سیستم تلفن قدیمی (PSTN) از سوئیچینگ مدار برای انتقال داده های صوتی استفاده می کند، در حالی که VoIP از سوئیچینگ بسته استفاده می کند. جایگزینی خطوط ثابت سنتی با پروتکل های ارتباطی مبتنی بر اینترنت عمدتاً به دلیل مزایای سوئیچینگ بسته در مقابل سوئیچینگ مدار است. با این حال، هنوز هم مزایای استفاده از دومی وجود دارد. ما سوئیچینگ بسته و سوئیچینگ مدار را مقایسه کردیم تا به شما کمک کنیم بفهمید هر کدام چه کاری انجام می دهند.
- برای تلفن های ثابت سنتی استفاده می شود.
- داده ها را در مسیری از پیش تعیین شده منتقل می کند.
- مسیرهای ارتباطی منحصر به دو طرف است.
- برای تلفن های همراه و خدمات VoIP استفاده می شود.
- داده‌ها را به سریع‌ترین راه ممکن انتقال می‌دهد.
- چند کاربر شبکه های ارتباطی یکسانی را به اشتراک می گذارند.
سوئیچینگ بسته و سوئیچینگ مدار روشهای مختلفی برای مسیریابی داده ها از یک مقصد به مقصد دیگر هستند. سفری که داده طی می کند مسیر و دستگاه هایی که مسیر را تشکیل می دهند (روترها، سوئیچ ها و سایرین) گره نامیده می شوند. تفاوت عمده بین این دو رویکرد این است که سوئیچینگ مدار برای انتقال داده به خطوط تلفن فیزیکی متکی است، در حالی که سوئیچینگ بسته از اینترنت استفاده می کند.
مزایا و معایب سوئیچینگ مدار
- اتصالات قابل اعتمادتر.
- کیفیت صدای بهتر.
- به طور کلی، ایمن تر.
-
استفاده، ساخت و نگهداری شبکه‌ها گران‌تر است.
- استفاده ناکارآمد از پهنای باند شبکه.
در سوئیچینگ مدار، مسیر قبل از شروع انتقال داده تعیین می شود. سیستم بر اساس الگوریتم بهینه‌سازی منابع تصمیم می‌گیرد کدام مسیر را دنبال کند و انتقال مطابق مسیر پیش می‌رود. برای تمام طول جلسه ارتباط، مسیر منحصر به هر دو طرف است و تنها زمانی که جلسه خاتمه می یابد آزاد می شود.
وقتی تماس PSTN برقرار می کنید، خطوط را اجاره می کنید. بنابراین، اگر ده دقیقه صحبت کنید، ده دقیقه خط اختصاصی را پرداخت می کنید. به همین دلیل تماس های بین المللی گران هستند.مزیت این است که سوئیچینگ مدار قابل اعتمادتر از سوئیچینگ بسته است، بنابراین لازم نیست نگران تماس های قطع شده باشید.
مزایا و معایب تعویض بسته
- استفاده کارآمدتر از پهنای باند شبکه.
- ساخت و نگهداری شبکه ها ارزان تر است.
- مسیریابی مجدد خودکار به جلوگیری از ریزش بسته ها کمک می کند.
- ارتباطات و کیفیت تماس ضعیف تر.
- در برابر تداخل داده های خارجی و تهدیدات امنیتی آسیب پذیرتر است.
- تأخیر غیر قابل پیش بینی.
پروتکل اینترنت (IP) داده ها را به قطعات تقسیم می کند و تکه ها را در ساختارهایی به نام بسته ها می پیچد. هر بسته حاوی اطلاعاتی در مورد آدرس IP منبع و گره های مقصد به همراه بارگذاری داده ها، اعداد ترتیبی و سایر اطلاعات کنترلی است.بسته را می توان بخش یا دیتاگرام نیز نامید.
در سوئیچینگ بسته، بسته ها بدون توجه به یکدیگر به سمت مقصد ارسال می شوند. هر بسته باید مسیر خود را به مقصد پیدا کند. هیچ مسیر از پیش تعیین شده ای وجود ندارد. تصمیم گیری در مورد اینکه در مرحله بعدی به کدام گره جهش کنیم تنها زمانی گرفته می شود که به یک گره رسید. هر بسته با استفاده از اطلاعاتی که حمل می کند، مانند آدرس IP مبدا و مقصد، راه خود را پیدا می کند. هنگامی که بسته ها به مقصد رسیدند، بسته ها دوباره مونتاژ می شوند تا دوباره داده های اصلی را تشکیل دهند.
کدام بهتر است؟
با VoIP، می توانید از یک گره شبکه استفاده کنید، حتی اگر افراد دیگر هم زمان از آن استفاده کنند. هیچ اختصاص مداری وجود ندارد. هزینه مشترک است نکته منفی این است که وقتی از مداری استفاده می‌کنید که برای سرویس‌های دیگر باز است، احتمال ازدحام و در نتیجه تاخیر یا از دست دادن بسته‌ها وجود دارد. این موضوع کیفیت نسبتا پایین تماس های VoIP را در مقایسه با PSTN توضیح می دهد. خوشبختانه پروتکل های دیگری مانند پروتکل TCP توسعه یافته اند که اتصالات VoIP را قابل اعتمادتر می کند.
