چه باید بدانیم
- روتر دوم را برای راه‌اندازی در نزدیکی رایانه شخصی ویندوز قرار دهید. (می توانید بعداً آن را منتقل کنید.) دو روتر را با استفاده از کابل اترنت وصل کنید.
- اگر هر دو روتر بی سیم هستند و از یک زیرشبکه پشتیبانی می کنند، روتر اول را روی کانال 1 یا 6 و دومی را روی کانال 11 تنظیم کنید.
- یا، با اتصال روترها و به روز رسانی پیکربندی IP، روتر جدید را به عنوان سوئیچ یا نقطه دسترسی راه اندازی کنید.
این مقاله نحوه اتصال دو روتر را در یک شبکه خانگی برای گسترش برد شبکه و پشتیبانی از دستگاه های بی سیم بیشتر یا به عنوان نقطه دسترسی یا سوئیچ توضیح می دهد.
موقعیت روتر دوم
در حالی که بیشتر شبکه های کامپیوتری خانگی فقط از یک روتر استفاده می کنند، افزودن روتر دوم در چند موقعیت منطقی است. روتر دوم یک شبکه سیمی را برای پشتیبانی از تعداد بیشتری از دستگاه های بی سیم ارتقا می دهد. دامنه بی‌سیم یک شبکه خانگی را افزایش می‌دهد تا به نقاط مرده دسترسی پیدا کند یا یک دستگاه سیمی را که خیلی دور از روتر اصلی است شبکه‌بندی کند.
یک روتر دوم یک زیرشبکه جداگانه در خانه ایجاد می کند تا ویدئو را در میان برخی از دستگاه ها بدون کاهش سرعت اتصال به سایر دستگاه ها پخش کند. انجام همه کارها فقط به چند مرحله نیاز دارد.
هنگامی که یک روتر جدید راه اندازی می کنید، آن را در نزدیکی رایانه شخصی ویندوز یا رایانه دیگری قرار دهید که می توانید برای پیکربندی اولیه از آن استفاده کنید. روترهای سیمی و بی سیم هر دو به بهترین وجه از رایانه ای که با کابل شبکه اترنت به روتر متصل است پیکربندی می شوند. بعداً می‌توانید روتر را به مکان دائمی آن منتقل کنید.
خط پایین
اگر روتر دوم قابلیت بی سیم ندارد، باید آن را با کابل اترنت به روتر اول متصل کنید. یک سر کابل را به درگاه آپلینک روتر جدید (که گاهی اوقات به آن WAN یا اینترنت می گویند) وصل کنید. سر دیگر را به هر درگاه رایگان در روتر اول به غیر از درگاه uplink آن وصل کنید.
وصل یک روتر بی سیم دوم
روترهای بی سیم خانگی را می توان با استفاده از کابل اترنت به همان روشی که روترهای سیمی متصل می شوند، متصل کرد. اتصال دو روتر خانگی از طریق بی سیم نیز امکان پذیر است، اما روتر دوم در اکثر پیکربندی ها تنها می تواند به عنوان یک نقطه دسترسی بی سیم به جای روتر عمل کند.
شما باید روتر دوم را در حالت مشتری راه اندازی کنید تا از عملکرد کامل مسیریابی آن استفاده کنید، حالتی که بسیاری از روترهای خانگی از آن پشتیبانی نمی کنند. برای تعیین اینکه آیا از حالت کلاینت پشتیبانی می کند یا خیر، با مستندات مدل روتر خاص مشورت کنید و در این صورت، چگونه آن را پیکربندی کنید.
تنظیمات کانال Wi-Fi برای روترهای خانگی بی‌سیم
اگر هر دو روتر موجود و دوم بی سیم باشند، سیگنال های Wi-Fi آنها می تواند با یکدیگر تداخل داشته باشد و باعث قطع شدن اتصالات و کندی غیرقابل پیش بینی شبکه شود. هر روتر بی سیم از محدوده فرکانس Wi-Fi خاصی به نام کانال استفاده می کند، و تداخل سیگنال زمانی رخ می دهد که دو روتر بی سیم در یک خانه از کانال های مشابه یا روی هم استفاده کنند.
روترهای بی سیم به طور پیش فرض بسته به مدل از کانال های Wi-Fi مختلفی استفاده می کنند، اما می توانید این تنظیمات را در کنسول روتر تغییر دهید. برای جلوگیری از تداخل سیگنال بین دو روتر در خانه، روتر اول را روی کانال 1 یا 6 و دومی را روی کانال 11 تنظیم کنید.
