کانتینرها، حجم ها و پارتیشن ها عناصری از سیستم مدیریت فایل کامپیوتر هستند. با معرفی APFS (سیستم فایل اپل) در macOS High Sierra، این مؤلفه ها نقش های سازمانی جدیدی در سیستم عامل macOS به عهده گرفتند.
اطلاعات این مقاله به طور خاص برای رایانه های Mac کاربرد دارد، اما سایر سیستم عامل ها نیز از کانتینرها، حجم ها و پارتیشن ها استفاده می کنند.
خط پایین
کانتینرها ساختارهای منطقی فضای دیجیتال هستند که شامل یک یا چند جلد است. وقتی همه حجم‌های یک کانتینر از سیستم فایل APFS استفاده می‌کنند، حجم‌ها فضای موجود در ظرف را به اشتراک می‌گذارند.حجمی که به فضای ذخیره‌سازی اضافی نیاز دارد، می‌تواند از فضای خالی ظرف دیگری استفاده کند.
جلد در مقابل پارتیشن
یک حجم یک فضای ذخیره سازی مستقل است که رایانه می تواند آن را بخواند. انواع متداول حجم ها عبارتند از CD، DVD، SSD و هارد دیسک. هنگامی که یک رایانه Mac حجمی را تشخیص می‌دهد، آن را روی دسکتاپ نصب می‌کند تا بتوانید به داده‌های موجود در آن دسترسی داشته باشید.
جلدها را می توان به یک یا چند پارتیشن تقسیم کرد که فضای هارد دیسک را اشغال می کند. یک ولوم می تواند چندین دیسک فیزیکی یا درایو را پوشش دهد، اما یک پارتیشن محدودتر است. برخلاف پارتیشن‌ها، حجم‌ها می‌توانند از فضای آزاد از هر جایی استفاده کنند، که قبل از APFS امکان‌پذیر نبود.
APFS برای انواع خاصی از دیسک، یعنی درایوهای حالت جامد (SSD) بهینه شده است. ارتقاء به APFS مزایای محدودی برای رایانه‌های دارای درایو دیسک سخت دارد.
جلدهای منطقی
نوع انتزاعی تر حجم، که به عنوان حجم منطقی شناخته می شود، به یک درایو فیزیکی محدود نمی شود.می تواند هر تعداد پارتیشن و درایو فیزیکی را در صورت نیاز در خود جای دهد. یک حجم منطقی فضای یک یا چند دستگاه ذخیره سازی انبوه را تخصیص و مدیریت می کند. این سیستم عامل را از دستگاه های فیزیکی که رسانه ذخیره سازی را تشکیل می دهند جدا می کند.
به عنوان مثال، در RAID 1 (Mirroring)، چندین حجم به عنوان یک حجم منطقی واحد در سیستم عامل ظاهر می شود. هم کنترلرهای سخت افزاری و هم نرم افزارها می توانند آرایه های RAID ایجاد کنند. در هر دو مورد، سیستم عامل از آنچه به صورت فیزیکی حجم منطقی را تشکیل می دهد، آگاه نیست. این می تواند یک درایو، دو درایو یا چندین درایو باشد. تعداد درایوهایی که آرایه RAID 1 را تشکیل می دهند می تواند در طول زمان تغییر کند، و سیستم عامل هرگز از این تغییرات آگاه نیست زیرا تنها یک حجم منطقی را می بیند.
با حجم منطقی، نه تنها ساختار فیزیکی دستگاه مستقل از حجمی است که سیستم عامل می بیند، بلکه کاربر می تواند آن را مستقل از سیستم عامل نیز مدیریت کند. این راه‌اندازی سیستم ذخیره‌سازی داده انعطاف‌پذیرتری را امکان‌پذیر می‌کند.
مدیریت حجم منطقی (LVM)
حجم‌های منطقی می‌توانند پارتیشن‌هایی داشته باشند که در چندین دستگاه ذخیره‌سازی فیزیکی قرار دارند. Logical Volume Managers (LVM) استفاده از این سیستم ها را آسان تر می کند. یک LVM آرایه‌های ذخیره‌سازی را مدیریت می‌کند، پارتیشن‌ها را تخصیص می‌دهد، حجم ایجاد می‌کند و نحوه تعامل حجم‌ها با یکدیگر را کنترل می‌کند.
از زمانی که اپل OS X Lion را معرفی کرد، macOS از یک سیستم LVM به نام Core Storage استفاده کرده است. برای اولین بار برای ارائه سیستم رمزگذاری فول دیسک مورد استفاده توسط سیستم Apple File Vault 2 استفاده شد. هنگامی که OS X Mountain Lion منتشر شد، سیستم Core Storage توانایی مدیریت یک سیستم ذخیره سازی لایه ای را به دست آورد که اپل آن را درایو Fusion نامید.
