از آنجایی که تولید لوله های پرتوی کاتدی اساساً به دلیل هزینه و نگرانی های زیست محیطی متوقف شده است، مانیتورهای مبتنی بر CRT یک فناوری منسوخ در نظر گرفته می شوند. تمام لپ‌تاپ‌ها و اکثر سیستم‌های کامپیوتری رومیزی که امروزه به فروش می‌رسند با نمایشگرهای LCD عرضه می‌شوند. با این حال، چند دلیل وجود دارد که چرا ممکن است همچنان CRT را به نمایشگرهای LCD ترجیح دهید.
یافته های کلی
- شفافیت و عمق رنگ بیشتر.
- زمان پاسخگویی سریعتر.
- بسیار بزرگ و سنگین.
- کوچکتر و سبکتر.
- کارآمد انرژی.
- تصاویر تار خارج از وضوح طبیعی.
در حالی که مانیتورهای CRT وضوح و عمق رنگ بهتری را ارائه می دهند، این واقعیت که تولیدکنندگان به ندرت آنها را تولید می کنند، CRT ها را انتخابی نابخردانه می کند. مانیتورهای LCD استاندارد فعلی با چندین گزینه هستند. مانیتورهای LCD از نظر اندازه کوچکتر هستند و کار با آن راحت تر است. بعلاوه، می‌توانید مانیتورهای LCD را در اندازه‌های مختلف خریداری کنید، بنابراین سفارشی‌سازی دسکتاپ خود بدون درهم‌کاری آسان است.
مانیتورهای CRT مزایا و معایب
- قابلیت چند همگامی.
- نرخ تازه‌سازی بالا.
- را می توان با قیمت بسیار ارزان استفاده کرد.
- مقدار زیادی انرژی مصرف می کند.
-
گرمای اضافی تولید می کند.
- نور از صفحه نمایش.
مزیت اصلی مانیتورهای CRT نسبت به LCD ها، ارائه رنگ است. نسبت کنتراست و عمق رنگ های نمایش داده شده در نمایشگرهای CRT بهتر از آن چیزی است که یک LCD می تواند ارائه دهد. به همین دلیل برخی از طراحان گرافیک از نمایشگرهای گران قیمت و بزرگ CRT برای کار خود استفاده می کنند. از جنبه منفی، کیفیت رنگ در طول زمان با شکسته شدن فسفر در لوله کاهش می‌یابد.
مزیت دیگری که نمایشگرهای CRT نسبت به نمایشگرهای LCD دارند، توانایی مقیاس‌پذیری آسان در رزولوشن‌های مختلف است. با تنظیم پرتو الکترونی در لوله، صفحه نمایش را می توان به سمت پایین تنظیم کرد تا وضوح کمتری داشته باشد و در عین حال وضوح تصویر دست نخورده باقی بماند. این قابلیت به عنوان multisync شناخته می شود.
بزرگترین عیب مانیتورهای CRT اندازه و وزن لوله ها است. یک نمایشگر LCD هم اندازه می تواند 80 درصد از نظر جرم کوچکتر باشد. هرچه صفحه نمایش بزرگتر باشد، تفاوت اندازه بزرگتر است. مانیتورهای CRT نیز نسبت به نمایشگرهای LCD انرژی بیشتری مصرف می کنند و گرمای بیشتری تولید می کنند.
برای زنده‌ترین و غنی‌ترین رنگ‌ها، اگر فضای میز دارید و به وزن بیش از حد اهمیتی نمی‌دهید، CRT سخت است. با این حال، با تبدیل شدن CRT ها به یک چیز از گذشته، ممکن است مجبور شوید دوباره به مانیتور LCD مراجعه کنید.
مانیتورهای کامپیوتر LCD مزایا و معایب
- باعث خستگی کمتر چشم می شود.
- منطقه قابل مشاهده بزرگتر.
- حمل و نقل آسانتر.
- سازگارتر با محیط زیست.
- موشن تاری در تصاویر با حرکت سریع.
- کاهش وضوح رنگ.
- پیکسل های مرده ممکن است رخ دهند.
بزرگترین مزیت نمایشگرهای LCD اندازه و وزن آن است. نمایشگرهای LCD نیز باعث ایجاد خستگی کمتری در چشم می شوند. رگبار نور ثابت و خطوط اسکن یک لوله CRT می تواند باعث فشار بر روی کاربران سنگین رایانه شود. شدت کمتر نمایشگرهای LCD همراه با نمایش ثابت صفحه نمایش پیکسل ها که روشن یا خاموش هستند، برای چشم راحت تر است. با این حال، برخی از افراد با نور پس زمینه فلورسنت استفاده شده در برخی از نمایشگرهای LCD مشکل دارند.
قابل توجه ترین نقطه ضعف صفحه نمایش های LCD وضوح ثابت آن است. یک صفحه LCD فقط می تواند تعداد پیکسل های ماتریس خود را نمایش دهد. بنابراین، می‌تواند رزولوشن کمتری را به یکی از دو روش نمایش دهد: تنها با استفاده از کسری از کل پیکسل‌های نمایشگر، یا از طریق برون‌یابی. برون یابی چند پیکسل را با هم ترکیب می کند تا یک پیکسل کوچکتر را شبیه سازی کند، که اغلب منجر به یک تصویر تار یا مبهم می شود.
برای کسانی که ساعت ها روی کامپیوتر هستند، LCD می تواند دشمن باشد. با تمایل به ایجاد خستگی چشم، کاربران کامپیوتر باید از مدت زمانی که به مانیتور LCD خیره می شوند آگاه باشند. در حالی که فناوری LCD به طور مداوم در حال بهبود است، استفاده از تکنیک‌هایی برای محدود کردن مدت زمانی که به صفحه نمایش نگاه می‌کنید تا حدودی این خستگی را کاهش می‌دهد.
حکم نهایی: مانیتورهای LCD برای محاسبات مدرن
پیشرفت های قابل توجهی در مانیتورهای LCD در طول سال ها ایجاد شده است. با این حال، مانیتورهای CRT وضوح رنگ بیشتر، زمان پاسخ سریعتر و انعطاف‌پذیری گسترده‌تری برای پخش ویدیو در وضوح‌های مختلف ارائه می‌کنند. با این وجود، LCDها استاندارد باقی خواهند ماند، زیرا ساخت و حمل و نقل این نمایشگرها آسان تر است. اکثر کاربران نمایشگرهای LCD را کاملا مناسب می دانند، بنابراین نمایشگرهای CRT فقط برای کسانی که به هنر دیجیتال و طراحی گرافیک علاقه دارند لازم است.
