CDMA، که مخفف Code Division Multiple Access است، یک فناوری خدمات تلفن همراه رقیب برای GSM در شبکه‌های قدیمی‌تر است که به تدریج در حال حذف شدن هستند. در سال 2010، اپراتورها در سراسر جهان به LTE، یک شبکه 4G که از استفاده همزمان صدا و داده پشتیبانی می‌کند، روی آوردند.
احتمالاً در مورد CDMA و GSM شنیده اید که به شما گفته شد نمی توانید از تلفن خاصی در شبکه تلفن همراه خود استفاده کنید زیرا آنها از فناوری های مختلفی استفاده می کنند که با یکدیگر سازگار نیستند. به عنوان مثال، ممکن است یک تلفن AT&T داشته باشید که به همین دلیل نمی توان از آن در شبکه Verizon استفاده کرد یا برعکس.
استاندارد CDMA در اصل توسط Qualcomm در ایالات متحده طراحی شد و عمدتاً در ایالات متحده و بخش‌هایی از آسیا توسط سایر اپراتورها استفاده می‌شود.
خط پایین
از پنج شبکه تلفن همراه محبوب در ایالات متحده، Sprint، Verizon و Virgin Mobile از CDMA استفاده می کنند. T-Mobile و AT&T از GSM استفاده می کنند.
چگونه CDMA کار می کند
CDMA از تکنیک "طیف گسترده" استفاده می کند که به موجب آن انرژی الکترومغناطیسی پخش می شود تا سیگنالی با پهنای باند وسیع تری ایجاد شود. این رویکرد به چندین نفر در تلفن های همراه مختلف اجازه می دهد تا در یک کانال "چند پلکس" شوند تا پهنای باندی از فرکانس ها را به اشتراک بگذارند. با فناوری CDMA، بسته های داده و صدا با استفاده از کدها از هم جدا می شوند و سپس با استفاده از یک محدوده فرکانس وسیع منتقل می شوند. از آنجایی که اغلب فضای بیشتری برای داده ها با CDMA اختصاص داده می شود، این استاندارد برای استفاده از اینترنت پرسرعت موبایل جذاب شد.
خط پایین
بیشتر مردم نیازی به نگرانی در مورد اینکه کدام شبکه تلفن همراه را انتخاب می کنند از نظر اینکه کدام فناوری بهتر است، ندارند. با این حال، این دو استاندارد از جنبه های فنی مهم با هم تفاوت دارند.
پوشش CDMA
در حالی که CDMA و GSM از نظر سرعت پهنای باند بالاتر با یکدیگر رقابت می کنند، GSM به لطف رومینگ و قراردادهای رومینگ بین المللی پوشش جهانی کامل تری ارائه می دهد. فناوری GSM بیشتر از CDMA مناطق روستایی در ایالات متحده را پوشش می دهد.
سازگاری دستگاه و سیم کارت
تعویض تلفن ها در شبکه GSM آسان است زیرا تلفن های GSM از سیم کارت های قابل جابجایی برای ذخیره اطلاعات کاربر در شبکه GSM استفاده می کنند، در حالی که تلفن های CDMA از این کار استفاده نمی کنند. در عوض، شبکه‌های CDMA از اطلاعات روی سرور شرکت مخابراتی برای تأیید همان نوع داده‌هایی استفاده می‌کنند که تلفن‌های GSM در سیم‌کارت‌های خود ذخیره کرده‌اند.
این مجوز برای انجام چنین تعویضی است.
از آنجایی که GSM و CDMA با یکدیگر ناسازگار هستند، نمی توانید از تلفن Sprint در شبکه T-Mobile یا تلفن Verizon Wireless با AT&T استفاده کنید. همین امر برای هر ترکیب دیگری از دستگاه و حاملی که می‌توانید از فهرست CDMA و GSM از بالا بسازید، صدق می‌کند.
تلفن های CDMAکه از سیم کارت استفاده می کنند این کار را انجام می دهند یا به این دلیل که استاندارد LTE آن را ایجاب می کند یا به این دلیل که تلفن دارای یک اسلات سیم کارت برای پذیرش شبکه های GSM خارجی است. با این حال، آن شرکت‌های مخابراتی همچنان از فناوری CDMA برای ذخیره اطلاعات مشترکین استفاده می‌کنند.
استفاده همزمان صدا و داده
اکثر شبکه های CDMA امکان انتقال صدا و داده را به طور همزمان نمی دهند. به همین دلیل است که هنگام پایان دادن به تماس از یک شبکه CDMA مانند Verizon، ممکن است با ایمیل ها و سایر اعلان های اینترنتی بمباران شوید. وقتی در حال تماس تلفنی هستید، داده‌ها اساساً در حالت مکث هستند.
با این حال، متوجه خواهید شد که تبادل دو طرفه داده در شبکه CDMA به خوبی کار می کند، زمانی که در حال مکالمه تلفنی در محدوده یک شبکه Wi-Fi هستید، زیرا Wi-Fi، طبق تعریف، چنین نیست. استفاده از شبکه حامل.
