802.11g یکی از استانداردهای IEEE Institute of Electrical and Electronics Engineers Standards Association) فناوری شبکه بی سیم Wi-Fi است. در ژوئن 2003 تصویب شد و جایگزین استاندارد قدیمی 802.11b شد. از آن زمان نسخه‌های جدیدتر و سریع‌تر استاندارد جایگزین آن شده‌اند، اما تجهیزات منطبق با 802.11g هنوز در حال استفاده هستند.
سرعت یک شبکه کامپیوتری معمولاً بر حسب پهنای باند به صورت واحد مگابیت در ثانیه (Mbps) یا گیگابیت در ثانیه (Gbps) بیان می شود. سرعت امتیازی روی تبلیغات و بسته بندی تمام تجهیزات شبکه کامپیوتری ظاهر می شود.
802.11g سرعت نامی
سرعت نامی دستگاه های شبکه 802.11g 54 مگابیت بر ثانیه است. با این حال، 802.11g و سایر پروتکل های شبکه Wi-Fi دارای ویژگی به نام مقیاس بندی نرخ پویا هستند. هنگامی که سیگنال بی سیم بین دو دستگاه Wi-Fi متصل قوی نیست، اتصال نمی تواند سریع ترین سرعت را پشتیبانی کند. در عوض، پروتکل Wi-Fi برای حفظ اتصال، حداکثر سرعت انتقال خود را به عدد کمتری کاهش می‌دهد.
معمول است که اتصالات 802.11g با سرعت 36 مگابیت در ثانیه، 24 مگابیت در ثانیه یا حتی کمتر اجرا شوند. وقتی به صورت پویا تنظیم می‌شود، این مقادیر به حداکثر سرعت‌های نظری جدید برای آن اتصال تبدیل می‌شوند که در عمل به دلیل سربار پروتکل Wi-Fi حتی پایین‌تر هستند.
خط پایین
برخی از محصولات شبکه های خانگی بی سیم مبتنی بر 802.11g که به عنوان روترها و آداپتورهای شبکه Xtreme G و Super G تعیین شده اند، از پهنای باند 108 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می کنند. با این حال، این محصولات از پسوندهای اختصاصی استاندارد 802.11g برای دستیابی به عملکرد بالاتر استفاده می کنند.اگر یک محصول 108 مگابیت در ثانیه به یک دستگاه استاندارد 802.11g متصل شود، عملکرد آن به حداکثر نرخ 54 مگابیت در ثانیه کاهش می‌یابد.
چرا شبکه های 802.11g آهسته تر از 54 مگابیت بر ثانیه اجرا می شوند
نه اعداد 54 مگابیت بر ثانیه و نه 108 مگابیت در ثانیه به طور کامل نشان دهنده سرعت واقعی شما در شبکه 802.11g نیستند. امتیاز 54 مگابیت در ثانیه فقط یک حداکثر تئوری را نشان می دهد. با سربار قابل توجهی از داده های پروتکل شبکه مواجه می شود که اتصالات Wi-Fi باید برای اهداف امنیتی و قابلیت اطمینان مبادله کنند. داده های مفید واقعی رد و بدل شده در شبکه های 802.11g همیشه با سرعت کمتر از 54 مگابیت در ثانیه رخ می دهد.
