اگرچه بسیاری از فیلترهای فیلم قدیمی در عکاسی دیجیتال منسوخ شده اند، اما تعدادی از آنها بسیار مفید هستند. یکی از اینها فیلتر پولاریزه کننده دایره ای است.
قطبش دایره ای جلوه های چشمگیری به عکس های شما می بخشد. این یکی از ترفندهایی است که عکاسان حرفه ای برای ایجاد تصاویر درخشان با رنگ های غنی و کنتراست پویا به آن تکیه می کنند.
چگونه یک فیلتر پولاریزه کار می کند
به زبان ساده، یک پلاریزه میزان نور بازتابی را که به سنسور تصویر دوربین شما می رود را کاهش می دهد. نور ناخواسته و مه جو را از بین می برد و به دوربین اجازه می دهد عکسی واضح تر و واضح تر بگیرد.
اگر از عینک آفتابی پلاریزه در یک روز آفتابی در نزدیکی آب استفاده کرده اید، متوجه شده اید که پلاریزه کننده ها چه می کنند. آنها آبی آسمان را عمیق تر می کنند و باعث می شوند که ابرها از پس زمینه بیرون بیایند. آنها بازتاب‌های سطح آب را حذف می‌کنند و به شما این امکان را می‌دهند تا عمیق‌تر از بدون عینک خود را در آب ببینید. به همین ترتیب، صحنه های زمستانی عمق بیشتری دارند زیرا بازتاب های برف خنثی می شوند. فیلتر پلاریزه کننده همان اثر را روی دوربین دارد.
قطبش در 90 درجه نسبت به خورشید یا سایر منابع نور مؤثرتر است. حداکثر قطبش زمانی اتفاق می‌افتد که سوژه شما در زاویه قائمه نسبت به خورشید باشد. در 180 درجه (زمانی که خورشید پشت شماست)، قطبش وجود ندارد. بین این دو نقطه، میزان قطبش متفاوت است.
نحوه استفاده از فیلتر پلاریزه
یک فیلتر پلاریزه دایره ای روی جلوی لنز دوربین پیچ می شود و دارای دو حلقه است که می چرخند. برای استفاده از یک پلاریزه، به سادگی حلقه جلویی را بچرخانید تا قطبش فعال شود.
تمرکز خود را تنظیم کنید، سپس نقطه حداکثر قطبش را پیدا کنید. این کمک می کند زیرا حلقه جلویی عدسی که پلاریزه به آن متصل است می تواند در حین تمرکز بچرخد و قطبش را از بین ببرد. حتی اگر مجبور شوید بعد از پلاریزه کردن دوباره فوکوس کنید، فیلتر همچنان باید در تراز کلی باشد که آن را ترک کرده اید (مگر اینکه نقاط فوکوس را تغییر دهید).
هنگام چرخاندن حلقه فیلتر به صفحه نمایش دوربین خود نگاه کنید. اگر بازتاب ها ناپدید شوند و تضاد بین عناصری مانند آسمان آبی و ابرها افزایش یابد، قطبی شدن رخ می دهد.
نکته
با انعکاس ها و آسمان آبی تمرین کنید در حالی که به فیلتر پلاریزه عادت کرده اید. چند عکس از یک صحنه با حداکثر قطبش و بدون قطبش بگیرید و این دو را با هم مقایسه کنید. تفاوت باید چشمگیر باشد.
هنگامی که از اثرات قطبی شدن آگاه شدید، احتمالاً کاربردهای خلاقانه ای فراتر از استفاده از آسمان، آب و انعکاس خواهید یافت.
اگر چندین لنز با اندازه‌های مختلف فیلتر دارید، ممکن است بتوانید با یک فیلتر پلاریزه خلاص شوید. تا زمانی که تفاوت‌ها بین اندازه‌های فیلتر خیلی زیاد نباشد، یک حلقه افزایش یا پایین آمدن کار خواهد کرد. این آداپتورهای ارزان قیمت در اندازه‌های مختلف هستند و می‌توانند برای قرار دادن فیلتر 58 میلی‌متری روی لنزی که فیلترهای 52 میلی‌متری دارد، استفاده شود.
بسیاری از عکاسان حرفه ای به ندرت پلاریزر را از لنزهای خود خارج می کنند.
معایب فیلتر پلاریزه
استفاده از فیلتر پلاریزه میزان نوری که به سنسور دوربین می رسد را تا دو یا سه f-stop کاهش می دهد، بنابراین باید به یکی از این راه ها این کار را تنظیم کنید:
- سرعت شاتر کمتری انتخاب کنید (و در صورت نیاز از سه پایه استفاده کنید).
- با انتخاب f/stop پایین‌تر باز کنید.
- در صورت امکان نور بیشتری به صحنه اضافه کنید-در همان زاویه.
شرایط نور کم برای استفاده از فیلتر پلاریزه ایده آل نیستند. اگر می خواهید انعکاس را در اواخر روز کاهش دهید یا ابرها را در غروب آفتاب برجسته کنید، از سه پایه استفاده کنید.
انتخاب فیلتر قطبی
فیلترهای پلاریزه ارزان نیستند و کیفیت در فیلتر شما به همان اندازه که لنز شما مهم است. شیشه با کیفیت بالا واضح ترین عکس ها را تولید می کند.
فیلترهای قطبی کننده خطی در مقابل مدور
فیلترهای پلاریزه در دو نوع خطی و دایره ای موجود هستند. فیلترهای پلاریزه خطی برای دوربین های فیلم فوکوس دستی استفاده می شود. اگرچه آنها می توانند نور را به طرز چشمگیری نسبت به یک پلاریزه دایره ای قطبی کنند، اما می توانند به لوازم الکترونیکی دوربین شما آسیب برسانند.
برای استفاده با دوربین DSLR یک پلاریزه خطی نخرید. می تواند به لوازم الکترونیکی دوربین شما آسیب برساند.
در مقابل، پلاریزه کننده های دایره ای برای کار با لنزهای فوکوس خودکار و لوازم الکترونیکی پیچیده توسعه یافته اند.
هنگامی که برای فیلتر خرید می کنید، به علامت گذاری ها نگاه کنید. اگر فیلتری فقط "قطبی کننده" علامت گذاری شده باشد، آنگاه یک پلاریزه کننده خطی است. پلاریزه‌کننده‌های دایره‌ای همیشه با علامت «قطبی‌کننده دایره‌ای» علامت‌گذاری می‌شوند.
