اکثر دوربین های DSLR از فرمت های فایل عکس JPEG، TIFF و RAW پشتیبانی می کنند. دوربین های مبتدی معمولا فقط فرمت های فایل JPEG را ارائه می دهند. برخی از دوربین های DSLR به صورت همزمان JPEG و RAW عکاسی می کنند. در حالی که دوربین‌های زیادی را پیدا نمی‌کنید که عکاسی TIFF را ارائه دهند، برخی از دوربین‌های پیشرفته این فرمت تصویر را دارند.
| JPEG | RAW | TIFF |
|---|---|---|
| از فرمت فشرده سازی استفاده می کند. | فشرده یا پردازش نشده است. | فرمت فشرده سازی که اطلاعات را از دست نمی دهد. |
| فضای ذخیره سازی را ذخیره می کند. | به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارد. | بزرگترین اندازه فایل. |
| متداول ترین قالب. | مورد علاقه حرفه ای ها. | در انتشارات گرافیک و تصویربرداری پزشکی رایج تر است. |
مهمترین تفاوت بین این سه فرمت میزان اطلاعاتی است که هر کدام از آنها نگهداری می کنند. JPEG بیشترین اطلاعات را در طول فشرده سازی از دست می دهد اما فضای کمتری را اشغال می کند. RAW داده های تصویر را فشرده یا پردازش نمی کند، به این معنی که فایل های با این فرمت بزرگتر هستند. TIFF یک فرمت فشرده‌سازی است که اطلاعات را از دست نمی‌دهد و بزرگترین قالب در بین سه فرمت است. موردی که انتخاب می‌کنید بستگی به اطلاعات تصویری که می‌خواهید حفظ کنید و اینکه آیا می‌خواهید پس از پردازش را خودتان انجام دهید بستگی دارد.
JPEG
- متداول ترین فرمت تصویر.
- فضای کمتری نسبت به RAW و TIFF اشغال می کند.
- بهترین برای اشتراک گذاری در رسانه های اجتماعی.
- اطلاعات را در حین فشرده سازی از دست می دهد.
- ویرایش تصاویر در JPEG کیفیت را قربانی می کند.
فرمت تصویر Joint Photographic Experts Group از فشرده سازی با اتلاف استفاده می کند. این فرمت فشرده‌سازی پیکسل‌هایی را که الگوریتم فشرده‌سازی آنها را بی‌اهمیت می‌داند حذف می‌کند و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در فضای ذخیره‌سازی می‌شود. فشرده سازی در مناطقی انجام می شود که رنگ ها تکرار می شوند، مانند عکسی که آسمان آبی را نشان می دهد.
سیستم‌افزار یا نرم‌افزار داخل دوربین، زمانی که دوربین عکس را ذخیره می‌کند، سطح فشرده‌سازی را محاسبه می‌کند. این روش باعث صرفه جویی در فضای کارت حافظه می شود. به همین دلیل، JPEG رایج ترین فرمت فایل تصویری است و برای نمایش تصاویر در وب، اشتراک گذاری تصاویر و انتقال تصاویر به مکان دیگر مفید است.
علی رغم ویژگی های فشرده سازی JPEG، پیکسل های حذف شده معمولاً مورد توجه قرار نمی گیرند. به علاوه، می‌توانید میزان فشرده‌سازی را کنترل کنید.
با JPEG، لایه های تصویر صاف می شوند. این بدان معناست که نمی‌توانید ویرایش‌های قدیمی را همانطور که می‌توانید با فرمت‌های فایل تصویری که ویرایش‌ها را در لایه‌ها ذخیره می‌کنند یا فایل اصلی را تغییر نمی‌دهند، لغو کنید. علاوه بر این، ویرایش چندین بار یک JPEG باعث کاهش کیفیت آن می شود.
بیشتر عکاسان اکثر اوقات با فرمت JPEG کار می کنند زیرا این فرمت تصویر استاندارد در دوربین های دیجیتال است، به خصوص دوربین های نقطه و عکاسی ارزان قیمت. دوربین های گوشی های هوشمند نیز اکثر اوقات با فرمت JPEG ضبط می کنند. دوربین‌های پیشرفته‌تر مانند دوربین‌های DSLR نیز با فرمت JPEG فیلم‌برداری می‌کنند. اگر قصد دارید عکس‌ها را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید، از JPEG استفاده کنید زیرا ارسال فایل‌های کوچک‌تر آسان‌تر است.
RAW
- نزدیک به کیفیت فیلم.
