در ویندوز، ipconfig یک برنامه کنسولی است که برای اجرا از خط فرمان ویندوز طراحی شده است. این ابزار به شما امکان می دهد اطلاعات آدرس IP یک رایانه ویندوزی را دریافت کنید. همچنین اجازه می دهد تا کنترلی بر روی آداپتورهای شبکه، آدرس های IP (به طور خاص توسط DHCP اختصاص داده شده)، حتی کش DNS شما کنترل شود. I pconfig جایگزین ابزار قدیمی winipcfg شد.
استفاده از ipconfig
از خط فرمان، ipconfig را تایپ کنید تا ابزار با گزینه های پیش فرض اجرا شود. خروجی فرمان پیش فرض شامل آدرس IP، ماسک شبکه و دروازه برای همه آداپتورهای شبکه فیزیکی و مجازی است.
دستور ipconfig از چندین گزینه خط فرمان پشتیبانی می کند. دستور
ipconfig/؟
مجموعه گزینه های موجود را نشان می دهد.
خط پایین
این گزینه همان اطلاعات آدرس IP را برای هر آداپتور به عنوان گزینه پیش فرض نمایش می دهد. علاوه بر این، تنظیمات DNS و WINS را برای هر آداپتور و همچنین مجموعه ای از اطلاعات اضافی را نمایش می دهد.
Ipconfig /release
این گزینه هرگونه اتصال TCP/IP فعال را در همه آداپتورهای شبکه خاتمه می دهد و آن آدرس های IP را برای استفاده توسط سایر برنامه ها آزاد می کند. Ipconfig/release را می توان با نام های خاص اتصال ویندوز استفاده کرد. در این مورد، فرمان فقط بر روی اتصالات مشخص شده تأثیر می گذارد، نه همه اتصالات. این فرمان نام های اتصال کامل یا نام های وایلد را می پذیرد. مثال:
ipconfig /release "Local Area Connection 1"ipconfig /release Local
Ipconfig /تجدید
این گزینه اتصالات TCP/IP را در همه آداپتورهای شبکه دوباره برقرار می کند. همانند گزینه انتشار، ipconfig /renew یک مشخص کننده نام اتصال اختیاری می گیرد.
هر دو گزینه /renew و /release فقط روی کلاینت هایی که برای آدرس دهی پویا (DHCP) پیکربندی شده اند کار می کنند.
