تفاوت اصلی بین Aux و بلوتوث این است که یکی بی سیم و دیگری سیمی است. اتصال کمکی (کمکی) به هر اتصال سیمی ثانویه اشاره دارد اما معمولاً با جک 3.5 میلی متری هدفون مرتبط است. بلوتوث یک استاندارد فناوری بی سیم است که صفحه کلید، هدست، بلندگو، کنترلر و سایر دستگاه های جانبی را به رایانه میزبان مانند لپ تاپ، تلفن یا تبلت متصل می کند.
به غیر از تمایز سیمی در مقابل بی سیم، چه چیز دیگری اتصال Aux را از اتصال بلوتوث جدا می کند؟ وقتی صحبت از راحتی، سازگاری و کیفیت صدا می شود، کدام یک بهتر است؟ در اینجا به شباهت ها و تفاوت های بین Aux و بلوتوث می پردازیم.
یافته های کلی
- سیمی، محدود به برد کابل 3.5 میلی متری.
- کیفیت صدای عالی، اگرچه بیشتر آنها تفاوتی را متوجه نمی شوند.
- نیازی به راه‌اندازی، جفت کردن یا اتصال دیجیتالی به بلندگو یا دستگاه پخش نیست.
- بی‌سیم، در بیشتر موارد تا ۳۳ فوت دامنه دارد.
- کیفیت صدا پایین است، اما بیشتر آنها تفاوتی را متوجه نمی شوند.
- نیاز به فرآیند جفت شدن دارد که می تواند خسته کننده باشد.
در حالی که Aux ممکن است به هر ورودی کمکی یا ثانویه اشاره داشته باشد، معمولاً با جک هدفون 3.5 میلی متری مرتبط است که از دهه 1950 وجود داشته است.ورودی‌های Aux به‌عنوان دوشاخه‌های تلفن، دوشاخه‌های استریو، جک‌های هدفون، جک‌های صدا، سیم‌های 1/8 اینچی یا هر تکراری از این اصطلاحات نیز شناخته می‌شوند.
در همین حال، بلوتوث به استاندارد اتصال بی سیم برای رایانه ها و دستگاه های جانبی اشاره دارد. اگرچه بلوتوث به اندازه ورودی های Aux جهانی نیست، اما به طور فزاینده ای رایج است.
راحتی: Aux سریعتر، جهانی و سیمی است
- Wired.
- راه اندازی آسان. نیازی به جفت یا نصب دستگاه سازگار نیست.
- اکثر دستگاه‌های پخش صدا دارای ورودی Aux هستند.
- بی سیم.
- تا 33 فوت را در بر می گیرد اما به فرآیند جفت شدن نیاز دارد.
- به اندازه Aux جهانی نیست، اما رو به افزایش است.
اتصال تلفن به سیستم بلندگو با کابل Aux آسان و شاید سریعتر باشد، اما وجود سیم، برد بین دستگاه و میزبان آن را محدود می کند. نیازی به راه اندازی دیجیتالی اتصال Aux نیست. شما فقط به یک جک هدفون نیاز دارید که از منبع صدا تا ورودی Aux روی بلندگو یا گیرنده اجرا شود. با این حال، برخلاف صدای بلوتوث، اتصالات Aux به سیم فیزیکی نیاز دارند که ممکن است گم شود یا آسیب ببیند.
بلوتوث یک استاندارد بی سیم است که آزادی حرکت بیشتری را بین دستگاه و میزبان آن امکان پذیر می کند. اکثر اتصالات در فواصل تا 33 فوت موثر هستند. برخی از موارد استفاده صنعتی تا 300 فوت یا بیشتر است. برای صدای ماشین، اتصالات بلوتوث امکان کنترل هندزفری از طریق دستیارهای مجازی مانند سیری را فراهم می‌کنند. این همچنین به شما امکان می دهد تماس های هندزفری برقرار کنید، کاری که با اتصال Aux نمی توانید انجام دهید.
اتصالات بلوتوث ممکن است دشوار باشد. برای اتصال تلفن یا دستگاه پخش رسانه به یک سیستم بلندگو، باید بلندگو را در حالت کشف قرار دهید و از تلفن برای تعیین مکان بلندگو استفاده کنید.این فرآیند همیشه به آسانی که تبلیغ می شود نیست. اگر دو دستگاه جفت نشدند، این روند را تکرار کنید تا زمانی که کار کند. از آنجایی که نرم افزار همیشه به روز می شود، اتصال دستگاه های قدیمی یا قدیمی می تواند چالش برانگیز باشد. برخی از جفت‌ها برای تکمیل اتصال به یک رمز عبور نیز نیاز دارند. همه این‌ها می‌توانند فرآیند پخش صدا را بیشتر از یک سیم Aux دردسرساز کند.
کیفیت صدا: Aux صدای برتر را بدون از دست دادن داده ارائه می دهد
- انتقال صدای آنالوگ بدون ضرر.
- بدون فشرده سازی یا تبدیل صدا برای مطابقت با استانداردهای بی سیم.
- صدای عالی اما برخی ممکن است تفاوتی را متوجه نشوند.
- صدای فشرده برخی از داده ها را از دست می دهد تا استانداردهای بی سیم را برآورده کند.
- صدای ضعیف اما برخی ممکن است متوجه تفاوت نشوند.
