نام شبکه یک رشته متنی است که دستگاه ها برای ارجاع به یک شبکه کامپیوتری خاص استفاده می کنند. این رشتهها از نام دستگاهها و آدرسهایی که برای شناسایی یکدیگر استفاده میکنند جدا هستند. نامهای شبکه چندین شکل دارند.
شناسه مجموعه خدمات (SSID)
شبکههای Wi-Fi از شناسه مجموعه خدمات (SSID)، نوعی نام شبکه پشتیبانی میکنند. نقاط دسترسی وای فای و کلاینت ها به هر کدام یک SSID اختصاص داده می شود تا یکدیگر را شناسایی کنند. در مکالمات روزمره، نام شبکه های بی سیم معمولاً به SSID اشاره می کند.
روترهای پهن باند بی سیم و نقاط دسترسی بی سیم شبکه های بی سیم را با استفاده از SSID ایجاد می کنند. در زمان ساخت، این دستگاهها با SSIDهای پیشفرض (نام شبکه) در کارخانه پیکربندی میشوند.
برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز و سایر مشکلات امنیتی، نام پیشفرض دستگاههای خود را تغییر دهید.
خط پایین
Microsoft Windows برای تسهیل شبکه های همتا به همتا، رایانه ها را به گروه های کاری نامگذاری شده اختصاص می دهد. از طرف دیگر، دامنههای ویندوز رایانهها را به زیرشبکههای نامگذاری شده تفکیک میکنند. گروه کاری ویندوز و نام دامنه هر دو جدا از نام هر رایانه تنظیم شده اند و مستقل از SSID کار می کنند.
خوشهها
شکل متمایز دیگری از نامگذاری شبکه برای شناسایی خوشه های کامپیوتری استفاده می شود. به عنوان مثال، اکثر سیستم عامل های سرور (به عنوان مثال، Microsoft Windows Server) از نامگذاری مستقل خوشه ها پشتیبانی می کنند. خوشه ها مجموعه ای از رایانه ها هستند که به عنوان یک سیستم واحد کار می کنند.
شبکه در مقابل نامهای رایانههای DNS
متخصصان فناوری اطلاعات اغلب به نامهای رایانهای که در سیستم نام دامنه (DNS) نگهداری میشوند به عنوان نام شبکه اشاره میکنند، حتی اگر این نامها از نظر فنی نام شبکهها نیستند.برای مثال، یک کامپیوتر ممکن است TEELA نام داشته باشد و متعلق به دامنه a.b.com باشد. DNS این رایانه را با نام TEELA.a.b.com می شناسد و آن نام را در دستگاه های دیگر تبلیغ می کند. برخی از افراد به این نمایش DNS گسترش یافته به عنوان نام شبکه رایانه اشاره می کنند.