موارد مهم
- استارتاپ Merlin Labs روی هواپیماهای باری و مسافربری خودمختار کار می کند.
- مشکل از یک هواپیمای مسافربری کاملاً خدمه و خودپرواز سخت است.
- خیر، هواپیماهای خطوط هوایی "اصولاً خودشان پرواز نمی کنند."
هواپیماهای بدون خلبان بسیار منطقی تر از خودروهای بدون راننده هستند، اما آیا هرگز وارد آن می شوید؟
استارتاپ هواپیمای خودپرواز Merlin Labs می خواهد هواپیماهای باری و مسافربری بدون خلبان را در آسمان قرار دهد.هواپیماها خودشان پرواز می‌کردند، از جمله برخاستن و فرود آمدن، و یک اپراتور از راه دور در جایی روی زمین وجود داشت که بسیاری از هواپیماها را نظارت می‌کرد، مانند کنترل‌کننده‌های تردد هوایی. اما آیا واقعاً باید خلبان را از هواپیما خارج کنیم؟ آیا پروازهای خودمختار ایمن هستند؟ و آیا هیچ مسافری هرگز سوار می شود؟
مارتین پلتزر، خلبان کهنه کار خطوط هوایی، از طریق ایمیل به Lifewire گفت: «تا زمانی که همه چیز به خوبی و روان اجرا شود، به خلبانی نیاز نیست. "اما به محض اینکه کامپیوترها خراب می شوند و همه چیز شروع به ترش می کند، باید کسی را داشته باشید که طرف آبی را بالا نگه دارد و فقط آن چیز را پرواز دهد."
نکته چیست؟
پهپادهای بدون سرنشین خودگردان و کنترل از راه دور در ارتش منطقی هستند، جایی که هواپیمای شما در معرض خطر سرنگونی قرار دارد. اما برای پروازهای تجاری و باری، دلیل اصلی کنار گذاشتن خلبان هزینه است. با توجه به Payscale، متوسط حقوق خلبان تجاری تقریباً 83000 دلار و با حقوق پایه تا 168000 دلار است.و سپس کمک خلبان است.
موضوع دیگر ایمنی است، اما خطوط هوایی تجاری در حال حاضر یکی از امن ترین راه ها برای سفر هستند. یا آنها هستند؟ مت جورج، مدیر عامل آزمایشگاه های مرلین، در صحبت با The Verge ادعا می کند که هواپیماها آنقدر خودکار هستند و خلبانان آنقدر تمرین یا کنترل واقعی کمی دارند که خلبانان انسانی نمی توانند به درستی کنترل را در هنگام خرابی به دست بگیرند. او می‌گوید بهتر است همه چیز کاملاً خودکار باشد.
برخلاف آنچه مردم تصور می کنند، پرواز همچنان یک عملیات بسیار عملی است و مقدار زیادی از کمک خدمه دارد.
پلتزر می‌گوید: «تا زمانی که به انسان‌ها در کابین خلبان نیاز داریم، آنها را به طور کامل آموزش دهید و مهارت داشته باشید. "اگر آنها را در کابین خلبان نگه دارید، اما آنها را از حلقه کنترل خارج کنید، در دراز مدت شکست خواهند خورد (همانطور که تصادفات نشان می دهد)."
هواپیماهای خودپرواز
هواپیماهای مسافربری خودران در محیطی بسیار متفاوت از خودروهای خودران عمل می کنند.هیچ عابر پیاده ای برای اجتناب وجود ندارد، هیچ ترافیکی وجود ندارد، و به لطف رادار و فرستنده، موقعیت همه هواپیماها در آسمان مشخص است. مسیرها و سرعت‌های پرواز را می‌توان محاسبه کرد تا اطمینان حاصل شود که هواپیماها هرگز به یکدیگر نزدیک نمی‌شوند.
در واقع، هواپیماهای خطوط هوایی تقریباً خودشان پرواز می کنند. یا آنها؟ برای فهمیدن، از چند خلبان پرسیدیم.