خط پایین
روترهای شبکه خانگی نیز بسته به مدل از تنظیمات آدرس IP پیش فرض استفاده می کنند. تنظیمات IP پیش‌فرض روتر دوم نیازی به تغییر ندارد مگر اینکه به عنوان سوئیچ شبکه یا نقطه دسترسی پیکربندی شود.
استفاده از روتر دوم به عنوان سوئیچ یا نقطه دسترسی
روش های بالا یک روتر اضافی را قادر می سازد تا از یک زیرشبکه در یک شبکه خانگی پشتیبانی کند. این رویکرد کنترل بیشتری را بر دستگاه‌های خاص حفظ می‌کند، مانند اعمال محدودیت‌های بیشتر برای دسترسی به اینترنت آنها.
متناوباً، روتر دوم را می توان به عنوان یک سوئیچ شبکه اترنت یا -اگر بی سیم- یک نقطه دسترسی پیکربندی کرد. این ترتیب به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد طبق معمول به روتر دوم متصل شوند اما یک زیرشبکه ایجاد نمی‌کند. راه‌اندازی بدون زیرشبکه برای خانواده‌هایی که می‌خواهند دسترسی اولیه به اینترنت را گسترش دهند و اشتراک‌گذاری فایل و چاپگر را با رایانه‌های دیگر فعال کنند، کافی است. با این حال، به روش پیکربندی متفاوتی نسبت به آنچه در بالا گفته شد نیاز دارد.
پیکربندی روتر دوم بدون پشتیبانی از زیرشبکه
برای راه‌اندازی یک روتر جدید به‌عنوان سوئیچ شبکه، یک کابل اترنت را به هر درگاه آزاد روتر دوم غیر از درگاه uplink وصل کنید. سپس آن را به هر پورتی در اولین روتر غیر از پورت uplink وصل کنید.
برای راه‌اندازی یک روتر بی‌سیم جدید به عنوان نقطه دسترسی، دستگاه را برای حالت پل یا تکرارکننده متصل به روتر اول پیکربندی کنید. برای استفاده از تنظیمات خاص، با مستندات روتر دوم مشورت کنید.
برای روترهای سیمی و بی سیم، پیکربندی IP را به روز کنید:
- آدرس IP محلی روتر دوم را بررسی کنید و در صورت لزوم آن را تغییر دهید تا مطمئن شوید که در محدوده آدرس شبکه است که در روتر اول پیکربندی شده است و با دستگاه های دیگر در شبکه محلی تداخل ندارد.
- محدوده آدرس DHCP روتر دوم را طوری تنظیم کنید که در محدوده آدرس روتر اول قرار گیرد. همچنین، DHCP را غیرفعال کنید و به صورت دستی آدرس IP هر دستگاه متصل به روتر دوم را در محدوده روتر اول تنظیم کنید.
سوالات متداول
چگونه روتر را به مودم وصل کنم؟
برای اتصال روتر به مودم، یک سر کابل اترنت را به مودم و سر دیگر را به پورت WAN روتر وصل کنید.در رایانه، نام شبکه روتر خود را پیدا کرده و از طریق کلید شبکه Wi-Fi به آن متصل شوید. سپس، آدرس IP روتر خود را در مرورگر وارد کنید تا تنظیمات روتر را پیکربندی کنید.
چگونه روتر را به اینترنت وصل کنم؟
برای اتصال روتر به اینترنت، مودم خود را از طریق کابل کواکسیال یا فیبر نوری به پریز برق وصل کنید. کابل اترنت را به پورت WAN/uplink روتر خود وصل کنید و انتهای دیگر را در پورت اترنت مودم قرار دهید. منبع تغذیه هر دو دستگاه را به برق وصل کنید و منتظر بمانید تا چراغ‌ها روشن شوند.
چگونه چاپگر را به روتر Wi-Fi متصل کنم؟
تأیید کنید شبکه بی سیم روتر شما کار می کند و رمز عبور روتر را یادداشت کنید. چاپگر را روشن کنید و به تنظیمات شبکه آن دسترسی پیدا کنید. در تنظیمات Wi-Fi، SSID روتر را انتخاب کنید و رمز عبور Wi-Fi را وارد کنید. چاپگر به شبکه Wi-Fi متصل می شود.
