ARP (پروتکل وضوح آدرس) یک آدرس پروتکل اینترنت (IP) را به آدرس شبکه فیزیکی مربوطه خود تبدیل می کند. شبکه‌های IP، از جمله شبکه‌هایی که روی اترنت و Wi-Fi اجرا می‌شوند، برای عملکرد به ARP نیاز دارند.
تاریخچه و هدف ARP
ARP در اوایل دهه 1980 به عنوان یک پروتکل ترجمه آدرس همه منظوره برای شبکه های IP توسعه یافت. علاوه بر اترنت و Wi-Fi، ARP برای ATM، Token Ring و دیگر انواع شبکه فیزیکی پیاده سازی شده است.
ARP به یک شبکه اجازه می دهد تا اتصالات را مستقل از دستگاه فیزیکی خاص متصل به هر یک مدیریت کند. این پروتکل اینترنت را قادر می سازد تا کارآمدتر از مدیریت دستگاه های سخت افزاری مختلف و شبکه های فیزیکی به طور مستقل کار کند.
چگونه ARP کار می کند
ARP در لایه 2 در مدل OSI عمل می کند. پشتیبانی از پروتکل در درایورهای دستگاه سیستم عامل های شبکه پیاده سازی می شود. اینترنت RFC 826 جزئیات فنی پروتکل را مستند می کند، از جمله قالب بسته آن و عملکرد پیام های درخواست و پاسخ
ARP روی شبکه های اترنت مدرن و Wi-Fi به شرح زیر کار می کند:
- آداپتورهای شبکه با یک آدرس فیزیکی تعبیه شده در سخت افزاری به نام آدرس کنترل دسترسی رسانه (MAC) تولید می شوند. سازندگان اطمینان حاصل می کنند که این آدرس های شش بایتی (48 بیتی) منحصر به فرد هستند زیرا IP برای تحویل پیام به این شناسه های منحصر به فرد متکی است.
- قبل از اینکه هر دستگاهی داده به دستگاه هدف دیگری ارسال کند، باید آدرس MAC را با توجه به آدرس IP خود تعیین کند. این نگاشت آدرس IP به MAC از یک حافظه پنهان ARP که در هر دستگاه نگهداری می شود، مشتق شده است.
- اگر آدرس IP داده شده در حافظه پنهان دستگاه ظاهر نشود، آن دستگاه نمی تواند پیام ها را به آن هدف هدایت کند تا زمانی که نقشه جدیدی به دست آورد.برای انجام این کار، دستگاه آغازگر ابتدا یک پیام پخش درخواست ARP را در زیر شبکه محلی ارسال می کند. میزبان با آدرس IP داده شده یک پاسخ ARP در پاسخ به پخش ارسال می کند و به دستگاه شروع کننده اجازه می دهد تا حافظه پنهان خود را به روز کند و پیام ها را مستقیماً به مقصد برساند.
ARP معکوس و ARP معکوس
کارشناسان پروتکل شبکه دیگری به نام RARP (ARP معکوس) را در دهه 1980 برای تکمیل ARP توسعه دادند. RARP عملکرد معکوس ARP را انجام می دهد و از آدرس های فیزیکی شبکه به آدرس های IP اختصاص داده شده به آن دستگاه ها تبدیل می کند. RARP توسط DHCP (پروتکل پیکربندی میزبان پویا) منسوخ شد و دیگر استفاده نمی‌شود.
یک پروتکل جداگانه به نام Inverse ARP نیز از تابع نگاشت آدرس معکوس پشتیبانی می کند. ARP معکوس در شبکه های اترنت یا Wi-Fi استفاده نمی شود، اگرچه گاهی اوقات می توانید آن را در انواع دیگر پیدا کنید.
ARP رایگان
برای بهبود کارایی ARP، برخی از شبکه ها و دستگاه های شبکه از روشی برای ارتباط به نام ARP رایگان استفاده می کنند. یک دستگاه یک پیام درخواست ARP را به شبکه محلی پخش می کند تا سایر دستگاه ها را از وجود آن مطلع کند.
