بیایید دور بوته نزنیم: تلویزیون سه بعدی مرده است. برای کسانی که از طرفداران سه بعدی هستند خبر ناراحت کننده ای است، اما زمان آن فرا رسیده که با واقعیت ها روبرو شویم. هیچ تلویزیون سه بعدی ساخته نمی شود. در واقع، اکثر تولیدکنندگان در سال 2016 تولید آنها را متوقف کردند.
اثر آواتار
قبل از پرداختن به "چرا همه چیز شکست خورده"، مهم است که بدانید چرا حتی شروع شد. این چیزی است "اثر آواتار".
اگرچه تماشای فیلم های سه بعدی به دهه ها قبل بازمی گردد، انتشار آواتار جیمز کامرون در سال 2009 بازی را تغییر داد. با موفقیت جهانی خود در زمینه سه بعدی، استودیوهای فیلم نه تنها جریان ثابتی از فیلم های سه بعدی را به سالن های سینما عرضه کردند، بلکه سازندگان تلویزیون، با شروع Panasonic و LG، با معرفی تلویزیون سه بعدی، سه بعدی را برای تماشای خانگی در دسترس قرار دادند.با این حال، این آغاز چندین اشتباه بود.
خب، چه اتفاقی افتاد؟
چیزهای زیادی برای نابودی تلویزیون سه بعدی پیش از شروع واقعی گرد هم آمدند که می توان آنها را با سه عامل خلاصه کرد:
- زمان ناگوار
- عینک گران قیمت و ناسازگار
- هزینه های اضافی
بیایید نگاهی به این سه و دیگر مسائلی که از ابتدا تلویزیون های سه بعدی را رنج می دادند بیاندازیم.
معرفی ضعیف تلویزیون سه بعدی
اولین اشتباه زمان معرفی آن بود. ایالات متحده به تازگی با اجرای انتقال DTV در سال 2009، که در آن همه پخش‌های تلویزیونی از آنالوگ به دیجیتال تغییر یافت، یک اختلال عمده در خرید مصرف‌کنندگان را پشت سر گذاشته بود.
در نتیجه، بین سال‌های 2007 و 2009 میلیون‌ها مصرف‌کننده تلویزیون‌های HD جدید را برای برآورده کردن الزامات پخش «جدید» یا مبدل‌های پخش تلویزیونی آنالوگ به دیجیتال خریداری کردند تا بتوانند تلویزیون‌های آنالوگ قدیمی‌شان را برای مدت کوتاهی کار کنند. طولانی تراین بدان معنی بود که وقتی تلویزیون سه بعدی در سال 2010 معرفی شد، اکثر مصرف کنندگان آماده نبودند تلویزیون های تازه خریداری شده خود را دور بیندازند و دوباره به کیف پول خود دست یابند، فقط برای اینکه سه بعدی دریافت کنند.
عینک
زمان بد فقط اولین اشتباه بود. برای مشاهده افکت سه بعدی روی تلویزیون باید از عینک مخصوص استفاده می کرد. و، متوجه شوید، استانداردهای رقابتی وجود داشت که تعیین می کرد از کدام عینک باید استفاده کنید، از جمله شاتر پلاریزه غیرفعال و شاتر فعال.
برخی از سازندگان تلویزیون (به رهبری پاناسونیک و سامسونگ) سیستمی به نام "شاتر فعال" را اتخاذ کردند. در این سیستم، بینندگان مجبور بودند از عینک هایی استفاده کنند که از شاترهایی استفاده می کردند که به طور متناوب باز و بسته می شدند و با تصاویر چشم چپ و راست به طور متناوب نمایش داده شده در تلویزیون برای ایجاد جلوه سه بعدی هماهنگ می شدند. با این حال، تولیدکنندگان دیگر (به رهبری LG و Vizio) سیستمی به نام "Polarized Passive" را اتخاذ کردند که در آن تلویزیون تصاویر چپ و راست را همزمان نمایش می داد و عینک های مورد نیاز از قطبش برای ارائه جلوه سه بعدی استفاده می کردند.
