موارد مهم
- محققان می گویند سه دستگاه کوانتومی را در یک شبکه متصل کرده اند.
- یک اینترنت کوانتومی می تواند ارتباطات بسیار ایمن را فعال کند.
- اما کارشناسان می گویند اینترنت کوانتومی غیرقابل هک نخواهد بود.
هنوز گذرواژه‌های خود را دور نیندازید.
محققان اخیراً با اتصال سه دستگاه کوانتومی در یک شبکه، گام مهمی به سوی نسخه کوانتومی آینده اینترنت برداشتند. اینترنت کوانتومی ممکن است ارتباطات بسیار ایمن را فعال کند، اما کارشناسان می گویند غیرقابل هک نخواهد بود.
ماریجوس بریدیس، مدیر ارشد فناوری شرکت امنیت سایبری NordVPN در مصاحبه ای با لایف وایر گفت: "اینترنت کوانتومی به کاربران این امکان را می دهد که اطلاعات را امن تر از همیشه منتقل کنند." "در حالی که داده های رمزگذاری شده با استفاده از توزیع کلید کوانتومی با امنیت بیشتری منتقل می شوند و برای یک بازیگر بد رهگیری سخت تر است، نمی توانیم با اطمینان بگوییم که هیچ نقطه ضعفی وجود نخواهد داشت."
درگیر شدن
در مقاله اخیر منتشر شده در سرور پیش چاپ Arxiv، فیزیکدان رونالد هانسون در دانشگاه صنعتی دلفت در هلند و دیگر اعضای تیمش سه دستگاه را به هم متصل کردند به طوری که هر دو دستگاه در شبکه کیوبیت‌های درهم‌تنیده داشتند.
محققان اطلاعات کوانتومی را در یک کریستال الماس مصنوعی ذخیره کردند. این تیم نشان دادند که چگونه می‌توانند از کیوبیت نیتروژن یک فوتون ساطع کنند که به طور خودکار با حالت اتم درگیر می‌شود. فوتون از طریق یک فیبر نوری به دستگاه دیگری فرستاده می شود که کیوبیت های راه دور را درگیر می کند.
در صورت نیاز به یک تجدید کننده فیزیک، اطلاعات کوانتومی در کیوبیت ذخیره می شود. به لطف ویژگی های مرموز درهم تنیدگی، کیوبیت ها می توانند برای رمزگذاری استفاده شوند. این به این دلیل است که وقتی کیوبیت ها اندازه گیری می شوند، یک کد مخفی می تواند تولید شود که فقط برای شخصی که مشاهدات را انجام می دهد می شناسد.
تیم دلفت یکی از تلاش‌های مختلف برای تبدیل محاسبات کوانتومی به واقعیت است که در حال پیشرفت است. وزارت انرژی اخیراً با حفظ حالت های کوانتومی برای بیش از 5 ثانیه رکوردی را به نام خود ثبت کرده است. بریدیس گفت: "این یک پیشرفت بزرگ در علم کوانتومی است که دانشمندان را به محاسبات کوانتومی نزدیکتر می کند."
رمزگذاری عمومی مستلزم آن است که دو طرفی که مایل به برقراری ارتباط امن هستند، ابتدا یک کلید مخفی را به اشتراک بگذارند، مایکل ریمر، یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه اورگان و یک محقق ارشد در مرکز شبکه های کوانتومی به رهبری دانشگاه. از آریزونا، در یک مصاحبه ایمیلی به Lifewire گفت.
ریمر افزود: "فیزیک کوانتومی وسیله ای برای انجام این کار فراهم می کند که در اصل کاملاً ایمن است اما ممکن است همچنان در معرض حملات ناشی از خطاهای سخت افزاری یا اپراتور باشد."بنابراین محققان امنیتی در تلاشند تا طرح‌های رمزگذاری قوی‌تری را ابداع کنند که نیازی به استفاده از اصول کوانتومی ندارد. اینها ممکن است اصولاً کاملاً ایمن نباشند اما ممکن است در کوتاه‌مدت عملی‌تر شوند.»
نشکن نیست؟
تقویت کننده های یک اینترنت کوانتومی اغلب ویژگی های امنیتی آن را ذکر می کنند. بریدیس گفت که اینترنت کوانتومی به کاربران امکان می دهد اطلاعات را امن تر از همیشه منتقل کنند. در واقع، هنگام صحبت در مورد اینترنت کوانتومی، دولت ایالات متحده حتی از عبارت "شبکه های تقریبا غیرقابل هک" استفاده کرد.
مارک سیر / کتابخانه عکس علمی / گتی ایماژ
بریدیس افزود: "این یک بیانیه جاه طلبانه و شجاعانه است." «در حالی که داده‌های رمزگذاری‌شده با استفاده از توزیع کلید کوانتومی با امنیت بیشتری منتقل می‌شوند و رهگیری آن برای یک بازیگر بد دشوارتر است، نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم که هیچ نقطه ضعفی وجود نخواهد داشت."
تریل فرانتز، رهبر برنامه‌های محاسبات کوانتومی در دانشگاه علم و فناوری هریسبورگ در PA، از طریق ایمیل به Lifewire گفت:یک اینترنت کوانتومی لزوماً امن‌تر از اینترنت امروزی نخواهد بود. علاوه بر این، او گفت که اینترنت کوانتومی جایگزین یا پیشرفتی برای اینترنت امروزی نیست.
"از برخی جهات ارزش افزوده جالب و بالقوه ای دارد." فرانتز افزود. "به عنوان مثال، حریم خصوصی داده ها افزایش می یابد، زیرا شما متوجه می شوید که چه زمانی داده های شما را می خواند. این مانع از خواندن آنها نمی شود، اما می دانید که اگر شخصی اطلاعات شما را دزدیده باشد."
با این حال، محاسبات کوانتومی همچنین تهدیدهای امنیتی خاصی را پیش می برد، ژاکوب انصاری، مدیر ارشد امنیت اطلاعات Schellman، یک شرکت رعایت امنیت و حریم خصوصی، در یک مصاحبه ایمیلی گفت.
«طرح‌های کلید نامتقارن که بر فاکتورگیری اعداد بزرگ (به ویژه RSA) متکی هستند، احتمالاً در برابر یک برنامه کاربردی عملی رمزنگاری کوانتومی بی‌اثر خواهند شد.سازمان‌هایی که به RSA متکی هستند، برای مثال، آن‌هایی که از TLS برای HTTPS در برنامه‌های کاربردی وب خود استفاده می‌کنند، باید تغییرات قابل توجهی برای رفع این مشکل ایجاد کنند.»
اصلاح 2/9/11: به عناوین مایکل ریمر در پاراگراف 8 اضافه شد تا تخصص او را بهتر نشان دهد.
