توجه به میزان مصرف حافظه Mac می تواند چالش برانگیز باشد. ابزار Activity Monitor می تواند به شما کمک کند، به خصوص زمانی که زمان آن است که در نظر بگیرید که آیا نیاز به ارتقای RAM رایانه خود دارید یا خیر.
Activity Monitor بخشی از تمام سیستم‌عامل‌های macOS و اکثر سیستم‌عامل‌های OS X برای Mac بوده است، اما فرمت فعلی آن در OS X Mavericks (10.9) معرفی شده است. این مقاله حاوی اطلاعات مربوط به Activity Monitor در macOS 10.15 تا OS X Mavericks (10.9) و همچنین اطلاعاتی برای نسخه‌های قبلی OS X است.
Mac Activity Monitor
Activity Monitor یک ابزار سیستمی رایگان است که در همه Mac ها ارائه می شود. این شامل برگه هایی برای پنج ناحیه است که نشان می دهد چگونه برنامه ها و سایر فرآیندها بر رایانه شما تأثیر می گذارند. برگه ها عبارتند از:
- CPU: نمایش اثرات فرآیندها بر فعالیت CPU
- Memory: بر میزان استفاده از حافظه از جمله حافظه فیزیکی RAM نظارت می کند
- Energy: میزان انرژی مصرف شده توسط هر برنامه را نشان می دهد
- Disk: میزان داده های خوانده شده و نوشته شده روی دیسک را نشان می دهد
- استفاده از شبکه: نشان می دهد که کدام فرآیندها در حال ارسال یا دریافت داده از طریق شبکه شما هستند
برگه Memory Activity Monitor جایی است که استفاده از حافظه را در Mac خود نظارت و مدیریت می کنید.
نمودار حافظه مانیتور فعالیت (OS X Mavericks و جدیدتر)
هنگامی که اپل OS X Mavericks را منتشر کرد، نمودار فشار حافظه را در Activity Monitor به همراه حافظه فشرده معرفی کرد که تغییر قابل توجهی در نحوه مدیریت حافظه توسط سیستم عامل است. فشرده سازی حافظه با فشرده سازی داده های ذخیره شده در RAM به جای صفحه بندی حافظه به حافظه مجازی، بیشترین استفاده را از رم موجود می برد، فرآیندی که می تواند عملکرد مک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
علاوه بر استفاده از حافظه فشرده، Mavericks تغییراتی را در Activity Monitor و نحوه ارائه اطلاعات استفاده از حافظه ایجاد کرد. اپل به‌جای استفاده از نمودار دایره‌ای که در نسخه‌های قبلی OS X برای نشان دادن نحوه تقسیم‌بندی حافظه ظاهر می‌شد، نمودار فشار حافظه را به‌عنوان راهی برای بیان اینکه مک شما چه مقدار حافظه فشرده می‌کند تا فضای آزاد برای فعالیت‌های دیگر فراهم کند، معرفی کرد.
نمودار فشار حافظه
نمودار فشار حافظه در پایین برگه حافظه در پنجره Activity Monitor ظاهر می شود. میزان فشرده سازی اعمال شده روی RAM و همچنین زمانی که فشرده سازی برای پاسخگویی به تقاضای برنامه ها برای تخصیص حافظه کافی نیست، صفحه بندی روی دیسک رخ می دهد. را نشان می دهد.
نمودار فشار حافظه در سه رنگ نمایش داده می شود:
- سبز: نشان دهنده عدم فشرده سازی
- زرد: زمانی را نشان می دهد که فشرده سازی اتفاق می افتد
- قرمز: فشرده سازی به محدودیت های خود رسیده است و صفحه بندی به حافظه مجازی شروع شده است
علاوه بر رنگی که نشان می دهد آنچه در سیستم مدیریت حافظه رخ می دهد، ارتفاع میله ها نشان دهنده میزان فشرده سازی یا صفحه بندی است که در حال انجام است.
در حالت ایده‌آل، نمودار فشار حافظه باید سبز باقی بماند، که نشان می‌دهد هیچ فشرده‌سازی اتفاق نمی‌افتد و برای کارهایی که باید انجام شوند، RAM کافی در دسترس دارید. وقتی نمودار شروع به زرد نشان دادن می‌کند، نشان می‌دهد که فایل‌های کش که دیگر فعال نیستند اما داده‌های آنها هنوز در RAM ذخیره شده است، فشرده می‌شوند تا مقدار کافی RAM آزاد برای اختصاص دادن به برنامه‌هایی که درخواست تخصیص RAM دارند، ایجاد کنند.