با این حال، یک مشکل عمده این بود که عینک های مورد استفاده در هر سیستم قابل تعویض نبودند. اگر تلویزیون سه بعدی دارید که نیاز به عینک فعال دارد، نمی‌توانید از عینک‌های غیرفعال استفاده کنید یا برعکس. بدتر از آن، حتی اگر می‌توانید از عینک‌های غیرفعال مشابه با هر تلویزیون سه بعدی که از آن سیستم استفاده می‌کند، استفاده کنید، با تلویزیون‌هایی که از سیستم شاتر فعال استفاده می‌کنند، لزوماً نمی‌توانید از عینک‌های مشابه با مارک‌های مختلف استفاده کنید. این بدان معناست که عینک‌های تلویزیون‌های سه بعدی پاناسونیک ممکن است با تلویزیون سه بعدی سامسونگ کار نکنند، زیرا الزامات همگام‌سازی متفاوت است.
یکی دیگر از مشکلات عینک های سه بعدی هزینه آن بود. اگرچه عینک های غیرفعال ارزان بودند، عینک های شاتر اکتیو بسیار گران بودند (گاهی اوقات تا 100 دلار در هر جفت). برای یک خانواده 4 نفره یا بیشتر یا اگر خانواده ای به طور منظم میزبان یک شب فیلم باشد، هزینه آن بسیار بالا بود.
هزینه های اضافی (شما به چیزی بیش از یک تلویزیون سه بعدی نیاز دارید)
اوه-اوه، هزینه های بیشتری در پیش است! علاوه بر یک تلویزیون سه بعدی و عینک درست، برای دسترسی به یک تجربه مشاهده واقعی سه بعدی، مصرف کنندگان باید روی یک پخش کننده دیسک بلوری با قابلیت سه بعدی سرمایه گذاری کنند و/یا یک جعبه کابل/ماهواره با قابلیت سه بعدی جدید خریداری یا اجاره کنند.همچنین، با شروع پخش جریانی اینترنتی، باید مطمئن شوید که تلویزیون سه بعدی جدید شما با هر سرویس اینترنتی که پخش جریانی سه بعدی را ارائه می دهد، سازگار است.
علاوه بر این، برای کسانی که تنظیماتی داشتند که سیگنال‌های ویدئویی از طریق گیرنده سینمای خانگی هدایت می‌شد، یک گیرنده جدید لازم است که با سیگنال‌های ویدئویی سه بعدی از هر پخش‌کننده دیسک بلوری سه بعدی متصل، کابل/ سازگار باشد. جعبه ماهواره و غیره.
مشکل تبدیل 2 بعدی به 3 بعدی
با درک اینکه برخی از مصرف کنندگان ممکن است مایل به خرید سایر وسایل مورد نیاز برای یک تجربه تماشای سه بعدی واقعی نباشند، سازندگان تلویزیون تصمیم گرفتند که قابلیت تلویزیون های سه بعدی را برای انجام تبدیل 2 بعدی به 3 بعدی در زمان واقعی - اشتباه بزرگ بگنجانند. !
اگرچه این امکان را به مصرف کنندگان می داد تا محتوای دو بعدی موجود را به صورت سه بعدی به طور مستقیم تماشا کنند، تجربه مشاهده سه بعدی به طور قطع از مشاهده سه بعدی واقعی پایین تر بود.
3D کم نور است
مشکل دیگر تلویزیون سه بعدی این است که تصاویر سه بعدی بسیار کم نورتر از تصاویر دو بعدی هستند. در نتیجه، سازندگان تلویزیون مرتکب اشتباه بزرگی شدند که فناوری‌های خروجی نور افزایش‌یافته را در تلویزیون‌های سه‌بعدی به کار نبردند.
با این حال، آنچه طعنه آمیز است، این است که با معرفی فناوری HDR در سال 2015، تولید تلویزیون ها با قابلیت خروجی نور افزایش یافت. این می‌توانست به نفع تجربه تماشای سه‌بعدی باشد، اما سازندگان تلویزیون در اقدامی غیر شهودی، تصمیم گرفتند گزینه مشاهده سه‌بعدی را کنار بگذارند، و تلاش‌های خود را بر اجرای HDR و بهبود عملکرد وضوح 4K متمرکز کنند، بدون اینکه 3 بعدی را در ترکیب قرار دهند..
