شبکه ناحیه شخصی (PAN) یک شبکه کامپیوتری است که حول یک فرد فقط برای استفاده شخصی سازماندهی شده است. آنها معمولاً شامل رایانه، تلفن، چاپگر، تبلت یا دستگاه دیگری مانند PDA هستند.
تفاوت بین PAN ها و انواع شبکه های دیگر مانند شبکه های محلی، شبکه های محلی بی سیم، شبکه های گسترده و شبکه های شهری در این است که آنها به جای ارسال همان داده ها از طریق LAN، اطلاعات را بین دستگاه های نزدیک منتقل می کنند. یا WAN قبل از اینکه به چیزی برسد که از قبل در دسترس است.
می توانید از این شبکه ها برای انتقال فایل ها، از جمله ایمیل، قرار ملاقات های تقویم، عکس ها و موسیقی استفاده کنید. اگر انتقال‌ها را به‌صورت بی‌سیم انجام دهید - به عنوان مثال، با استفاده از Wi-Fi یا بلوتوث - از نظر فنی WPAN نامیده می‌شود که یک شبکه شخصی بی‌سیم است.
فناوری هایی که برای ساختن PAN استفاده می شوند
شبکه های ناحیه شخصی می توانند بی سیم یا با کابل ساخته شوند. USB و FireWire اغلب یک PAN سیمی را به یکدیگر متصل می‌کنند، در حالی که WPANها معمولاً از بلوتوث (و به آنها پیکونت‌ها) یا گاهی اوقات اتصالات مادون قرمز استفاده می‌کنند.
نمونه‌ای از WPAN استفاده از صفحه‌کلید بلوتوثی است که به رایانه لوحی وصل کرده‌اید تا رابط یک لامپ هوشمند نزدیک را کنترل کنید.
یک چاپگر در یک دفتر یا خانه کوچک که به دسکتاپ، لپ تاپ یا تلفن نزدیک متصل می شود نیز بخشی از PAN است. همین امر برای کیبوردها و سایر دستگاه‌هایی که از IrDA (انجمن داده‌های مادون قرمز) استفاده می‌کنند صادق است.
یک PAN همچنین ممکن است حاوی دستگاه‌های کوچک، پوشیدنی یا تعبیه‌شده باشد که می‌توانند در تماس نزدیک با سایر دستگاه‌های بی‌سیم ارتباط برقرار کنند. برای مثال، یک تراشه در زیر پوست انگشت که حاوی اطلاعات پزشکی شما است، می‌تواند به رایانه یا چیپ‌خوان متصل شود تا این اطلاعات را به پزشک منتقل کند.
یک PAN چقدر بزرگ است؟
شبکه های شخصی بی سیم محدوده ای از چند سانتی متر تا حدود 10 متر (33 فوت) را پوشش می دهند. این شبکه‌ها نوع خاصی از شبکه‌های محلی (یا زیرمجموعه) هستند که به جای یک گروه از یک نفر پشتیبانی می‌کنند.
دستگاه‌های ثانویه در یک PAN می‌توانند به دستگاه اصلی متصل شده و داده‌ها را اجرا کنند. با بلوتوث، چنین تنظیماتی می‌تواند به اندازه 100 متر (330 فوت) بزرگ باشد.
PAN ها همچنان می توانند تحت شرایط خاصی به اینترنت دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، یک دستگاه در یک PAN می تواند به یک شبکه محلی متصل شود که به اینترنت دسترسی دارد، که خود یک WAN است. به ترتیب، هر نوع شبکه کوچکتر از نوع بعدی است، اما همه آنها می توانند متصل شوند.
مزایای شبکه شخصی
PAN ها برای استفاده شخصی هستند، بنابراین مزایای آن را می توان راحت تر از زمانی که در مورد شبکه های گسترده صحبت می شود، برای مثال، که اینترنت را توصیف می کنند، درک کرد. با یک شبکه منطقه ای شخصی، دستگاه های شما برای ارتباطات در دسترس تر به یکدیگر متصل می شوند.
برای مثال، اتاق جراحی در بیمارستان ممکن است دارای یک PAN باشد تا جراح بتواند با سایر اعضای تیم در اتاق ارتباط برقرار کند. ضروری نیست که تمام ارتباطات آنها از طریق یک شبکه گسترده تر تغذیه شود تا افراد چند قدمی آن را دریافت کنند. یک PAN داده ها را از طریق ارتباطات کوتاه برد مانند بلوتوث منتقل می کند.
صفحه‌کلیدها و موس‌های بی‌سیم نیز در استفاده محلی تخصص دارند. آنها نیازی به کار با کامپیوتر در ساختمان ها یا شهرهای دیگر ندارند. آنها فقط باید با یک دستگاه نزدیک، معمولاً در خط دید، مانند رایانه یا رایانه لوحی، ارتباط برقرار کنند.
از آنجایی که اکثر دستگاه هایی که از ارتباطات کوتاه برد پشتیبانی می کنند می توانند اتصالات غیرمجاز را مسدود کنند، WPAN یک شبکه امن در نظر گرفته می شود. با این حال، درست مانند شبکه‌های WLAN و دیگر انواع شبکه، هکرها همچنان می‌توانند به PANهای ناامن دسترسی داشته باشند.