فشرده سازی حافظه به مقداری سربار CPU نیاز دارد، اما این عملکرد کوچک کوچک است و معمولاً برای کاربر قابل توجه نیست.
وقتی نمودار فشار حافظه شروع به نمایش قرمز می کند، دیگر RAM غیرفعال کافی برای فشرده سازی وجود ندارد و جابجایی به دیسک (حافظه مجازی) انجام می شود.جابجایی داده‌ها از RAM یک کار بسیار فرآیند فشرده‌تر است و معمولاً به‌عنوان کاهش سرعت کلی در عملکرد مک شما قابل توجه است.
چگونه بفهمیم زمانی که به رم نیاز دارید
نمودار فشار حافظه به شما کمک می کند تا در یک نگاه تشخیص دهید که آیا مک شما به RAM اضافی نیاز دارد یا خیر.
- اگر نمودار بیشتر اوقات سبز باشد، مک شما به RAM اضافی نیاز ندارد.
- اگر نمودار شما ترکیبی است زرد و سبز، مک شما بهترین استفاده را از رم موجود بدون نیاز به صفحه دارد. داده ها به درایو شما مزایای فشرده سازی حافظه و توانایی مک در استفاده اقتصادی از رم را مشاهده می کنید تا مجبور نباشید رم بیشتری اضافه کنید. اگر نمودار معمولا زرد و به ندرت سبز است، ممکن است در آینده نزدیک به RAM نیاز داشته باشید.
- اگر نمودار اغلب یا برای مدت طولانی در قرمز باشد، مک شما از رم بیشتری بهره می برد. اگر زمانی که یک برنامه را باز می‌کنید به رنگ قرمز در می‌آید اما در غیر این صورت زرد یا سبز باقی می‌ماند، احتمالاً به رم بیشتری نیاز ندارید، اگرچه ممکن است بخواهید تعداد برنامه‌هایی را که همزمان باز نگه می‌دارید کاهش دهید.
اگرچه نماد Activity Monitor Dock را می توان برای نمایش برخی از آمارها در Dock پیکربندی کرد، اما حافظه فشرده یکی از آنها نیست. برای مشاهده نمودار فشار حافظه باید پنجره برنامه را باز کنید.
خط پایین
نسخه های قبلی OS X قبل از OS X Mountain Lion از سبک قدیمی مدیریت حافظه استفاده می کردند که از فشرده سازی حافظه استفاده نمی کرد. در عوض، سعی می‌کند حافظه‌ای را که قبلاً به برنامه‌ها اختصاص داده بود، آزاد کند، و سپس در صورت نیاز، حافظه صفحه را به عنوان حافظه مجازی در درایو شما آزاد کند.
نمودار پای مانیتور فعالیت
نمودار دایره ای Activity Monitor چهار نوع استفاده از حافظه را نشان می دهد: رایگان (سبز)، سیمی (قرمز)، فعال (زرد) و غیرفعال (آبی). برای درک میزان استفاده از حافظه، باید بدانید که هر نوع حافظه چیست و چگونه بر حافظه موجود تأثیر می‌گذارد.
- رایگان. این رم در Mac شما است که در حال حاضر از آن استفاده نمی کند و می تواند به هر فرآیند یا برنامه ای که به تمام یا بخشی از حافظه موجود نیاز دارد اختصاص دهد.
- Wired. مک شما حافظه سیمی را به نیازهای داخلی خود و نیازهای اصلی برنامه‌ها و فرآیندهایی که در حال اجرا هستید اختصاص می‌دهد. حافظه سیمی نشان دهنده حداقل مقدار رمی است که مک شما در هر نقطه از زمان برای ادامه کار نیاز دارد. می‌توانید این را به‌عنوان حافظه‌ای در نظر بگیرید که برای هر چیز دیگری ممنوع است.
- Active. حافظه ای که در حال حاضر توسط برنامه ها و پردازش های Mac شما استفاده می شود، به غیر از فرآیندهای سیستم خاص اختصاص داده شده به حافظه سیمی، حافظه فعال است. می‌توانید با راه‌اندازی برنامه‌ها یا همان‌طور که برنامه‌های در حال اجرا به آن نیاز دارند، ردپای حافظه فعال رشد می‌کند و حافظه بیشتری برای انجام یک کار به دست می‌آورید.
- غیرفعال. حافظه غیرفعال دیگر توسط یک برنامه مورد نیاز نیست، اما Mac هنوز در استخر حافظه رایگان منتشر نشده است.
