بیشتر روترها با یک رمز عبور پیش‌فرض داخلی از سوی سازنده ارسال می‌شوند. حدس زدن رمز عبور آسان است و ممکن است به طور کامل حذف شود تا پس از خرید، به تنظیمات روتر دسترسی آسان داشته باشید.
رمز عبور روتر با رمز عبور Wi-Fi یکسان نیست. اولی رمز عبور مورد نیاز برای دسترسی به تنظیمات روتر است، در حالی که رمز عبور مورد استفاده برای Wi-Fi چیزی است که مهمانان برای دسترسی به اینترنت از خانه شما به آن نیاز دارند.
رمز عبور پیش فرض به خوبی شناخته شده است
توصیه می شود پس از اولین بار ورود رمز عبور را تغییر دهید. اگر رمز عبور روتر خود را تغییر ندهید، هر کسی که به آن دسترسی دارد می‌تواند تنظیمات آن را تغییر دهد و حتی شما را قفل کند.
این ایده مشابه قفل خانه شما است. اگر شخصی خانه شما را بخرد اما هرگز قفل را عوض نکند، کلیدهای شما همیشه به خانه او دسترسی خواهند داشت. همین امر در مورد روتر شما نیز صادق است: اگر هرگز کلید یا رمز عبور را تغییر ندهید، هر کسی که از رمز عبور مطلع باشد می‌تواند به روتر شما دسترسی داشته باشد.
روترهای جدید معمولاً با یک رمز عبور پیش‌فرض ادمین ارائه می‌شوند که حدس زدن و به خاطر سپردن آن آسان است. رمزهای عبور پیش فرض روتر در کتابچه های راهنما نوشته شده اند تا اگر در تنظیم روتر خود مشکل دارید، می توانید برای یافتن رمز عبور پیش فرض به دفترچه راهنمای محصول مراجعه کنید.
ما این رمزهای عبور پیش‌فرض روتر را در اینجا توسط سازنده جمع‌آوری کردیم: Cisco، Linksys، NETGEAR، D-Link.
هکرها می توانند در چند ثانیه به شبکه دسترسی پیدا کنند
رمز عبور روتر شناخته شده است و دسترسی به آن آسان است و بنابراین برای تغییر طراحی شده است. اگر رمز عبور تغییر نکرده باشد، یک مهاجم یا یک فرد کنجکاو که در محدوده سیگنال یک روتر ناامن قرار دارد می‌تواند وارد آن شود.هنگامی که وارد می شوند، می توانند رمز عبور را به هر چیزی که انتخاب می کنند تغییر دهند، شما را از روتر قفل کرده و به طور موثر شبکه را ربوده اند.
دسترسی سیگنال یک روتر محدود است، اما در بسیاری از موارد خارج از خانه، به خیابان، و احتمالاً به خانه های همسایگان گسترش می یابد. ممکن است بعید باشد که دزدها فقط برای ربودن یک شبکه خانگی از محله شما دیدن کنند، اما نوجوانان کنجکاوی که در همسایگی زندگی می کنند ممکن است تلاش کنند.
باز گذاشتن شبکه خود برای هرکسی به دلیل اینکه رمز عبور پیش‌فرض را تغییر نداده‌اید باعث ایجاد مشکل می‌شود. در بهترین حالت، مهاجمان می توانند رمز عبور Wi-Fi شما را تغییر دهند یا تنظیمات سرور DNS جایگزین را تنظیم کنند. بدتر از آن، آنها در نهایت به فایل‌های رایانه شما دسترسی پیدا می‌کنند، از اتصال اینترنتی شما برای مقاصد غیرقانونی استفاده می‌کنند، و ویروس‌ها و سایر انواع بدافزار را به شبکه شما وارد می‌کنند که بر رایانه‌ها و دستگاه‌های آن تأثیر می‌گذارد.
تغییر رمز عبور پیش فرض روتر
برای بهبود امنیت شبکه Wi-Fi خود، رمز عبور مدیریت روتر خود را ترجیحاً پس از نصب دستگاه تغییر دهید.باید با رمز عبور فعلی وارد کنسول روتر شوید، تنظیمات را برای تغییر رمز عبور روتر پیدا کنید، سپس یک رمز عبور قوی جدید انتخاب کنید.
اگر گزینه ای برای تغییر نام کاربری سرپرست دارید (بعضی از مدل ها از این تنظیم پشتیبانی نمی کنند)، آن را نیز تغییر دهید. نام کاربری نیمی از اعتبار لازم برای دسترسی است و دلیلی برای آسان کردن کار هکر وجود ندارد.
تغییر رمز عبور پیش فرض روتر به یک رمز ضعیف مانند 123456 کمک چندانی نمی کند. رمز عبور قوی ای انتخاب کنید که حدس زدن آن دشوار است و اخیراً از آن استفاده نشده است.
برای حفظ امنیت شبکه خانگی برای طولانی مدت، رمز عبور مدیریت را به صورت دوره ای تغییر دهید. برخی از کارشناسان توصیه می کنند رمز عبور روتر را هر 30 تا 90 روز تغییر دهید. برنامه ریزی برای تغییر رمز عبور در یک برنامه زمان بندی تعیین شده می تواند به تبدیل آن به یک تمرین معمولی کمک کند. همچنین برای مدیریت کلی رمزهای عبور در اینترنت، تمرین خوبی است.
اگر تمایل دارید گذرواژه‌ها را فراموش کنید، به خصوص آنهایی که به ندرت استفاده می‌کنید (و احتمالاً اغلب به روتر خود وارد نمی‌شوید مگر اینکه رمز عبور را تغییر دهید یا یک رمز عبور جدید Wi-Fi ایجاد کنید)، آن را یادداشت کنید. یک مکان امن - نه در کنار رایانه شما - یا در یک مدیر رمز عبور رایگان.