3D، تلویزیون زنده، و پخش جریانی
اجرای 3D برای تلویزیون زنده بسیار دشوار است. برای ارائه برنامه‌های تلویزیونی سه‌بعدی، دو کانال مورد نیاز است، به طوری که دارندگان تلویزیون استاندارد همچنان می‌توانند برنامه‌ای را به‌طور معمول در یک کانال تماشا کنند، علاوه بر آن‌هایی که می‌خواهند به صورت سه بعدی در کانال دیگر تماشا کنند. این به معنای افزایش هزینه برای شبکه‌های پخش برای ارائه فید جداگانه به ایستگاه‌های محلی و برای ایستگاه‌های محلی برای حفظ دو کانال مجزا برای ارسال به بینندگان بود.
اگرچه اجرای چندین کانال در کابل/ماهواره آسان‌تر است، بسیاری از مصرف‌کنندگان علاقه‌ای به پرداخت هزینه‌های اضافی مورد نیاز نداشتند، بنابراین پیشنهادات محدود بود. پس از تعداد اولیه ارائه‌های کابلی و ماهواره‌ای سه بعدی، ESPN، DirecTV و سایر موارد کنار رفتند.
با این حال، Vudu و برخی دیگر از کانال‌های محتوای جریانی اینترنتی همچنان محتوای سه بعدی را ارائه می‌دهند، اما حدس می‌زند که چقدر طول می‌کشد.
مشکلات در سطح خرده فروشی
یکی دیگر از دلایل شکست سه بعدی، تجربه ضعیف خرده فروشی بود.
در ابتدا، تبلیغات فروش و تظاهرات سه بعدی زیادی وجود داشت، اما پس از فشار اولیه، اگر به تعداد زیادی خرده فروش که به دنبال تلویزیون سه بعدی بودند، وارد شوید، فروشندگان دیگر ارائه‌های آگاهانه ارائه نمی‌کردند، و عینک‌های سه‌بعدی اغلب مفقود شده‌اند یا در مورد عینک‌های شاتر فعال، باتری‌های شارژ نشده یا از دست رفته است.
نتیجه این بود که مصرف کنندگانی که ممکن است به خرید یک تلویزیون سه بعدی علاقه داشته باشند، فقط از فروشگاه خارج می شوند، بدون اینکه بدانند چه چیزی در دسترس است، چگونه کار می کند، چگونه تلویزیون سه بعدی را برای بهترین تجربه تماشای بهینه سازی کنند. و چه چیز دیگری برای تماشای فیلم های سه بعدی در خانه نیاز داشتند.
همچنین، گاهی اوقات به خوبی گفته نمی شد که همه تلویزیون های سه بعدی می توانند تصاویر را به صورت دو بعدی استاندارد نمایش دهند. به عبارت دیگر، در مواردی که در صورت تمایل یا مناسب‌تر بودن مشاهده دوبعدی، محتوای سه بعدی در دسترس نیست، می‌توانید مانند هر تلویزیون دیگری از تلویزیون سه بعدی استفاده کنید.
همه سه بعدی را دوست ندارند
به دلایل مختلف، همه افراد سه بعدی را دوست ندارند. اگر با سایر اعضای خانواده یا دوستانتان در حال مشاهده هستید و یکی از آنها نمی‌خواهد سه بعدی تماشا کند، فقط دو تصویر روی هم‌پوشان را روی صفحه می‌بیند.
شارپ عینک‌هایی ارائه کرد که می‌توانستند سه بعدی را به دو بعدی تبدیل کنند، اما این نیاز به خرید اختیاری داشت و اگر یکی از دلایلی که شخص نمی‌خواست سه‌بعدی تماشا کند این بود که دوست نداشت عینک بزند، استفاده از نوع دیگری از عینک برای تماشای تلویزیون دوبعدی، در حالی که دیگران تماشای همان تلویزیون را به صورت سه بعدی انجام می‌دهند، شروع کننده نبود.