خط پایین
بیشتر انواع حافظه ساده هستند. حافظه غیرفعال آن چیزی است که افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. افراد اغلب مقدار زیادی رنگ آبی را در نمودار دایره حافظه می بینند و فکر می کنند مک آنها مشکل حافظه دارد.این باعث می‌شود که آنها به فکر اضافه کردن رم برای افزایش عملکرد رایانه خود باشند، اما در واقع، حافظه غیرفعال سرویس ارزشمندی را انجام می‌دهد که مک شما را سریعتر می‌کند.
حافظه غیرفعال چیست؟
وقتی از یک برنامه خارج می شوید، OS X تمام حافظه مورد استفاده برنامه را آزاد نمی کند. در عوض، وضعیت راه اندازی برنامه را در قسمت حافظه غیر فعال ذخیره می کند. اگر همان برنامه را مجدداً راه‌اندازی کنید، OS X می‌داند که نیازی به بارگیری برنامه از هارد دیسک شما ندارد زیرا قبلاً در حافظه غیرفعال ذخیره شده است. در نتیجه، OS X بخشی از حافظه غیرفعال را که شامل برنامه است، به عنوان حافظه فعال بازتعریف می کند، که راه اندازی مجدد یک برنامه را به یک فرآیند سریع تبدیل می کند.
حافظه غیرفعال چگونه کار می کند؟
حافظه غیرفعال برای همیشه غیرفعال نمی ماند. OS X می تواند با راه اندازی مجدد یک برنامه شروع به استفاده از آن حافظه کند. همچنین اگر حافظه رایگان کافی برای نیازهای برنامه وجود نداشته باشد، از حافظه غیرفعال استفاده می کند.
توالی رویدادها چیزی شبیه به این است:
- هنگامی که برنامه ای را راه اندازی می کنید، OS X بررسی می کند که آیا در حافظه غیرفعال ذخیره شده است یا خیر. اگر اینطور باشد، آن حافظه دوباره به عنوان Active اختصاص داده می شود و برنامه راه اندازی می شود.
- اگر برنامه در حافظه غیرفعال نیست، OS X تکه مناسبی از حافظه رایگان را برای برنامه ایجاد می کند.
- اگر حافظه رایگان کافی وجود نداشته باشد، OS X مقداری حافظه غیرفعال را برای رفع نیازهای برنامه آزاد می کند. با انتشار حافظه غیرفعال، یک یا چند برنامه ذخیره شده در حافظه پنهان حذف می‌شود و زمان راه‌اندازی طولانی‌تری برای آن برنامه‌ها تحمیل می‌شود.
بنابراین، به چه مقدار RAM نیاز دارید؟
پاسخ به این سؤال معمولاً بازتابی از مقدار RAM مورد نیاز نسخه OS X شما، نوع برنامه‌هایی است که استفاده می‌کنید و تعداد برنامه‌هایی که به طور همزمان اجرا می‌کنید. با این حال، ملاحظات دیگری نیز وجود دارد. در یک دنیای ایده آل، خوب است اگر مجبور نباشید اغلب به رم غیر فعال حمله کنید.این بهترین عملکرد را هنگام راه‌اندازی مکرر برنامه‌ها و در عین حال حفظ حافظه آزاد کافی برای رفع نیازهای برنامه‌های در حال اجرا فراهم می‌کند. به عنوان مثال، هر بار که یک تصویر را باز می کنید یا یک سند جدید ایجاد می کنید، برنامه مربوطه به حافظه رایگان اضافی نیاز دارد.
برای کمک به تصمیم گیری در مورد نیاز به رم بیشتر، از Activity Monitor برای مشاهده میزان مصرف رم خود استفاده کنید. اگر حافظه آزاد به نقطه ای می رسد که حافظه غیرفعال آزاد می شود، ممکن است بخواهید برای حفظ حداکثر عملکرد، RAM بیشتری اضافه کنید.
همچنین می توانید به مقدار Page outs در پایین پنجره اصلی Activity Monitor نگاه کنید. این عدد نشان می دهد که چند بار حافظه Mac شما تمام شده و از هارد دیسک شما به عنوان RAM مجازی استفاده کرده است. این عدد باید در طول یک روز استفاده کامل از مک شما کمتر از 1000 باشد.
اگر مک شما مطابق انتظارات و نیازهای شما عمل می کند، نیازی به اضافه کردن رم بیشتری ندارید.
