگاه داده، نمی‌توانید داده‌ها را مشاهده یا تغییر دهید، مگر اینکه اجازه داشته باشید. پایگاه داده هر گونه مشاهده و ویرایشی را که برای شناسایی در آینده انجام می دهید ثبت می کند.
به طور کلی، صفحات گسترده طوری طراحی شده اند که توسط یک نفر در یک زمان باز و ویرایش شوند. پایگاه های داده از بسیاری از کاربرانی که وارد سیستم شده اند به طور همزمان پشتیبانی می کنند.
حکم: حجم داده تصمیم می گیرد
تصمیم گیری اینکه آیا باید از یک برنامه صفحه گسترده یا پایگاه داده استفاده کنید بستگی به مقدار داده ای دارد که قصد دارید با آن کار کنید. صفحات گسترده برای لیست های قابل مدیریت اطلاعات اولیه کافی هستند.با این حال، اگر قصد دارید مقادیر زیادی از داده های خام را برای مدت زمان نامشخصی ذخیره کنید، یک پایگاه داده سرمایه گذاری ارزشمندی از زمان و منابع شما است.