تماشای سه بعدی در تلویزیون مانند ویدئو پروژکتور نیست
برخلاف رفتن به سینمای محلی یا استفاده از ویدئو پروژکتور و صفحه نمایش سینمای خانگی، تجربه تماشای سه بعدی در تلویزیون یکسان نیست.
اگرچه همه تماشای سه بعدی را صرف نظر از اینکه در سینما یا در خانه دوست ندارند، به طور کلی مصرف کنندگان سه بعدی را به عنوان یک تجربه تماشای فیلم بیشتر می پذیرند.همچنین در محیط خانه، تماشای سه بعدی با استفاده از ویدئو پروژکتور (که هنوز هم موجود است) و صفحه نمایش بزرگ، تجربه سینمایی قابل قبول تری را برای بسیاری فراهم می کند. مشاهده سه بعدی در تلویزیون، مگر اینکه روی یک صفحه نمایش بزرگ یا نزدیک نشستن، مانند مشاهده از طریق یک پنجره کوچک است - میدان دید بسیار باریک تر است، و در نتیجه تجربه سه بعدی کمتر از حد مطلوب را ایجاد می کند
خط پایین
مشکلات دیگر تصمیم عدم گنجاندن 3D به استانداردهای 4K بود، بنابراین، تا زمانی که فرمت دیسک بلوری 4K Ultra HD در اواخر سال 2015 معرفی شد، هیچ تمهیدی برای پیاده سازی 3D در 4K Ultra HD Blu وجود نداشت. دیسک های -ray، و هیچ نشانه ای از استودیوهای فیلم برای پشتیبانی از چنین ویژگی.
پایان تلویزیون سه بعدی به چه معناست پیش رفتن
در کوتاه مدت، هنوز میلیون ها تلویزیون سه بعدی در ایالات متحده و سراسر جهان در حال استفاده هستند (تلویزیون های سه بعدی هنوز در چین و تا حدودی در اروپا بزرگ هستند)، بنابراین فیلم ها و سایر محتواها همچنان ادامه خواهند داشت. برای آینده نزدیک به صورت سه بعدی بلوری منتشر شد.در واقع، اگرچه 3D بخشی از فرمت Ultra HD Blu-ray Disc نیست، اکثر پخش کننده ها دیسک های Blu-ray 3D را پخش می کنند.
اگر یک پخش کننده دیسک Blu-ray یا Ultra HD با قابلیت سه بعدی و یک تلویزیون سه بعدی دارید، همچنان می توانید دیسک های فعلی خود و همچنین هر دیسک بلوری سه بعدی آینده را پخش کنید. منتشر شده. حدود 450 عنوان فیلم 3D Blu-ray Disc موجود است که تعداد بیشتری از آنها در کوتاه مدت در دسترس است. بسیاری از بهترین فیلم‌های دیسک بلوری سه‌بعدی با نسخه استاندارد بلوری دو بعدی نیز عرضه می‌شوند.
دیزنی و پارامونت دیگر در ایالات متحده فیلم هایی را روی دیسک های بلوری سه بعدی بازاریابی نمی کنند، اما در بازارهای منتخب دیگر در دسترس هستند. این بدان معنی است که ممکن است مجبور شوید آنها را از منابع بین المللی خریداری کنید. اگر این کار را می‌کنید، مطمئن شوید که کد منطقه با پخش‌کننده شما سازگار است و دارای موسیقی متن یا زیرنویس انگلیسی هستند.
با نگاهی به بلندمدت، تلویزیون سه بعدی می تواند بازگردد. اگر سازندگان تلویزیون، ارائه‌دهندگان محتوا و پخش‌کننده‌های تلویزیونی بخواهند، این فناوری را می‌توان در هر زمان دوباره پیاده‌سازی کرد و برای 4K، HDR یا سایر فناوری‌های تلویزیونی اصلاح کرد.همچنین، توسعه سه بعدی بدون عینک، با نتایج رو به بهبود ادامه دارد.
