A Uniform Resource Locator یک منبع، سرویس یا شیء خاص را در شبکه شناسایی می کند. رشته های URL از سه بخش تشکیل شده است: تعیین پروتکل، نام میزبان یا آدرس، و مکان منبع.
رشته‌های فرعی پروتکل URL
رشته های فرعی URL با کاراکترهای ویژه به شرح زیر جدا می شوند:
پروتکل:// میزبان / مکان
رشته فرعی پروتکل یک پروتکل شبکه را برای دسترسی به یک منبع تعریف می کند. این رشته ها نام های کوتاهی هستند که با سه کاراکتر : دنبال می شوند. پروتکل های URL معمولی عبارتند از HTTP (https://)، FTP (ftp://) و ایمیل (mailto://).
خط پایین
رشته فرعی میزبان رایانه مقصد یا دستگاه شبکه دیگر را مشخص می کند. میزبان ها از پایگاه های داده استاندارد اینترنت مانند DNS منبع می شوند و می توانند نام ها یا آدرس های IP باشند. نام میزبان بسیاری از وب‌سایت‌ها نه تنها به یک رایانه، بلکه به گروه‌هایی از سرورها اشاره دارد.
رشته‌های فرعی مکان URL
رشته فرعی مکان حاوی مسیری به یک منبع شبکه خاص در یک میزبان است. منابع معمولاً در یک پوشه یا پوشه میزبان قرار دارند. به عنوان مثال، یک وب سایت ممکن است منبعی مانند /2016/September/word-of-the-day-04.htm برای سازماندهی محتوا بر اساس تاریخ داشته باشد.
وقتی عنصر مکان یک میانبر خالی است، مانند URL https://example.com، URL به طور معمول به دایرکتوری ریشه میزبان اشاره می کند (که با نشان داده می شود. یک اسلش به جلو) و اغلب یک صفحه اصلی (مانند index.htm).
URL های مطلق و نسبی
URL های کاملی که هر سه زیررشته را دارند URL مطلق می نامند. در برخی موارد، URL ها ممکن است تنها یک عنصر مکان را مشخص کنند. به اینها URL های نسبی می گویند. نشانی‌های وب نسبی توسط سرورهای وب برای جلوگیری از عناصر مکان کدگذاری سخت که ممکن است در معرض تغییر باشند، استفاده می‌شوند.
به دنبال مثال بالا، صفحات وب روی همان سروری که به آن پیوند دارند می توانند URL نسبی را به صورت کدنویسی کنند:
از URL نسبی به جای URL مطلق معادل استفاده می کند:
این از فرض سرور مبنی بر گم شدن پروتکل و اطلاعات میزبان بهره می برد. URL های نسبی فقط زمانی کار می کنند که اطلاعات میزبان و پروتکل ایجاد شود.
کوتاه کردن URL
URL های استاندارد در سایت های مدرن معمولا رشته های متنی طولانی هستند. از آنجایی که به اشتراک گذاری URL های طولانی در توییتر و سایر سایت های رسانه های اجتماعی دست و پا گیر است، چندین شرکت مترجم های آنلاین ساخته اند که URL کامل (مطلق) را به یک URL کوتاه تر به طور خاص برای استفاده در شبکه های اجتماعی خود تبدیل می کنند. کوتاه‌کننده‌های محبوب URL از این نوع عبارتند از t.co (استفاده شده در توییتر) و lnkd.in (استفاده شده با LinkedIn).
سایر خدمات کوتاه‌کننده URL مانند bit.ly و goo.gl در سراسر اینترنت و نه تنها با سایت‌های رسانه اجتماعی خاص کار می‌کنند.
علاوه بر ارائه راه آسان‌تری برای اشتراک‌گذاری پیوندها با دیگران، برخی از خدمات کوتاه‌کننده URL آمار کلیک را ارائه می‌دهند. تعدادی نیز با بررسی مکان URL در برابر لیست دامنه‌های مشکوک، در برابر استفاده‌های مخرب محافظت می‌کنند.
