کد بوت حجم و بلوک پارامتر دیسک دو بخش اصلی هستند که رکورد/بخش بوت حجم را تشکیل می دهند. کد بوت حجمی توسط کد اصلی بوت فراخوانی می شود و برای راه اندازی مدیر بوت استفاده می شود که بارگذاری واقعی سیستم عامل را آغاز می کند.
کد بوت حجم در هر پارتیشنی که رکورد بوت حجم وجود دارد وجود دارد، که هر پارتیشن فرمت شده است. با این حال، تنها توسط کد اصلی بوت برای پارتیشن اصلی که به عنوان فعال تنظیم شده است، فراخوانی می شود. در غیر این صورت، برای پارتیشن‌های غیرفعال، کد بوت حجم بلااستفاده باقی می‌ماند.
کدهای بوت حجمی مختص سیستم عامل آن پارتیشن خاص هستند. به عنوان مثال، یک کد بوت حجمی برای ویندوز 10 ممکن است متفاوت از یک کد برای لینوکس یا حتی نسخه های مختلف ویندوز مانند Windows XP یا Windows 7 عمل کند.
کد بوت حجم گاهی با مخفف آن VBC نامیده می شود.
کد بوت حجمی چه می کند
رکورد اصلی راه‌اندازی دستگاه قابل بوت را در هر ترتیبی که بایوس تنظیم کرده باشد، جستجو می‌کند.
اگر برای تغییر ترتیب بررسی کدهای بوت دستگاه به کمک نیاز دارید، نحوه تغییر ترتیب بوت را در بایوس ببینید.
هنگامی که دستگاه مربوطه مانند یک هارد دیسک پیدا شد، کد بوت حجمی مسئول بارگیری فایل های مناسبی است که سیستم عامل را راه اندازی می کند. برای ویندوز 10 تا ویندوز ویستا، این Windows Boot Manager (BOOTMGR) است که در واقع سیستم عامل را بارگیری می کند.
برای نسخه‌های قدیمی‌تر ویندوز، مانند Windows XP، NT Loader (NTLDR) است که کد بوت حجمی برای راه‌اندازی سیستم عامل از آن استفاده می‌کند.
در هر دو حالت، کد بوت حجم داده‌های صحیح را برای حرکت فرآیند بوت به جلو پیدا می‌کند. زمانی که کد بوت حجمی در یک فرآیند معمولی که در آن سیستم عامل از یک هارد دیسک بارگیری می شود استفاده می شود، می توانید اینجا ببینید:
- POST برای بررسی عملکرد سخت افزار اجرا می شود.
- BIOS کد را از رکورد بوت اصلی واقع در بخش اول هارد دیسک بارگیری و اجرا می کند.
- کد اصلی بوت از طریق جدول پارتیشن اصلی یک پارتیشن قابل بوت را در آن دیسک سخت جستجو می کند.
- تلاشی برای راه‌اندازی پارتیشن اصلی و فعال انجام شده است.
- قطعه بوت حجمی آن پارتیشن در حافظه بارگذاری می شود تا بتوان از کد و بلوک پارامتر دیسک آن استفاده کرد.
- کد بوت حجمی در آن بخش بوت کنترل بقیه فرآیند بوت داده می شود، جایی که مطمئن می شود ساختار فایل سیستم در حالت کار قرار دارد.
-
هنگامی که کد بوت حجمی سیستم فایل را تأیید کرد، BOOTMGR یا NTLDR اجرا می شود.
- همانطور که در بالا ذکر شد، BOOTMGR یا NTLDR در حافظه بارگذاری می شود و کنترل به آنها منتقل می شود تا فایل های سیستم عامل مناسب اجرا شوند و ویندوز به طور عادی شروع به کار کند.
خطاهای کد بوت جلد
همانطور که در بالا می بینید، اجزای زیادی وجود دارند که کل فرآیندی را تشکیل می دهند که در طی آن سیستم عامل در نهایت می تواند بارگیری شود. این به این معنی است که موارد زیادی وجود دارد که یک خطا می تواند ایجاد شود، و بنابراین مشکلات مختلفی می تواند باعث ایجاد پیام های خطای خاص شود.
کد بوت حجمی خراب معمولاً منجر به خطاهای hal.dll مانند: می شود
- Windows\System32\hal.dll را نمی توان پیدا کرد
- Windows نمی تواند راه اندازی شود زیرا فایل زیر وجود ندارد یا خراب است: C:\Windows\system32\hal.dll. لطفاً یک کپی از فایل بالا را دوباره نصب کنید.
این نوع خطاهای کد بوت حجم را می توان با دستور bootsect، یکی از دستورات Command Prompt متعدد موجود در ویندوز، برطرف کرد. در صورت نیاز به کمک، نحوه استفاده از Bootsect برای به‌روزرسانی کد بوت حجمی به BOOTMGR را ببینید.
در مرحله 4 بالا، اگر تلاش برای یافتن یک پارتیشن فعال با شکست مواجه شد، ممکن است با خطایی مانند «دستگاه راه‌اندازی نشده» مواجه شوید. در نقطه ای که خطا رخ می دهد مشخص است که این خطا به دلیل کد بوت حجم نیست.
ممکن است پارتیشنی با فرمت مناسب روی آن هارد دیسک وجود نداشته باشد یا بایوس به دستگاه اشتباهی نگاه کند، در این صورت می توانید ترتیب راه اندازی را به دستگاه درستی مانند هارد تغییر دهید (به جای آن، از یک دیسک یا هارد اکسترنال، برای مثال).