آیا اگر سازندگان تلویزیون در مورد زمان‌بندی، تقاضای بازار، مسائل فنی مربوط به عملکرد محصول و ارتباط مصرف‌کننده فکر می‌کردند، آیا تلویزیون سه بعدی موفق بود؟ شاید، یا شاید نه، اما چندین اشتباه بزرگ مرتکب شده اند و به نظر می رسد که تلویزیون سه بعدی ممکن است مسیر خود را طی کرده باشد.
خط آخر
در لوازم الکترونیکی مصرفی، چیزهایی مانند بتا، دیسک لیزری، و HD-DVD، CRT، Rear-Projection، و تلویزیون‌های پلاسما می‌آیند و می‌روند، و تلویزیون‌های صفحه منحنی اکنون نشانه‌هایی از محو شدن را نشان می‌دهند. همچنین، آینده VR (واقعیت مجازی) که به هدگیرهای حجیم نیاز دارد، هنوز تثبیت نشده است. با این حال، اگر صفحه‌های وینیل بتوانند بازگشت بزرگی غیرمنتظره داشته باشند، چه کسی می‌تواند بگوید که تلویزیون سه بعدی در نقطه‌ای احیا نخواهد شد؟
در این میان، برای کسانی که محصولات و محتوای سه بعدی را دارند و دوست دارند، همه چیز را ادامه دهند. برای کسانی که مایل به خرید یک تلویزیون سه بعدی یا ویدئو پروژکتور سه بعدی هستند، تا زمانی که هنوز می توانید یکی از آن ها را بخرید - ممکن است هنوز برخی از تلویزیون های سه بعدی را بیابید و اکثر ویدئو پروژکتورهای سینمای خانگی هنوز گزینه مشاهده سه بعدی را ارائه می دهند.
پاداش اضافی برای طرفداران سه بعدی
تلویزیون 85 اینچی سامسونگ UN85JU7100 4K Ultra HD 3D مدل 2015 است که ممکن است همچنان از طریق تعداد کمی از خرده فروشان از هر موجودی باقیمانده از تولید محدود تا سال 2017 در دسترس باشد.
خیر سامسونگ 2016 (مدل‌های K)، 2017 (مدل‌های با M)، یا 2018 (مدل‌های با N) در این مرحله دارای قابلیت سه بعدی هستند. هر عرضه مدل 2015 (با علامت J) در خط لوله باشد، همان چیزی است که باقی مانده است، مگر اینکه سامسونگ خلاف آن را اعلام کند. اگر فضایی برای یک تلویزیون 85 اینچی دارید و از طرفداران سه بعدی هستید، Samsung UN85JU7100 ممکن است فرصتی محدود باشد.
یکی دیگر از گزینه های باقی مانده تلویزیون 65 اینچی Sony XBR65Z9D 4K Ultra HD با گزینه مشاهده سه بعدی است که مدل 2016 است که همچنان به صورت محدود در دسترس است.
اگر از طرفداران پر و پا قرص سه بعدی هستید، بررسی های ادامه دار دیسک های سه بعدی Blu-ray را در وب سایت Blu-ray.com و شبکه با طرفداران دیگر از سراسر جهان در علاقه مندان به فیلم Blu-ray 3D بررسی کنید. گروه در فیس بوک.
سوالات متداول
- تلویزیون‌های سه بعدی چگونه کار می‌کنند؟ یک تلویزیون سه بعدی با استفاده از تصاویر و سیگنال‌های همپوشانی، تجربه تئاتر سه بعدی ایجاد می‌کند، که عینک‌های سه بعدی ویژه به رمزگشایی آنها به یک تصویر واحد کمک می‌کنند. بسته به مدل، برخی از تلویزیون‌های سه بعدی فقط از محتوای سه بعدی پشتیبانی می‌کنند یا ویدیوی دو بعدی را به سه بعدی تبدیل می‌کنند.
- چگونه می توانم محتوای سه بعدی را در تلویزیون غیر سه بعدی تماشا کنم؟ اگر از تجربه تماشای سه بعدی لذت می برید و تلویزیون سه بعدی ندارید، می توانید یک ویدیو تنظیم کنید پروژکتور با تنظیمات سه بعدی گزینه دیگر انتخاب یک تلویزیون 8K است که از سه بعدی بدون عینک پشتیبانی می کند.