پاتریک اسمیت خلبان و نویسنده خط هوایی از طریق ایمیل به Lifewire گفت: «این از راه دور درست نیست، علیرغم فرضیات رایج برعکس. اسمیت حتی مقاله ای در مورد واقعیت های اتوماسیون پرواز نوشت. او می نویسد: «برخلاف آن چیزی که مردم تصور می کنند، پرواز همچنان یک عملیات بسیار عملی است، با مقدار زیادی از کمک خدمه.»
اما الان است. ما قبلاً می دانیم که پهپادهای نظامی می توانند با کنترل از راه دور بلند شوند، پرواز کنند و فرود بیایند. اعمال آن در هواپیمای پر از مسافر یا محموله کار دشواری نیست. و در حالی که یک هواپیما ممکن است حالت خرابی فاجعه بارتری نسبت به یک خودرو داشته باشد، یک بافر نیز دارد.هواپیما نمی تواند به سمت ترافیک مقابل منحرف شود یا به تیر چراغ برق برخورد کند، اگر لحظه ای گیج شود.
هواپیماها همچنین برای هر چیز دیگری به خدمه نیاز دارند - مدیریت مسافران و سرو غذا که باعث درآمد اضافی ایرلاین می شود. آیا این خدمه نیز می توانند آموزش ببینند که هواپیما را در مواقع اضطراری تحویل بگیرند؟ شاید.
آیا بدون خلبان پرواز می کنید؟
بزرگترین مانع برای پروازهای خودران ممکن است روانی باشد. کدام یک از ما در داخل هواپیما احساس امنیت می کنیم بدون اینکه کسی آن را پرواز کند؟
"آیا اگر اپراتور مسئول در هواپیما نباشد مسافران هرگز سوار هواپیما خواهند شد؟" پلتزر می پرسد. "اگر او در اتاق اپراتورهای خوش آب و هوا در نیوجرسی نشسته باشد و هواپیمای خود را با 280 مسافر در یک شب طوفانی بر فراز اقیانوس هند هدایت کند؟"
اگرچه همه ما می دانیم که سفر با هواپیما چقدر ایمن است، هنوز در ماشین احساس شادی بیشتری می کنیم. اما برای نشان دادن واقعیت‌های هواپیماهای خودمختار در مقابل هواپیماهای هدایت‌شده توسط انسان، بیایید داستانی از پلتزر بشنویم که دلایلی را که بیشتر مسافران می‌خواهند یک انسان آموزش‌دیده را کنترل کند، خلاصه می‌کند.
به محض اینکه رایانه ها به هم می ریزند و همه چیز شروع به ترش می کند، باید کسی را داشته باشید که طرف آبی را بالا نگه دارد و فقط آن چیز را پرواز دهد.
دو ماه پیش در طی یک پرواز شبانه بر فراز اروپای مرکزی رخ می دهد.
پلتزر می گوید: "این یک پرواز شبانه آرام و معمولی بود، خلبان خودکار همانطور که انتظار می رفت به آرامی کنترل می کرد." خلبان به دستشویی رفت. او به‌تازگی در کابین خلبان را بسته بود چون چندین زنگ هشدار در کابین به صدا درآمد.»
"خلبان خودکار و دریچه گاز از کار افتاد، کنترل دستی هواپیما را اجباری کرد، چندین سیستم نشان دهنده خرابی بود، نشانه های مختلف را غیرقابل اعتماد کرد. بنابراین به اصول خلبانی بازگردید: به صورت دستی نگرش هواپیما را حفظ کنید، نیروی رانش را حفظ کنید، بررسی کنید که کدام ابزار قابل اعتماد هستند، با کمک خلبان از دستشویی تماس بگیرید و شروع به کار بر روی مشکل کنید."
"ما آن را پس از چند دقیقه حل کردیم. این رایانه ای بود که برای مدت کوتاهی از کار افتاد و اساساً خودش دوباره راه اندازی شد."
پرونده بسته شد.
