شیشه های هوشمند را می توان در یک چشم به هم زدن از شفاف به نیمه شفاف تبدیل کرد. این به شما امکان می دهد در آن روزهای گرم جلوی نور خورشید را بگیرید یا از منظره زیبای غروب خورشید لذت ببرید.
شیشه هوشمند چگونه کار می کند؟
اگرچه صنعت شیشه هوشمند دوست دارد از کلمه شیشه استفاده کند، اما بیشتر اوقات بخش هوشمند واقعی با استفاده از زیرلایه ای ساخته شده از فیلم های پلاستیکی مختلف ساخته می شود. زیرلایه هوشمند شامل چندین لایه است که بین آنها یک جداکننده وجود دارد. هر لایه از مواد مختلفی ساخته شده است و هر سازنده سس مخفی خود را دارد، اما به طور معمول اکسید لیتیوم کبالت در یک لایه و اکسید تنگستن پلی کریستال در لایه دیگر استفاده می شود.
یون های لیتیوم سپس به یکی از لایه هایی که در آن ته نشین می شوند تزریق می شود. سپس لایه ها بین دو یا چند شیشه شیشه ای قرار می گیرند تا واحد پنجره نهایی ایجاد شود.
یونهای لیتیوم در هر یک از لایه ها تا زمانی که ولتاژ اعمال شود باقی می مانند. هنگامی که یک ولتاژ وجود دارد، یون ها به لایه مقابل مهاجرت می کنند، جایی که دوباره در آن قرار می گیرند و حتی پس از حذف ولتاژ باقی می مانند. بسته به لایه ای که یون های لیتیوم در آن قرار دارند با لایه ترکیب می شوند تا نور را منعکس کنند (مادر یا نیمه شفاف) یا اجازه دهند نور از آن عبور کند (شفاف).
این یک سیستم همه یا هیچ نیست. رها کردن ولتاژ اعمال شده برای مدت کوتاهی باعث می شود تعداد محدودی یون بین دو لایه حرکت کنند. هر چه تعداد یون‌ها در یک طرف بیشتر باشد درصد شفافیت یا شفافیت بیشتری به دست می‌آید.
انواع شیشه هوشمند
انواع مختلفی در حال تولید هستند، اما در اینجا برخی از موارد رایج وجود دارد که ممکن است با آنها آشنا شوید.
الکتروکرومیک – با شیشه الکتروکرومیک، حالت عادی آن مات است، اما هنگامی که بار الکتریکی به پنجره هوشمند اعمال می شود، شیشه تغییر حالت می دهد و از نیمه شفاف به کاملاً تغییر می کند. شفاف.
PDLC (دستگاه های کریستال مایع پراکنده با پلیمر)- این روش یون های مورد استفاده در شیشه الکتروکرومیک را با کریستال مایع حل شده در پلیمر جایگزین می کند. پلیمر مایع روی بسترهای پلاستیکی اعمال می شود و اجازه می دهد تا خشک شود.
بستر بین دو یا چند لایه شیشه ای قرار می گیرد تا واحد پنجره تمام شده را تشکیل دهد. در هنگام استفاده، کریستال های مایع بسیار شبیه به نمایشگرهای LCD رفتار می کنند، بدون ولتاژ، کریستال ها به طور تصادفی مرتب می شوند تا عبور نور را مسدود کنند. یک ولتاژ اعمال کنید و کریستال ها در یک راستا قرار بگیرند تا نور از آن عبور کند.
Nanocrystal- این فناوری از لایه نازکی از نانوبلورها استفاده می کند که معمولاً از اکسید قلع ایندیم تشکیل شده است که روی یک فیلم پلاستیکی اعمال می شود.لایه نهایی بین دو یا چند صفحه شیشه ای محصور شده است. مزیت اصلی پنجره‌های مبتنی بر نانوکریستال این است که می‌توانند به طور موثر هم گرما (مادون قرمز) و هم نور مرئی را مسدود کنند و در مواقعی که نیاز به مسدود کردن کامل نور یا کنترل افزایش گرما دارید، کاندید خوبی هستند.
استفاده از شیشه هوشمند
انواع مختلف شیشه های هوشمند در دسته بندی های بسیاری کاربرد دارند. رایج‌ترین آنها به عنوان بخشی از پنجره‌های بیرونی خانه باقی می‌ماند که برای تقویت یا جایگزینی استفاده از پرده‌ها و پرده‌ها برای کنترل حریم خصوصی استفاده می‌شوند.
شیشه های هوشمند در خانه هایی که دارای پنجره های بزرگ رو به جنوب هستند نیز کاربرد دارد. استفاده از محصولی مانند پنجره‌های نانوکریستال می‌تواند افزایش گرما را در تابستان کاهش دهد و در زمستان به افزایش گرما کمک کند.
کاربردهای جالب دیگر در اطراف خانه را می توان در شیشه دوش یافت، که به حمام اجازه می دهد در صورت عدم استفاده دیده شود و در هنگام استفاده از دوش از دید جلوگیری شود.
تولیدکنندگان هوانوردی، دریایی و خودرو همگی از شیشه‌های هوشمند برای استفاده از رنگ‌بندی پنجره‌ها با کنترل پویا استفاده می‌کنند. این می تواند برای کاهش انعکاس روی سطوح نمایشگر یا کمک به کاهش تابش خیره کننده به داخل کابین استفاده شود. اگر با هر یک از جدیدترین هواپیماهای بوئینگ دریم لاینر پرواز کرده اید، ممکن است متوجه شوید که پنجره هیچ سایه ای برای پایین کشیدن ندارد، در عوض شیشه با لمس یک کنترل مات می شود. کاربرد دیگر در خودروها کنترل شفافیت و رنگ سقف خورشید/ماه است.
