شبکه‌های Ad-hoc شبکه‌های محلی هستند که به عنوان شبکه‌های P2P نیز شناخته می‌شوند، زیرا دستگاه‌ها مستقیماً بدون اتکا به سرورها ارتباط برقرار می‌کنند. مانند سایر پیکربندی‌های P2P، شبکه‌های ad-hoc تمایل دارند گروه کوچکی از دستگاه‌ها را در مجاورت یکدیگر نشان دهند.
شبکه بی‌سیم ad-hoc حالتی از اتصال دستگاه‌های بی‌سیم به یکدیگر را بدون استفاده از دستگاه مرکزی مانند روتر توصیف می‌کند که جریان ارتباطات را هدایت می‌کند. هر دستگاه متصل به یک شبکه ad-hoc داده ها را به دستگاه های دیگر ارسال می کند.
از آنجایی که شبکه‌های ad-hoc به حداقل پیکربندی نیاز دارند و می‌توانند به سرعت مستقر شوند، زمانی منطقی می‌شوند که بخواهید یک LAN کوچک - معمولاً موقت - ارزان و تمام بی‌سیم را کنار هم قرار دهید.اگر تجهیزات یک شبکه حالت زیرساختی از کار بیفتد، آنها همچنین به عنوان یک مکانیسم موقت موقت به خوبی کار می کنند.
مزایا و مضرات موقت
شبکه های Ad-hoc آشکارا مفید هستند اما فقط تحت شرایط خاصی. اگرچه پیکربندی آنها آسان است و به طور مؤثر برای آنچه در نظر گرفته شده اند کار می کنند، ممکن است در برخی شرایط آن چیزی نباشند که مورد نیاز است.
چیزی که دوست داریم
- بدون نیاز به نقاط دسترسی، شبکه های ad-hoc وسیله ای ارزان برای ارتباط مستقیم مشتری با مشتری ارائه می کنند.
-
پیکربندی آنها آسان است و یکی از بهترین راه‌ها برای برقراری ارتباط با دستگاه‌های مجاور را در سناریوهای حساس به زمان ارائه می‌کنند، وقتی کابل‌کشی گزینه‌ای نیست، مانند محیط‌های پزشکی اورژانس.
- شبکه های Ad-hoc اغلب با توجه به ماهیت معمولاً موقت یا بداهه آنها ایمن هستند. برای مثال، بدون کنترل دسترسی به شبکه، شبکه‌های ad-hoc می‌توانند برای حملات باز باشند.
- وقتی تعداد دستگاه‌ها در شبکه ad-hoc نسبتاً کم است، عملکرد ممکن است بهتر از زمانی باشد که کاربران بیشتری به یک شبکه معمولی متصل هستند.
چیزی که دوست نداریم
- دستگاه‌ها در یک شبکه ad-hoc نمی‌توانند پخش SSID را همانطور که دستگاه‌های در حالت زیرساخت می‌توانند غیرفعال کنند. اگر مهاجمان در محدوده سیگنال قرار گیرند، معمولاً در یافتن و اتصال به یک دستگاه ad-hoc مشکل کمی خواهند داشت.
- با افزایش تعداد دستگاه‌ها در یک راه‌اندازی ad-hoc، عملکرد کاهش می‌یابد، و با بزرگ‌تر شدن شبکه، مدیریت آن سخت‌تر می‌شود.
-
دستگاه ها نمی توانند از اینترنت استفاده کنند مگر اینکه یکی از آنها به اینترنت متصل باشد و آن را با دیگران به اشتراک بگذارد. اگر اشتراک‌گذاری اینترنت فعال باشد، کلاینتی که این عملکرد را انجام می‌دهد، مشکلات عملکردی عظیمی را تجربه خواهد کرد، به‌ویژه اگر دستگاه‌های به هم متصل زیادی وجود داشته باشد.
- مدیریت یک شبکه ad-hoc دشوار است زیرا دستگاه مرکزی وجود ندارد که تمام ترافیک از طریق آن جریان یابد. این بدان معناست که یک مکان واحد برای بازدید از آمار ترافیک، پیاده سازی های امنیتی و غیره وجود ندارد.
چند محدودیت دیگر در شبکه های ad-hoc وجود دارد که قبل از راه اندازی این نوع شبکه باید از آنها آگاه باشید.
شرایط لازم برای ایجاد یک شبکه Ad-hoc
برای راه‌اندازی یک شبکه بی‌سیم ad-hoc، هر آداپتور بی‌سیم باید به جای حالت زیرساخت، برای حالت ad-hoc پیکربندی شود، که حالتی است که در شبکه‌هایی که در آن یک دستگاه مرکزی مانند روتر یا سرور وجود دارد استفاده می‌شود. ترافیک را مدیریت می کند.
علاوه بر این، همه آداپتورهای بی سیم باید از همان شناسه مجموعه سرویس (SSID) و شماره کانال استفاده کنند.
شبکه‌های ad-hoc بی‌سیم نمی‌توانند بدون نصب یک دروازه شبکه با هدف خاص، شبکه‌های محلی سیمی یا اینترنت را به هم متصل کنند.
