در دنیای کامپیوتر، نحو یک دستور به قوانینی اشاره دارد که در آن دستور باید اجرا شود تا یک نرم افزار آن را درک کند.
برای مثال، نحو یک فرمان ممکن است حساسیت به حروف کوچک و بزرگ و نوع گزینه‌های موجود را دیکته کند که فرمان را به روش‌های مختلف عمل کند.
بدون نحو مناسب، کلمات و سایر کاراکترهایی که دستور را می‌سازند به ترتیب منطقی در کنار هم قرار نمی‌گیرند. آنچه از نحو بد نتیجه می‌شود، ناتوانی سینتکس‌خوان در درک آنچه می‌خواهد منتقل شود است.
Syntax مانند یک زبان است
برای درک بهتر نحو رایانه، آن را به عنوان زبانی مانند انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی و غیره در نظر بگیرید.
یک نحو زبان مستلزم آن است که برخی از کلمات و علائم نگارشی به روش صحیح استفاده شوند تا کسی که کلمات را می شنود یا می خواند بتواند آنها را به درستی درک کند. اگر کلمات و کاراکترها به اشتباه در یک جمله قرار داده شوند، درک آن بسیار دشوار خواهد بود.
تقریباً مانند زبان، ساختار یا نحو یک دستور رایانه باید به طور کامل کدگذاری یا اجرا شود تا بتوان آن را درک کرد، با همه کلمات، نمادها و سایر کاراکترها که دقیقاً به روش درست قرار گرفته اند..
چرا نحو مهم است؟
آیا انتظار دارید کسی که فقط به زبان روسی می خواند و صحبت می کند ژاپنی را بفهمد؟ یا در مورد کسی که فقط انگلیسی می‌فهمد، چطور می‌تواند کلمات نوشته شده به ایتالیایی را بخواند؟
به طور مشابه، برنامه های مختلف (مثل زبان های مختلف) به قوانین مختلفی نیاز دارند که باید رعایت شوند تا نرم افزار (یا شخص، با زبان گفتاری) بتواند درخواست های شما را تفسیر کند.
برای مثال، نمی گویید "من از تپه بزرگ پایین رفتم." زیرا با توجه به قوانینی که انگلیسی زبانان هنگام درک کلمات متوجه شده اند، به سختی معنا پیدا می کند. این امر در مورد دستور دستوری نیز صادق است زیرا برنامه ای که دستور را می خواند تنها زمانی آن را می فهمد که به روشی خاص تنظیم شده باشد، همانطور که در زیر می بینید.
هنگام کار با دستورات رایانه مهم است که از نحو غافل نشوید زیرا حتی یک خطای کوچک و به ظاهر قابل قبول در نحو به این معنی است که رایانه نمی تواند بفهمد که شما به دنبال چه هستید.
بیایید به دستور ping به عنوان مثالی از نحو مناسب و نادرست نگاه کنیم. رایج‌ترین روشی که از دستور ping استفاده می‌شود، اجرای ping و به دنبال آن یک آدرس IP، مانند این است:
پینگ 192.168.1.1
این نحو 100 درصد درست است، و چون درست است، مفسر خط فرمان، احتمالاً Command Prompt در ویندوز، می تواند بفهمد که ما می خواهیم بررسی کنیم که آیا رایانه می تواند با آن دستگاه خاص در شبکه ارتباط برقرار کند یا خیر..
با این حال، اگر متن را دوباره مرتب کنیم و ابتدا آدرس IP و سپس کلمه ping را قرار دهیم، مانند این دستور کار نخواهد کرد:
192.168.1.1 پینگ
ما از نحو درست استفاده نمی کنیم، بنابراین اگرچه دستور کمی شبیه به آن به نظر می رسد، اما به هیچ وجه کار نخواهد کرد زیرا رایانه هیچ ایده ای برای مدیریت آن ندارد.
فرمان‌های رایانه‌ای که نحو اشتباهی دارند اغلب گفته می‌شود که دارای یک خطای نحوی هستند و تا زمانی که نحو تصحیح نشود آن‌طور که در نظر گرفته شده اجرا نمی‌شوند.
اگرچه مطمئناً با دستورات ساده‌تر امکان‌پذیر است (همانطور که با پینگ دیدید)، با پیچیده‌تر شدن دستورات رایانه، احتمال اینکه با خطای نحوی مواجه شوید، بسیار بیشتر است. فقط به این مثال های دستور فرمت نگاه کنید تا متوجه منظور ما شوید.
خطاهای نحوی فقط محدود به دستوراتی مانند موارد ذکر شده نیست، بلکه به هر زبان برنامه نویسی دیگری مانند HTML یا جاوا اسکریپت نیز محدود می شود. فقط در نظر بگیرید که در هنگام کدنویسی چیزی شبیه به یک سیستم عامل کامل مانند ویندوز XP که به 45 میلیون خط کد نیاز دارد، چه تعداد اشتباهات نحوی احتمالی ممکن است رخ دهد!
فقط در این یک مثال با پینگ می توانید ببینید که بسیار مهم است که بتوانید نه تنها نحو را به درستی بخوانید، بلکه البته بتوانید آن را به خوبی اعمال کنید.
نحو مناسب با دستورات خط فرمان
هر دستور کار متفاوتی انجام می دهد، بنابراین هر کدام نحو متفاوتی دارند. نگاهی به جدول دستورات Command Prompt راهی سریع برای مشاهده تعداد دستورات در ویندوز است که همه آنها قوانین خاصی دارند که در مورد نحوه استفاده از آنها اعمال می شود.
دستور دستور قواعد بسیار خاصی دارد که توضیح می دهد چگونه یک دستور خاص می تواند یا نمی تواند اجرا شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد آن، نحوه خواندن دستور دستور را ببینید.