صدای بلوتوث عموماً در مقایسه با اکثر اتصالات صوتی سیمی، از جمله اتصالات Aux 3.5 میلی متری، پایین تر در نظر گرفته می شود. این به این دلیل است که ارسال صدا از طریق اتصال بی سیم بلوتوث شامل فشرده سازی صدای دیجیتال به سیگنال آنالوگ در یک طرف و از حالت فشرده خارج کردن آن به سیگنال دیجیتال از طرف دیگر است. این تبدیل منجر به کاهش جزئی وفاداری صدا می شود.
در حالی که بیشتر مردم متوجه تفاوت نمی شوند، این فرآیند با اتصالات Aux که از سر به انتها آنالوگ هستند در تضاد است. تبدیل دیجیتال به آنالوگ توسط رایانه یا تلفن میزبان صدا انجام می‌شود.
اگرچه کیفیت صدا از نظر تئوری برتر است، Aux دارای اشکالاتی است. از آنجایی که این یک اتصال فیزیکی است، سیم های Aux به مرور زمان فرسوده می شوند. وصل و جدا کردن مکرر سیم می تواند به آرامی فلز را فرسایش دهد و اتصالات ضعیفی ایجاد کند که صدا را مخدوش می کند. شورت در جریان الکتریکی نیز نویز قابل شنیدن را ایجاد می کند.برای اتصالات سیمی، اتصالات USB دیجیتال به طور کلی کیفیت صدای بهتری را ارائه می دهند، اما همه متوجه تفاوت نمی شوند.
در سیستم‌های صوتی پیشرفته، این تفاوت‌ها از طریق Aux، بلوتوث یا USB آشکار می‌شوند. به این ترتیب، اتصال Aux صدایی با کیفیت بالاتر از بلوتوث ارائه می دهد. اتصال دیجیتال (مانند USB) صدای بهتری را ارائه می دهد. تفاوت در وفاداری بین هر منبع باید با تفاوت در راحتی سنجیده شود.
سازگاری: Aux همه جا حاضر است، اما فقط برای صدا
-
ورودی‌های Aux در پخش‌کننده‌های CD، هد یونیت‌های خودرو، بلندگوهای قابل حمل، پخش‌کننده‌های ضبط، گیرنده‌های سینمای خانگی، آلات موسیقی، و گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها یافت می‌شوند.
- فقط با سایر دستگاه های بلوتوث سازگار است.
- نه تنها برای سیستم های صوتی. همچنین صفحه کلید، چاپگر، هدست، تبلت طراحی و هارد دیسک را به هم متصل می کند.
از آنجایی که اتصالات Aux آنالوگ هستند، طیف وسیع تری از سیستم های صوتی سازگار وجود دارد. تقریباً هر دستگاه پخش صدا دارای ورودی Aux سیمی است، از جمله پخش‌کننده سی‌دی، هد یونیت، بلندگوهای قابل حمل، پخش‌کننده‌های ضبط، گیرنده‌های سینمای خانگی، برخی از آلات موسیقی و اکثر گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها. بزرگترین استثنا هر آیفونی است که از سال 2016 ساخته شده است.
اتصالات بلوتوث کاملاً بی سیم هستند و با مجموعه ای از دستگاه های جانبی کار می کنند، نه فقط سیستم های صوتی. بلوتوث می تواند برای اتصال صفحه کلید، چاپگر، هدست، تبلت طراحی و هارد دیسک به یک دستگاه میزبان استفاده شود. با این حال، از آنجایی که اتصالات بلوتوث بی سیم هستند، بلوتوث با سیستم های صوتی قدیمی یا قدیمی سازگاری کمتری دارد.
حکم نهایی
Aux هر اتصال صوتی ثانویه را توصیف می کند، اما بیشتر به جک 3.5 میلی متری هدفون اشاره دارد. اصطلاح فنی این نوع اتصال Aux TRS (نوک، حلقه، آستین) یا TRRS (نوک، حلقه، حلقه، آستین) است.این نام ها به نوبه خود به تماس های فلزی فیزیکی در سر دوشاخه اشاره دارد.
این به این دلیل است که سیم‌های Aux با زمان آزمایش شده‌اند و همچنان رایج هستند. سیم های Aux بدون اشکال نیستند، اما راحتی آنالوگ ساده یکی از دلایل محبوبیت این سیم ها است. با این حال، بلوتوث در حال افزایش است.
انگیزه پشت بلوتوث ارائه یک جایگزین سریعتر و بی سیم برای اتصال پورت سریال RS-232 برای رایانه های شخصی در دهه 1990 بود. پورت سریال تا پایان آن دهه تا حد زیادی با USB جایگزین شد، اما بلوتوث در نهایت راه خود را به جریان اصلی پیدا کرد.
از آنجایی که بلوتوث امکان ایجاد شبکه‌های بی‌سیم، عمدتاً ایمن، محلی و بی‌سیم را فراهم می‌کند، می‌توان از این فناوری بیشتر از گوش دادن به صدا استفاده کرد. بلوتوث برای جک هدفون 3.5 میلی متری یک به یک ایستاده نیست. هر استاندارد موارد استفاده اصلی خود را دارد، اما با بی‌سیم و دیجیتال شدن رسانه‌ها، بلوتوث قانع‌کننده‌تر می‌شود.
