در شبکه های بی سیم، تجهیزات دو باند قادر به انتقال در یکی از دو محدوده فرکانس استاندارد هستند. شبکه‌های خانگی مدرن Wi-Fi دارای روترهای پهن باند دو باند هستند که از کانال‌های ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز پشتیبانی می‌کنند.
مزایای شبکه های بی سیم دو باند
با ارائه رابط های بی سیم جداگانه برای هر باند، روترهای دو بانده 802.11n و 802.11ac حداکثر انعطاف پذیری را هنگام راه اندازی یک شبکه خانگی فراهم می کنند. برخی از دستگاه‌های خانگی به سازگاری قدیمی و دسترسی سیگنال بیشتری نیاز دارند که 2.4 گیگاهرتز ارائه می‌دهد، در حالی که برخی دیگر ممکن است به پهنای باند شبکه اضافی که 5 گیگاهرتز ارائه می‌کند نیاز داشته باشند.
روترهای دو بانده اتصالاتی را ارائه می دهند که برای نیازهای هر کدام طراحی شده اند.بسیاری از شبکه‌های خانگی Wi-Fi از تداخل بی‌سیم ناشی از شیوع ابزارهای مصرفی 2.4 گیگاهرتز، مانند تلفن‌های بی‌سیم، که از مدولاسیون فرکانس پرش طیف گسترده استفاده می‌کنند، رنج می‌برند. اینجاست که سیگنال به جای نشستن روی یک کانال، در سراسر طیف 2.4 گیگاهرتز می پرد.
اجاق‌های مایکروویو ممکن است به دلیل سیگنال‌های رادیویی که در حین کار «نشت» می‌کنند، با سیگنال‌های بی‌سیم تداخل ایجاد کنند. توانایی استفاده از 5 گیگاهرتز در روتر از این مشکلات جلوگیری می کند زیرا این فناوری از 23 کانال غیر همپوشانی پشتیبانی می کند.
روترهای دو بانده همچنین از پیکربندی های رادیویی Multiple-In Multiple-Out استفاده می کنند. ترکیب چندین رادیو در یک باند با پشتیبانی از دو باند عملکرد بالاتری را برای شبکه خانگی نسبت به روترهای تک باند ارائه می‌دهد.
تاریخچه روترهای بی سیم دو باند
نسل اول روترهای شبکه خانگی تولید شده در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 حاوی یک رادیو Wi-Fi 802.11b بود که روی باند 2.4 گیگاهرتز کار می کرد. در همان زمان، تعداد قابل توجهی از شبکه های تجاری از دستگاه های 802.11a (5 گیگاهرتز) پشتیبانی می کردند.
با شروع ۸۰۲.۱۱n، استانداردهای Wi-Fi شامل پشتیبانی همزمان دو باند ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز به عنوان یک ویژگی استاندارد می‌شوند. این شامل به این معنی است که تقریباً هر روتر مدرن یک روتر دو بانده در نظر گرفته می شود.
اولین روترهای Wi-Fi دو باند برای پشتیبانی از شبکه های مختلط با کلاینت های 802.11a و 802.11b ساخته شدند.
خط پایین
برای خانه‌هایی که دستگاه‌های بی‌سیم رقیب زیادی دارند، Google Wifi یکی از بهترین انتخاب‌های روتر در نظر گرفته می‌شود. سیستم آن از حداکثر چهار ماهواره به نام نقاط Google Wifi تشکیل شده است که هر یک از آنها 1500 فوت مربع و در مجموع تا 6000 فوت مربع پوشش پوششی را پوشش می دهد. از فناوری شکل‌دهی پرتو استفاده می‌کند که به‌طور خودکار دستگاه‌ها را به قوی‌ترین سیگنال هدایت می‌کند.
آداپتورهای Wi-Fi دو بانده
آداپتورهای شبکه Wi-Fi دو بانده حاوی رادیوهای بی سیم ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز هستند، مشابه روترهای دو بانده.
در روزهای اولیه Wi-Fi، برخی از آداپتورهای Wi-Fi لپ تاپ از هر دو 802 پشتیبانی می کردند.رادیوهای 11a و 802.11b/g به طوری که یک فرد می تواند کامپیوتر خود را به شبکه های تجاری در طول روز کاری و شبکه های خانگی در شب ها و آخر هفته ها متصل کند. آداپتورهای جدیدتر 802.11n و 802.11ac را نیز می توان برای استفاده از هر دو باند پیکربندی کرد، اما نه از هر دو به طور همزمان.
تلفن های دو باند
مشابه تجهیزات شبکه بی سیم دو بانده، برخی از تلفن های همراه از دو یا چند باند برای ارتباطات سلولی جدا از Wi-Fi استفاده می کنند. تلفن‌های دو باند برای پشتیبانی از سرویس‌های داده 3G GPRS یا EDGE در فرکانس‌های رادیویی 0.85 گیگاهرتز، 0.9 گیگاهرتز یا 1.9 گیگاهرتز ایجاد شده‌اند.
تلفن ها گاهی اوقات از محدوده فرکانس انتقال سلولی سه باند یا چهار باند پشتیبانی می کنند تا سازگاری با انواع مختلف شبکه های تلفن را به حداکثر برسانند، که هنگام رومینگ یا مسافرت مفید است. مودم های سلولی بین باندهای مختلف جابجا می شوند اما از اتصالات دو باند همزمان پشتیبانی نمی کنند.
