USB 1.1، که گاهی اوقات USB با سرعت کامل نیز نامیده می شود، یک استاندارد گذرگاه سریال جهانی (USB) است که در آگوست 1998 منتشر شد. استاندارد با استانداردهای جدیدتری مانند USB 2.0، USB 3.0 و USB4 جایگزین شده است.
در واقع دو "سرعت" متفاوت وجود دارد که یک دستگاه USB 1.1 می تواند با آن کار کند: پهنای باند کم در 1.5 مگابیت بر ثانیه یا پهنای باند کامل در 12 مگابیت در ثانیه. این به طور قابل توجهی کندتر از حداکثر سرعت انتقال 480 مگابیت بر ثانیه USB 2.0 و حداکثر سرعت انتقال 5، 120 مگابیت در ثانیه USB 3.0 است.
USB 1.0 در ژانویه 1996 منتشر شد، اما مشکلات موجود در آن نسخه مانع از پشتیبانی گسترده از USB شد. این مشکلات در USB 1.1 اصلاح شدند و استانداردی هستند که اکثر دستگاههای پیش از USB-2.0 از آن پشتیبانی میکنند.
کانکتورهای USB 1.1
- USB نوع A: این دوشاخه ها و پریزها به طور رسمی به عنوان کانکتورهای سری A شناخته می شوند و معمولاً کانکتورهای USB کاملا مستطیلی هستند. کانکتورهای USB 1.1 نوع A از نظر فیزیکی با هر دو کانکتور USB 2.0 و USB 3.0 نوع B سازگار هستند.
- USB نوع B: این دوشاخه ها و پریزها رسماً به عنوان کانکتورهای سری B شناخته می شوند و به جز یک گرد در بالا، مربع هستند. دوشاخههای USB 1.1 نوع B از نظر فیزیکی با پریزهای USB 2.0 و USB 3.0 نوع B سازگار هستند، اما دوشاخههای USB 3.0 نوع B با پریزهای USB 1.1 نوع B سازگار نیستند.
Plug نامی است که به یک کانکتور مرد USB 1.1 داده شده است، و پریز همان چیزی است که کانکتور مادگی نامیده می شود.
نمودار سازگاری فیزیکی USB ما را برای مرجع یک صفحه ای برای آنچه که با چه چیزی مطابقت دارد، ببینید.
بسته به انتخاب های سازنده، یک USB 3 خاص.دستگاه 0 ممکن است روی رایانه یا میزبان دیگری که برای USB 1.1 طراحی شده است به درستی کار کند یا نکند، حتی اگر دوشاخه ها و پریزها به طور فیزیکی به یکدیگر متصل شوند. به عبارت دیگر، دستگاههای USB 3.0 مجاز به سازگاری با USB 1.1 هستند، اما لازم نیست چنین باشند.
گذشته از مشکلات ناسازگار، دستگاهها و کابلهای USB 1.1 در بیشتر موارد از نظر فیزیکی با سختافزار USB 2.0 و USB 3.0، هر دو نوع A و نوع B، سازگار هستند. سیستم متصل به USB پشتیبانی میکند، اگر حتی از یک قطعه USB 1.1 استفاده میکنید، هرگز به سرعت داده بیشتر از 12 مگابیت در ثانیه نخواهید رسید.
اطلاعات بیشتر در مورد USB 1.1
معرفی USB 1.1 همان چیزی است که باعث شد رایانهها فاقد فلاپی درایو و پورتهای قدیمی باشند که گاهی اوقات آنها را «رایانههای بدون قدیمی» مینامند.
USB 1.1 (و همچنین 1.0 و 2.0) از پروتکل "speak-when-spoken-to" استفاده می کند. این بدان معناست که هر دستگاه بر اساس درخواست میزبان با میزبان ارتباط برقرار می کند. این با شروع ارتباط دستگاه از خود، که در USB 3.0 پشتیبانی می شود، متفاوت است.
طبق استاندارد USB 1.1، دستگاه های با پهنای باند کم (مانند صفحه کلید و ماوس) می توانند از کابلی به طول 9 فوت 10 اینچ (3 متر) استفاده کنند. دستگاههای با پهنای باند کامل میتوانند کابلی به طول یکسان داشته باشند که دستگاههای USB 2.0 با سرعت بالا پشتیبانی میکنند: 16 فوت 5 اینچ (5 متر).