بیت ها در رایانه ها به عنوان قطعات کوچک اطلاعات جمع آوری شده به زبانی که کاربر می تواند بخواند استفاده می شود. همانطور که بیت ها بلوک های اصلی اطلاعات در رایانه شما هستند، در عکاسی دیجیتال برای گرفتن یک تصویر استفاده می شوند.
Bit مخفف "دستگاه باینری" است و به کوچکترین اطلاعات اشاره دارد. مقدار آن 0 یا 1 است. در عکاسی دیجیتال، 0 به سیاه و 1 به سفید اختصاص می‌یابد.
چگونه بیت ها رنگ را ثبت می کنند
کاربران برنامه های ویرایش تصویر دیجیتال مانند Adobe Photoshop با تصاویر بیتی با ارزش متفاوت آشنا هستند. تصویر 8 بیتی بسیار رایج دارای 256 تن در دسترس است که از 00000000 (مقدار شماره 0 یا سیاه) تا 11111111 (مقدار شماره 255 یا سفید) متغیر است.
توجه کنید که در هر یک از آن دنباله ها هشت عدد وجود دارد. این به این دلیل است که 8 بیت برابر با 1 بایت است و 1 بایت می تواند نشان دهنده 256 حالت (یا رنگ) مختلف باشد. بنابراین، با جابجایی ترکیب آن 1 و 0 در توالی بیت، رایانه می‌تواند یکی از 256 نوع رنگ (قدرت 2^8، که 2 از کد باینری 1 و 0 می‌آید) ایجاد کند.
درک 8 بیتی، 24 بیتی، و 12 یا 16 بیتی
تصاویر JPEG اغلب به عنوان تصاویر 24 بیتی شناخته می شوند. این به این دلیل است که این فرمت فایل می‌تواند تا 8 بیت داده را در هر یک از سه کانال رنگی (RGB، یا قرمز، سبز و آبی) ذخیره کند.
نرخ بیت بالاتر مانند 12 یا 16 در بسیاری از دوربین های DSLR برای ایجاد طیف پویاتری از رنگ ها استفاده می شود. یک تصویر 16 بیتی می تواند دارای 65، 653 سطح اطلاعات رنگی (قدرت 2^16) و یک تصویر 12 بیتی می تواند دارای 4،096 سطح (قدرت 2^12) باشد.
دوربین‌های DSLR از بیشتر زنگ‌ها در روشن‌ترین استاپ‌ها استفاده می‌کنند، که برای تاریک‌ترین نقطه‌ها (جایی که چشم انسان حساس‌ترین جاست) رنگ‌های بسیار کمی باقی می‌ماند. به عنوان مثال، حتی یک تصویر 16 بیتی تنها 16 تن برای توصیف تاریک ترین نقطه در عکس خواهد داشت. روشن‌ترین نقطه در مقایسه، 32768 تن خواهد داشت!
درباره چاپ تصاویر سیاه و سفید
چاپگر جوهر افشان متوسط در مقیاس 8 بیتی نیز کار می کند. هنگام چاپ تصاویر سیاه و سفید بر روی جوهر افشان خود، آن را طوری تنظیم نکنید که فقط با استفاده از جوهرهای سیاه چاپ شود (چاپ خاکستری). این یک راه عالی برای صرفه جویی در جوهر هنگام چاپ متن است، اما چاپ عکس خوبی ایجاد نمی کند.
یک چاپگر معمولی یک، شاید دو کارتریج جوهر سیاه و سه کارتریج رنگی (به CMYK) دارد. کامپیوتر داده های تصویری را که قرار است چاپ شود با استفاده از آن 256 نوع رنگ ارسال می کند.
اگر فقط به کارتریج های جوهر مشکی برای رسیدگی به این محدوده تکیه کنید، جزئیات تصویر از بین می رود و گرادیان ها به درستی چاپ نمی شوند. این به سادگی نمی تواند 256 نوع را با استفاده از یک کارتریج تولید کند.
اگرچه عکس سیاه و سفید فاقد رنگ است، اما همچنان به آن کانال های رنگی بسیار دقیق 8 بیتی تکیه می کند تا تمام رنگ های مختلف سیاه، خاکستری و سفید را تشکیل دهد. اگر عکاس هستید، اگر می‌خواهید یک عکس دیجیتالی با ظاهر یک عکس سیاه و سفید که توسط فیلم روی کاغذ تهیه شده است، این اتکا به کانال‌های رنگی را درک کنید.
