اکثر ما هرگز نیازی به استفاده از مختصات عددی GPS برای استفاده از بسیاری از خدمات مبتنی بر مکان که در دسترس ما هستند، نداریم. ما به سادگی یک آدرس را وارد می‌کنیم، یا از طریق جستجوی اینترنتی روی آن کلیک می‌کنیم، یا به‌طور خودکار عکس‌ها را برچسب‌گذاری جغرافیایی می‌کنیم، و دستگاه‌های الکترونیکی ما از بقیه مراقبت می‌کنند. اما افراد اختصاص داده شده در خارج از منزل، ژئوکالرها، خلبانان، ملوانان و غیره اغلب نیاز به استفاده و درک مختصات عددی GPS دارند.
سیستم جهانی GPS در واقع سیستم مختصات خود را ندارد. از سیستم‌های «مختصات جغرافیایی» استفاده می‌کند که قبلاً قبل از GPS وجود داشته است، از جمله.
طول و عرض جغرافیایی
مختصات GPS معمولاً به صورت طول و عرض جغرافیایی بیان می شوند. این سیستم زمین را به خطوط عرض جغرافیایی تقسیم می کند که نشان می دهد یک مکان چقدر شمال یا جنوب استوا است و خطوط طول جغرافیایی که نشان می دهد یک مکان چقدر شرق یا غرب از نصف النهار اصلی است.
در این منظومه، استوا در عرض جغرافیایی 0 درجه قرار دارد و قطب ها در 90 درجه شمالی و جنوبی قرار دارند. نصف النهار اول در طول جغرافیایی 0 درجه است و از شرق و غرب امتداد دارد.
در این سیستم، مکان دقیق روی سطح زمین را می توان به صورت مجموعه ای از اعداد بیان کرد. برای مثال، طول و عرض جغرافیایی ساختمان امپایر استیت به صورت N40° 44.9064'، W073° 59.0735' بیان می شود. مکان همچنین ممکن است در قالب فقط اعداد بیان شود، در هر: 40.748440، -73.984559. با عدد اول نشان دهنده عرض جغرافیایی و عدد دوم نشان دهنده طول جغرافیایی (علامت منفی نشان دهنده "غرب" است).دومین وسیله نشان‌گذاری که فقط عددی است، رایج‌ترین وسیله برای وارد کردن موقعیت‌ها در دستگاه‌های GPS است.
Mercator عرضی جهانی
ممکن است دستگاه‌های GPSهمچنین برای نشان دادن موقعیت در Universal Transverse Mercator تنظیم شوند. UTM برای نقشه های کاغذی طراحی شده است که به حذف اثرات اعوجاج ایجاد شده توسط انحنای زمین کمک می کند. UTM کره زمین را به شبکه ای از مناطق مختلف تقسیم می کند. UTM کمتر از طول و عرض جغرافیایی استفاده می شود و برای کسانی که نیاز به کار با نقشه های کاغذی دارند بهترین است.
مربوط به UTM، سیستم مرجع شبکه نظامی و شبکه ملی ایالات متحده است. این سیستم‌ها معمولاً توسط پرسنل نظامی، سازمان‌های فدرال، و تیم‌های مجری قانون و جستجو و نجات استفاده می‌شوند.
Datums
هیچ نقشه ای با یک مبنا کامل نمی شود که سال و نوع محاسبه مرکز زمین را نشان می دهد. از آنجا که نقشه ها نمایش های دو بعدی از یک فضای سه بعدی هستند، مبنا یک نقطه خاص را به عنوان "مرکز" برای تمام کارهای بعدی الصاق می کند.نقشه‌های مختلف از داده‌های متفاوتی استفاده می‌کنند، بنابراین با اختلاط این دو، خطاهای کوچک، اما غیر پیش پا افتاده‌ای در موقعیت جغرافیایی و ردیابی فاصله ایجاد می‌شود.
در ایالات متحده معمولاً از سه مبنا استفاده می شود. NAD 27 CONUS یک داده مربوط به دوران 1927 است که اغلب در نقشه های به سبک قدیمی سازمان زمین شناسی ایالات متحده دیده می شود. نقشه‌های جدیدتر USGS از NAD 83 استفاده می‌کنند، تاریخ آمریکای شمالی در سال 1983. با این حال، به‌طور پیش‌فرض، اکثر سیستم‌های GPS به طور پیش‌فرض WGS 84، World Geodetic سیستم 1984. در صورت شک، از WGS 84 استفاده کنید.
به دست آوردن مختصات
بیشتر دستگاه‌های جی‌پی‌اس دستی موقعیت مکانی را از انتخاب منوی ساده نیز در اختیار شما قرار می‌دهند.
در Google Maps، به سادگی روی نقطه انتخابی خود در نقشه کلیک چپ کنید و مختصات GPS در کادر کشویی در سمت چپ بالای صفحه ظاهر می شود. شما عرض و طول جغرافیایی عددی را برای مکان مشاهده خواهید کرد.
برنامه نقشه های اپل راهی برای به دست آوردن مختصات GPS ارائه نمی دهد. با این حال، یک برنامه پیاده روی GPS در فضای باز با امکانات کامل برای iOS یا iPadOS مختصات را با درجه بالایی از دقت در اختیار شما قرار می دهد.
