مادربردها ستون فقرات همه سیستم های رایانه شخصی هستند. انتخاب مادربرد نوع پردازنده ای را که می توانید استفاده کنید، مقدار حافظه ای که می تواند ذخیره کند، نوع و سرعت حافظه ای که می تواند استفاده کند، چه تجهیزات جانبی می تواند به آن متصل شود و چه ویژگی هایی می تواند پشتیبانی کند، تعیین می کند. بر این اساس، مهم است که بدانید هنگام انتخاب مادربرد مناسب برای نیازهای خود به دنبال چه چیزی باشید.
پشتیبانی از پردازنده (CPU)
یک مادربرد معمولاً دارای یک نوع سوکت پردازنده خاص است. این سوکت بسته بندی فیزیکی پردازنده AMD یا Intel قابل نصب روی آن را تعیین می کند. همچنین چیپست مادربرد تعیین می کند که چه مدل پردازنده های خاصی را می توان با مادربرد استفاده کرد.
بهتر است قبل از انتخاب مادربرد، ایده ای از پردازنده ای که قصد دارید با رایانه رومیزی خود استفاده کنید، داشته باشید.
فاکتور اندازه یا فرم مادربرد
آیا می خواهید یک برج دسکتاپ پر از ویژگی ها را برای عملکرد زیاد کنار هم بچینید؟ شاید چیزی کمی فشرده تر می خواهید؟ مادربردها در سه اندازه سنتی عرضه می شوند: ATX، micro-ATX (mATX) و mini-ITX. هر کدام از اینها با ابعاد خاصی که تخته ها دارند تعریف می شوند.
اندازه فیزیکی برد همچنین پیامدهایی بر تعداد پورت‌ها و اسلات‌هایی که می‌تواند پشتیبانی کند دارد. به عنوان مثال، یک برد ATX اغلب دارای حدود پنج اسلات PCI-Express و PCI است. یک برد mATX به طور کلی فقط سه اسلات دارد. برد mini-ITX آنقدر کوچک است که معمولاً فقط یک اسلات کارت گرافیک PCI-Express x16 دارد. همین امر در مورد اسلات های حافظه (چهار برای ATX، دو یا چهار برای mATX، دو درگاه برای mini-ITX) و درگاه SATA (شش یا بیشتر برای ATX، چهار تا شش برای mATX، دو تا چهار برای mini-ITX) صادق است.
حافظه
چیپست نقش مستقیمی در انتخاب پردازنده ای دارد که باید با کدام مادربرد استفاده شود. چیپست همچنین نوع و سرعت رم قابل نصب را تعیین می کند.
اندازه مادربرد و تعداد اسلات های حافظه میزان کل حافظه قابل نصب را تعیین می کند. در نظر بگیرید که به چه مقدار حافظه نیاز دارید، و اگر می‌خواهید بعداً به حافظه بیشتری اضافه کنید.
خط پایین
تعداد و نوع شکاف ها و کانکتورهای توسعه برای آنچه در رایانه قرار می گیرد مهم است. اگر لوازم جانبی دارید که به کانکتور یا نوع اسلات خاصی نیاز دارند (مانند USB 3.0، eSATA، Thunderbolt، HDMI یا PCI-Express)، مادربردی تهیه کنید که از این نوع اتصال پشتیبانی کند. دریافت یک کارت توسعه برای افزودن چند کانکتور امکان پذیر است، اما این کارت ها اغلب زمانی که در چیپست مادربرد ادغام می شوند عملکرد بهتری دارند.
ویژگی ها
ویژگی‌هایی هستند که به مادربرد اضافه می‌شوند که برای کارکرد لازم نیستند، اما داشتن آنها مفید است.این ویژگی ها می تواند شامل کنترلر بی سیم، صوتی یا RAID باشد. اگر برد بیش از نیاز شما امکانات دارد، مشکلی نیست زیرا بسیاری از آنها را می توان در بایوس مادربرد خاموش کرد. این ویژگی‌ها می‌توانند با عدم نیاز به کارت‌های توسعه اضافی در هزینه صرفه‌جویی کنند.
Overclocking
اگر قصد دارید یک پردازنده را اورکلاک کنید، مطمئن شوید که برد آن را پشتیبانی می کند. به عنوان مثال، چیپ ست باید بتواند از تنظیم ضریب های CPU و ولتاژ پشتیبانی کند، که همه چیپست ها اجازه نمی دهند. اگر مطمئن نیستید که چه مادربردی دارید، در اینجا نحوه پیدا کردن مدل مادربرد خود آورده شده است.
همچنین، مادربردهایی که مدیریت توان بهبود یافته و ظرفیت‌های قوی را ارائه می‌دهند، می‌توانند سطح بهتری از ثبات را ارائه دهند. در نهایت، اورکلاک می‌تواند بر قطعات فشار وارد کند، بنابراین اگر قصد دارید اورکلاک بزرگی انجام دهید، هر عنصر اتلاف کننده حرارت اضافی نیز می‌تواند مفید باشد.