- تصویر را قبل از ذخیره فشرده یا پردازش نمی کند.
- کنترل بیشتری در هنگام پس از پردازش تصویر به شما می دهد.
- شروع به ظاهر شدن به عنوان یک گزینه در برخی از تلفن های هوشمند.
-
به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارد.
- با برخی از نرم افزارهای ویرایش و مشاهده تصویر سازگار نیست.
RAW به کیفیت فیلم نزدیک است و به فضای ذخیره سازی زیادی نیاز دارد زیرا دوربین فایل RAW را فشرده یا پردازش نمی کند. برخی از افراد از فرمت RAW به عنوان نگاتیو دیجیتال یاد می کنند زیرا در هنگام ذخیره سازی فایل چیزی را تغییر نمی دهد.
بسته به سازنده دوربین شما، RAW ممکن است چیز دیگری نامیده شود، مانند NEF (Nikon) یا DNG. این قالب‌ها و سایر فرمت‌ها مانند RW2، CR2، RAF، و CRW مشابه هستند، حتی اگر هر کدام از پسوند فایل متفاوتی استفاده می‌کنند.
تعداد کمی از دوربین های سطح مبتدی اجازه ذخیره سازی فایل با فرمت RAW را می دهند. با این حال، برخی از دوربین های گوشی های هوشمند شروع به ارائه RAW به همراه JPEG کرده اند.
بسیاری از حرفه ای ها و عکاسان پیشرفته RAW را دوست دارند زیرا می توانند یک تصویر را بدون نگرانی در مورد اینکه کدام عناصر را برنامه فشرده سازی حذف می کند، مانند JPEG ویرایش کنند. برای مثال، می‌توانید از نرم‌افزار ویرایش تصویر برای تغییر تراز سفیدی عکس گرفته‌شده در RAW استفاده کنید، اما فقط ابرداده تغییر می‌کند، نه عکس.
یکی از معایب عکاسی با فرمت RAW، فضای ذخیره سازی زیادی است که به سرعت کارت حافظه را پر می کند. همچنین، نمی توانید فایل های RAW را با برخی از نرم افزارهای ویرایش و مشاهده تصویر باز کنید. در حالی که اکثر برنامه‌های ویرایش تصویر مستقل می‌توانند فایل‌های RAW را باز کنند، برنامه‌های دیگری که به طور گسترده استفاده می‌شوند، مانند Microsoft Paint، نمی‌توانند.
به این دلایل، عکاسان و ویرایشگران اغلب با فرمت RAW عکاسی و ویرایش می کنند و تصویر را به یک فرمت فشرده مانند JPEG صادر می کنند.
TIFF
- هیچ اطلاعاتی را در حین فشرده سازی از دست نمی دهد.
- پشتیبانی شده توسط برنامه های ویرایشی مختلف.
- به طور گسترده در دوربین‌های DSLR موجود نیست.
- از بیشترین فضای ذخیره سازی در بین سه فرمت استفاده می کند.
- فایل ها برای وب خیلی بزرگ هستند.
Tagged Image File Format فرمت فشرده‌سازی است که اطلاعات مربوط به داده‌های عکس را از دست نمی‌دهد. این یک فرمت فایل بدون ضرر است. فایل‌های این فرمت بزرگتر از فایل‌های JPEG و RAW هستند و تعداد کمی از دوربین‌ها تصاویر را در TIFF ایجاد می‌کنند.
TIFF بیشتر یک قالب استاندارد در انتشار گرافیک و تصویربرداری پزشکی است تا با عکاسی دیجیتال. با این حال، مواردی وجود دارد که عکاسان حرفه‌ای پروژه‌ای دارند که به آن نیاز دارد.
برنامه‌های مختلف از باز کردن و ویرایش فایل‌های TIFF پشتیبانی می‌کنند، اما چون این فایل‌ها بسیار بزرگ هستند، برای تصاویر مبتنی بر وب استفاده نمی‌شوند و معمولاً به فرمت دیگری تبدیل می‌شوند.
کدام را باید انتخاب کنید؟
مگر اینکه یک عکاس حرفه‌ای باشید که می‌خواهید چاپ‌های بزرگی انجام دهید، تنظیمات JPEG با کیفیت بالا نیازهای شما را برآورده می‌کند. TIFF و RAW زیاد هستند مگر اینکه دلیل خاصی برای عکسبرداری در آن فرمت ها داشته باشید، مانند نیاز به ویرایش دقیق تصویر.
