In-Dash در مقابل GPS قابل حمل برای ماشین شما

فهرست مطالب:

In-Dash در مقابل GPS قابل حمل برای ماشین شما
In-Dash در مقابل GPS قابل حمل برای ماشین شما
Anonim

مگر از تلفن استفاده نمی کنید، دو گزینه برای ناوبری GPS در خودرو وجود دارد: آنهایی که در خودرو تعبیه شده اند و آنهایی که با یک دستگاه قابل حمل و دستی عرضه می شوند. ما هر دو را بررسی کردیم تا به شما کمک کنیم بهترین انتخاب را داشته باشید.

Image
Image

یافته های کلی

  • کنترل از طریق نمایشگر یونیت سر - بدون سخت افزار اضافی برای خرید یا نصب.
  • ظاهر و احساس تمیز بدون پایه یا سیم در داخل خودرو.
  • همیشه به برق وصل است-هرگز باتری تمام نمی شود.
  • ارتقاء و جایگزینی سخت افزار ممکن است پرهزینه یا دشوار باشد.
  • به راحتی نمی توان آن را به ماشین یا کاربر دیگری منتقل کرد یا به گشت و گذار در فضای باز برد.
  • موجود در حین حرکت: به راحتی از ماشینی به ماشین دیگر یا شخصی به فرد دیگر جابجا شوید.
  • معمولاً ارزان تر از سیستم های داشبورد است. خرید یک واحد قابل حمل جدید ممکن است ارزان‌تر از به‌روزرسانی یک سیستم داخلی باشد.
  • خطر بیشتر گم شدن یا دزدیده شدن.
  • افزایش درهم ریختگی: برای نصب به کابل‌ها، آداپتورها و پایه‌ها نیاز دارید.

ناوبرهای GPS داخلی یا داخلی از واحد سر خودرو برای کنترل و نمایش نقشه ها و اطلاعات GPS استفاده می کنند. در مقابل، واحدهای GPS قابل حمل کوچکتر هستند و می توان آنها را با خود برد.

In-Dash GPS مزایا و معایب

  • سیستم جی پی اس تمیز و نامرتب.
  • معمولاً استفاده و کنترل آسان‌تر از سیستم‌های GPS قابل حمل است.
  • گرانتر از واحدهای قابل حمل.
  • اغلب نصب و ارتقاء آن دشوار یا پرهزینه است.
  • نمی توان آن را جابه جا کرد یا با خود برد.

جذابیت راه‌حل‌های ناوبری GPS داخلی به فاکتور شکل می‌رسد. چه یک ارتقاء پس از فروش باشد و چه سخت افزار اختصاصی، واحدهای داخلی سیستمی تمیز و نامرتب برای ناوبری GPS ارائه می دهند. استفاده از این سیستم چقدر آسان است بستگی به سازنده دارد - اگر یونیت سر همراه با ماشین آمده باشد یا به صورت دست دوم نصب شده باشد، اما به طور کلی، واحدهای داخلی بدون درز و استفاده آسان تر از واحدهای قابل حمل هستند.

عیب این است که ناوبرهای درون داشبورد معمولاً گرانتر از سیستم های قابل حمل هستند. در حالی که تعدادی از برنامه‌ها و ویژگی‌های سرگرمی داخلی را شامل می‌شوند، نصب یا ارتقاء ناوبرهای درون داشبورد می‌تواند گران باشد. آنها همچنین فاقد راحتی یک واحد GPS قابل حمل یا تلفن هوشمند هستند. آنها را نمی توان به راحتی به ماشین یا کاربر دیگری منتقل کرد یا در پیاده روی یا ماجراجویی در فضای باز گرفت.

مزایا و معایب GPS قابل حمل

  • قابل حمل: به راحتی می توان آن را به وسیله نقلیه جدید منتقل کرد یا با خود حمل کرد.
  • ارزانتر از GPS داخلی: ارتقاء و جایگزینی چیز مهمی نیست.
  • با کابل‌ها، آداپتورها و پایه‌ها به هم ریختگی داشبورد ایجاد کنید.
  • صفحه نمایش کوچکتر.
  • خطر بیشتر از دست دادن یا سرقت.

ناوبرهای GPS قابل حمل تقریباً به طور کامل به دلیل قابل حمل بودن ترجیح داده می شوند. آنها به اندازه سیستم های داشبورد براق یا آماده نیستند، اما می توانند به راحتی از ماشینی به ماشین دیگر یا شخصی به فرد دیگر منتقل شوند. آنها همچنین ارزان تر از ناوبرهای داخلی هستند. از آنجا که آنها به طور کلی ارزان تر هستند، تعویض و ارتقاء آنها نیز انجام می شود. این بدان معناست که یک ماشین نیازی به سیستم GPS قدیمی ساخته شده توسط شرکتی با تجربه نرم افزاری کمی ندارد.

اشکال واحدهای قابل حمل اندازه و پتانسیل درهم ریختگی است. آنها معمولا صفحه نمایش های کوچکتری دارند و برای نصب به تعداد زیادی کابل، آداپتور و پایه نیاز دارند. از آنجایی که آنها قابل حمل هستند، بیشتر در معرض خطر گم شدن یا دزدیده شدن هستند.

آیا باید یک ناوبر GPS داخلی یا قابل حمل تهیه کنید؟

سیستم‌های GPS داخلی و قابل حمل به اندازه کافی متفاوت هستند تا نیازهای فردی را به خود جلب کنند. اگر قصد دارید برای مدتی با همان وسیله نقلیه رانندگی کنید و با به‌روزرسانی گهگاهی نقشه‌های خود مشکلی ندارید، ممکن است یک سیستم داشبورد تماس مناسبی باشد.اگر چیزی می‌خواهید که بتوانید بین وسایل نقلیه حمل کنید یا شخص خود را نگه دارید یا چیزی که هزینه کمتری دارد، یک واحد GPS قابل حمل تهیه کنید.

توصیه شده: