مرکز داده که گاهی اوقات به صورت دیتاسنتر (یک کلمه) نوشته می شود، نامی است که به تأسیساتی داده می شود که حاوی تعداد زیادی سرور رایانه و تجهیزات مرتبط است.
یک مرکز داده را به عنوان یک "اتاق کامپیوتر" در نظر بگیرید که از دیوارهای آن بیشتر شده است. آنها می توانند هر نوع داده ای را ذخیره کنند، اعم از ایمیل برای کاربران یک شرکت، سوابق مالی، داده های وب سایت و غیره.
مراکز داده برای چه مواردی استفاده می شوند؟
برخی از سرویس های آنلاین آنقدر بزرگ هستند که نمی توانند از یک یا دو سرور اجرا شوند. در عوض، آنها به هزاران یا میلیونها رایانه متصل نیاز دارند تا همه دادههای مورد نیاز برای کارکرد این خدمات را ذخیره و پردازش کنند.
برای مثال، شرکتهای پشتیبانگیری آنلاین به یک یا چند مرکز داده نیاز دارند تا بتوانند هزاران هارد دیسک مورد نیاز خود را برای ذخیرهسازی صدها پتابایت یا بیشتر از دادههای مشتریان خود در خود جای دهند. کامپیوترهای آنها.
برخی از مراکز داده مشترک هستند، به این معنی که یک مرکز داده فیزیکی ممکن است به دو، 10، یا 1000 یا بیشتر شرکت ها و نیازهای پردازش رایانه ای آنها خدمت کند.
دیتاسنترهای دیگر اختصاص داده شده اند، به این معنی که کل قدرت محاسباتی در ساختمان صرفاً برای یک شرکت استفاده می شود.
شرکتهای بزرگی مانند گوگل، فیسبوک و آمازون، هر کدام برای برآوردن نیازهای کسبوکارهای خود، به چندین مرکز داده بسیار بزرگ در سراسر جهان نیاز دارند.
شرکت های کوچکتر نیز می توانند بخشی از آن فضا را پرداخت کنند، بنابراین داده های آنها نیز محافظت می شود. بسته به نیازهای یک شرکت، به احتمال زیاد در درازمدت، داشتن قابلیت اطمینان، امنیت و حفاظتی که یک مرکز داده میتواند ارائه دهد، سودمند است.جایگزین این است که در صورت راهاندازی یک راهحل محلی، صرفهجویی در هزینه و امنیت از دست بدهید.
امنیت مرکز داده
داده هایی که به صورت آنلاین ذخیره می کنید در واقع در یک سرور یا مرکز داده در جایی ذخیره می شوند. برای شما، امنیت فقط به معنای داشتن یک رمز عبور قوی است. از دیدگاه اپراتورهای مرکز داده، امنیت کمی متفاوت به نظر می رسد.
علاوه بر چیزهایی که انتظار دارید یک مرکز داده داشته باشد، مانند فایروال ها و سیستم های تشخیص نفوذ، آنها باید از اقدامات امنیتی فیزیکی برای محافظت از ماشین هایی که داده ها را در خود جای داده اند نیز استفاده کنند.
ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دوربینها، محافظها و محدودیتهای دسترسی فیزیکی.
- کنترل دما برای مدیریت گرمای بیش از حد.
- محافظت در برابر آتش، از طریق اسپرینکلر یا سرکوب شیمیایی.