چه باید بدانیم
- بازرسی از نظر آسیب، بررسی دود یا بو، گوش دادن به صداهای خرابی، و آزمایش تک تک اجزا.
- دلایل رایج خرابی قطعات الکترونیکی عبارتند از گرمای بیش از حد، خوردگی، استرس الکتریکی، و نقص در ساخت.
- برای کاهش خطر خرابی های فاجعه بار، به طور معمول قطعاتی را که پس از مدت زمان مشخصی از کار می افتند یا استفاده کنید، بررسی کنید.
این مقاله نحوه شناسایی خرابی قطعات الکترونیکی، رایج ترین دلایل خرابی قطعات الکترونیکی و نکاتی برای جلوگیری از خرابی در قطعات الکترونیکی را پوشش می دهد.
چگونه یک مؤلفه ناموفق را شناسایی کنیم
هنگامی که یک قطعه خراب می شود، چند نشانگر وجود دارد که می تواند قطعه خراب را شناسایی کند و به عیب یابی قطعات الکترونیکی کمک کند.
- قطعه را برای آسیب دیدن بصری بررسی کنید. یک نشانه آشکار که یک جزء از کار افتاده است از طریق بازرسی بصری است. قطعات خراب اغلب دارای مناطق سوخته یا ذوب شده یا برآمده و منبسط شده اند. خازن ها اغلب بیرون زده هستند، به خصوص خازن های الکترولیتی در اطراف قسمت های فلزی. بسته‌های مدار مجتمع (IC) اغلب دارای سوراخ کوچکی هستند که در آن یک نقطه داغ روی قطعه، پلاستیک را در تمام بسته‌بندی IC تبخیر کرده است.
-
دود یا بو را بررسی کنید. هنگامی که قطعات از کار می افتند، غالباً یک اضافه بار حرارتی رخ می دهد که باعث می شود دود آبی و سایر دودهای رنگارنگ توسط جزء متخلف منتشر شود. دود بوی مشخصی دارد و بسته به نوع جزء متفاوت است.این اغلب اولین علامت خرابی قطعات فراتر از کار نکردن دستگاه است. اغلب بوی مشخص قطعه خراب برای روزها یا هفته‌ها در اطراف قطعه باقی می‌ماند که می‌تواند به شناسایی مولفه متخلف در طول عیب‌یابی کمک کند.
- به صداهای شکست گوش دهید. گاهی اوقات یک قطعه زمانی که از کار بیفتد صدا تولید می کند. این اغلب با خرابی های حرارتی سریع، ولتاژهای بیش از حد و رویدادهای جریان بیش از حد اتفاق می افتد. هنگامی که یک جزء به شدت از کار بیفتد، بو اغلب با خرابی همراه است. شنیدن خرابی یک جزء نادرتر است. این اغلب به این معنی است که قطعات قطعه در محصول شل شده است، بنابراین شناسایی قطعه ای که از کار افتاده ممکن است به این نتیجه برسد که کدام قطعه دیگر روی PCB یا در سیستم نیست.
- اجزای جداگانه را آزمایش کنید. گاهی اوقات تنها راه برای شناسایی یک جزء شکست خورده، آزمایش آن است. این فرآیند می تواند در PCB چالش برانگیز باشد زیرا سایر اجزا می توانند بر اندازه گیری تأثیر بگذارند.از آنجایی که اندازه‌گیری‌ها شامل اعمال یک ولتاژ یا جریان کوچک است، مدار به آن پاسخ می‌دهد و ممکن است خوانش‌ها از بین بروند. اگر سیستمی از چندین زیرمجموعه استفاده می‌کند، جایگزین کردن آنها اغلب راهی برای محدود کردن محل قرارگیری مشکل سیستم است.
این مقاله توضیح می دهد
علل خرابی کامپوننت
قطعات خراب می شوند و لوازم الکترونیکی خراب می شوند. شیوه های طراحی خوب می تواند از خرابی برخی از اجزا جلوگیری کند، اما بسیاری از آنها به سادگی از دست شما خارج است. شناسایی مولفه متخلف و دلیل شکست آن اولین گام در اصلاح طراحی و افزایش قابلیت اطمینان سیستمی است که دچار خرابی های مکرر مؤلفه می شود.
دلایل متعددی برای خرابی کامپوننت ها وجود دارد. برخی از خرابی ها آهسته و دلپذیر هستند و زمان لازم را برای شناسایی قطعه و تعویض آن قبل از خرابی کامل فراهم می کنند. سایر شکست‌ها سریع، شدید و غیرمنتظره هستند.
برخی از دلایل رایج برای خرابی کامپوننت ها عبارتند از:
- پیری
- طراحی مدار بد
- شکست آبشاری
- تغییر در محیط عملیاتی
- نادرست متصل شد
- مشکلات اتصال
- آلودگی
- خوردگی
- تنش الکتریکی
- تخلیه الکترواستاتیک
- عیب ساخت
- ضربه مکانیکی
- تنش مکانیکی
- بیش از حد
- دما بیش از حد
- اضافه ولتاژ
- اکسیداسیون
- عیوب بسته بندی
- تابش
- تنش حرارتی
خرابی اجزا معمولاً از یک روند پیروی می کند. در اوایل عمر یک سیستم الکترونیکی، خرابی قطعات رایج تر است و با استفاده از قطعات، احتمال خرابی کاهش می یابد. دلیل کاهش نرخ خرابی این است که قطعاتی که دارای ایرادات بسته بندی، لحیم کاری و ساخت هستند، اغلب در عرض چند دقیقه یا چند ساعت پس از اولین استفاده از دستگاه از کار می افتند.به همین دلیل است که بسیاری از تولیدکنندگان یک دوره چند ساعته سوختن برای محصولات خود در نظر می گیرند. این آزمایش ساده خطر لغزش یک قطعه بد در فرآیند تولید و در نتیجه خراب شدن دستگاه را ظرف چند ساعت پس از خرید از بین می‌برد.
پس از دوره سوختن اولیه، خرابی قطعات معمولاً به پایان می رسد و به طور تصادفی رخ می دهد. با بالا رفتن سن اجزا، واکنش های شیمیایی طبیعی کیفیت بسته بندی، سیم ها و جزء را کاهش می دهد. چرخه مکانیکی و حرارتی نیز بر استحکام قطعه تأثیر می گذارد. این عوامل باعث می شوند که با افزایش سن محصول، میزان خرابی افزایش یابد. به همین دلیل است که خرابی‌ها اغلب بر اساس علت اصلی یا زمانی که در طول عمر جزء شکست خورده طبقه‌بندی می‌شوند.
می توانید با بازرسی معمول قطعاتی که پس از مدت زمان یا استفاده معینی خراب می شوند، خطر خطای فاجعه بار را کاهش دهید. به عنوان مثال، در صنعت هوانوردی، قطعات اصلی پس از کارکرد برای چند ساعت مشخص، بدون توجه به اینکه آیا قطعه علائم استرس یا تخریب را نشان می‌دهد، تعویض می‌شوند.
