یک مودم داده ها را به سیگنال تبدیل می کند تا به راحتی از طریق خط تلفن، کابل یا اتصال ماهواره ای ارسال و دریافت شود. برای انتقال از طریق یک خط تلفن آنالوگ - که زمانی محبوب ترین راه برای دسترسی به اینترنت بود - مودم داده ها را بین فرمت های آنالوگ و دیجیتال در زمان واقعی برای ارتباطات شبکه دو طرفه تبدیل می کند. در مورد مودمهای دیجیتال پرسرعت که امروزه رایج هستند، سیگنال بسیار ساده‌تر است و نیازی به تبدیل آنالوگ به دیجیتال ندارد.
مودم در شبکه های کامپیوتری چیست؟
تاریخچه مودم
اولین دستگاه هایی به نام مودم داده های دیجیتال را برای انتقال از طریق خطوط تلفن آنالوگ تبدیل کردند. سرعت این مودم ها بر حسب باود (واحد اندازه گیری به نام امیل بودوت) اندازه گیری می شد، اگرچه با توسعه فناوری رایانه، این اندازه ها به بیت در ثانیه تبدیل شدند. اولین مودم های تجاری از سرعت 110 bps پشتیبانی می کردند و توسط وزارت دفاع ایالات متحده، سرویس های خبری و برخی از مشاغل بزرگ استفاده می شدند.
مودم ها به تدریج در اواخر دهه 1970 تا 1980 برای مصرف کنندگان آشنا شدند، زیرا تابلوهای پیام عمومی و سرویس های خبری مانند CompuServe بر روی زیرساخت های اولیه اینترنت ساخته شدند. سپس، با انفجار شبکه جهانی وب در اواسط و اواخر دهه 1990، مودم های شماره گیری به عنوان شکل اولیه دسترسی به اینترنت در بسیاری از خانواده ها در سراسر جهان ظاهر شدند.
مودمهای Dial-Up
مودم های مورد استفاده در شبکه های شماره گیری داده ها را بین فرم آنالوگ مورد استفاده در خطوط تلفن و فرم دیجیتال مورد استفاده در رایانه ها تبدیل می کنند.یک مودم شماره گیری خارجی از یک طرف به یک کامپیوتر و در طرف دیگر به یک خط تلفن متصل می شود. در گذشته، برخی از سازندگان رایانه، مودمهای شماره‌گیری داخلی را در رایانه یکپارچه می‌کردند.
مودم های شبکه تلفنی مدرن داده ها را با حداکثر سرعت 56000 بیت در ثانیه انتقال می دهند. با این حال، محدودیت‌های ذاتی شبکه‌های تلفن عمومی اغلب سرعت داده مودم را به 33.6 کیلوبیت بر ثانیه یا کمتر محدود می‌کند.
وقتی از طریق یک مودم شماره گیری به شبکه متصل می شوید، مودم صداهای متمایز دست دادن بین دستگاه شما و مودم راه دور را از طریق بلندگو پخش می کند. از آنجایی که فرآیند اتصال و الگوهای داده هر بار مشابه هستند، شنیدن الگوی صدا به شما کمک می کند تا بررسی کنید که آیا فرآیند اتصال کار می کند یا خیر.
مودمهای پهن باند
یک مودم پهن باند مانند مودم هایی که برای دسترسی DSL یا اینترنت کابلی استفاده می شود از تکنیک های سیگنالینگ پیشرفته برای دستیابی به سرعت شبکه به طور چشمگیری بالاتر از مودم های شماره گیری نسل قبلی استفاده می کند.مودم های باند پهن اغلب به عنوان مودم های پرسرعت شناخته می شوند. مودم های سلولی نوعی مودم دیجیتال هستند که اتصال اینترنت را بین دستگاه تلفن همراه و شبکه تلفن همراه برقرار می کند.
کلمه مودم ترکیبی از اصطلاح مدولاسیون/دمودولاسیون است که اصطلاح فنی برای تبدیل بین سیگنال های دیجیتال و آنالوگ است.
مودم های پهن باند خارجی از یک طرف به یک روتر پهن باند خانگی یا دستگاه دروازه خانگی دیگر و از طرف دیگر به رابط اینترنت خارجی مانند یک خط کابل متصل می شوند. روتر یا دروازه سیگنال را در صورت نیاز به تمام دستگاه‌های موجود در محل کار یا خانه هدایت می‌کند. برخی از روترهای پهن باند شامل یک مودم یکپارچه به عنوان یک واحد سخت افزاری هستند.
بسیاری از ارائه دهندگان اینترنت باند پهن، سخت افزار مودم مناسب را بدون پرداخت هزینه یا هزینه ماهانه در اختیار مشتریان خود قرار می دهند.
سوالات متداول
مودم Wi-Fi چیست؟
یک مودم Wi-Fi قادر به پخش یک سیگنال بی سیم (همچنین به عنوان شبکه Wi-Fi) و یک اتصال سیمی سنتی است. امروزه، اکثر مودم‌ها با پشتیبانی از Wi-Fi داخلی عرضه می‌شوند.
تفاوت بین روتر و مودم چیست؟
امروز، زیاد نیست. اکثر مودم ها و روترهای مدرن عملکرد یکسانی دارند. با این حال، به طور سنتی، یک مودم اتصال شما به اینترنت را مدیریت می کند. روتر مسئول اجازه دادن به چندین دستگاه برای اتصال به اینترنت به طور همزمان است و دستگاه ها را قادر می سازد بدون دسترسی به اینترنت با هم ارتباط برقرار کنند.
