آدرس subnet mask 255.255.255.0 رایج ترین زیرشبکه ماسک مورد استفاده در رایانه های متصل به شبکه های پروتکل اینترنت (IPv4) است. علاوه بر استفاده از آن در روترهای شبکه خانگی، ممکن است با این ماسک در آزمون های گواهینامه حرفه ای شبکه مانند CCNA نیز مواجه شوید.
255.255.255.0 و زیرشبکه
زیر شبکه ها به عنوان حصارهای مجازی عمل می کنند و بلوکی از آدرس های IP را به واحدهای کوچکتر تقسیم می کنند. این عمل ازدحام شبکه را کاهش می دهد و امکان دسترسی دانه ای به زیرشبکه ها را فراهم می کند. یک زیرشبکه زیرشبکه‌ها را شناسایی می‌کند.
شبکه‌های فرعی سنتی با شبکه‌های کلاسی کار می‌کردند که آدرس‌های IP را به یکی از پنج کلاس (کلاس A/B/C/D/E) با توجه به مقدار شماره آدرس IP تقسیم می‌کردند.
Subnet mask 255.255.255.0 به یک مقدار باینری 32 بیتی تبدیل می شود:
11111111 11111111 11111111 00000000
0 رقم این ماسک در محدوده IP زیرشبکه 8 بیت یا حداکثر 256 آدرس در این مورد است. با تغییر ماسک همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است، می توان تعداد بیشتری از زیرشبکه های کوچکتر را نیز تعریف کرد.
| زیرشبکه های کلاسی بر اساس پیشوند ماسک 255.255.255 | ||
|---|---|---|
| ماسک | subnetworks | Nodes/Subnet |
| 255.255.255.0 | 1 | 254 |
| 255.255.255.128 | 2 | 126 |
| 255.255.255.192 | 4 | 62 |
| 255.255.255.224 | 8 | 30 |
| 255.255.255.240 | 16 | 14 |
| 255.255.255.248 | 32 | 6 |
| 255.255.255.252 | 64 | 2 |
ماسک زیر شبکه ای که به درستی پیکربندی نشده است (که به آن netmask نیز گفته می شود) می تواند دلیل عدم اتصال شما به اینترنت باشد.
subnets و CIDR
در طرح کلاسیک سنتی، بسیاری از آدرس‌های IP استفاده نشده تلف شدند زیرا ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی و شرکت‌های بزرگ بلوک‌های آدرسی را رزرو کردند که امکان اشتراک‌گذاری وجود نداشت. بیشتر اینترنت متعاقباً برای پشتیبانی از سیاست‌های تخصیص انعطاف‌پذیر و مقابله با افزایش تقاضا برای آدرس‌های اینترنتی IPv4 در دهه 1990 به شبکه‌های IP بدون کلاس تبدیل شد.
شبکه‌های بدون کلاس، نمایش سنتی زیرشبکه را بر اساس تعداد ۱ رقم در ماسک به یک نماد کوتاه‌نویسی تبدیل می‌کنند. کوتاه‌نویسی مسیریابی بین دامنه‌ای بدون کلاس (CIDR) یک آدرس IP و ماسک شبکه مرتبط با آن را به شکل: می‌نویسد.
xxx.xxx.xxx.xxx/n
در اینجا، عددی بین 1 و 31 را نشان می دهد که تعداد 1 بیت در ماسک است.
CIDR از آدرس دهی IP بدون کلاس پشتیبانی می کند و ماسک های شبکه را با شماره شبکه IP مستقل از کلاس سنتی آنها مرتبط می کند. روترهایی که از CIDR پشتیبانی می‌کنند، این شبکه‌ها را به‌عنوان مسیرهای منفرد می‌شناسند، حتی اگر ممکن است مجموعه‌ای از چندین زیرشبکه سنتی را نشان دهند.
خط پایین
سازمان InterNIC نام دامنه های اینترنتی را مدیریت می کند و آدرس های IP را به کلاس ها تقسیم می کند. رایج‌ترین آنها کلاس‌های A، B و C هستند. شبکه‌های کلاس C از ماسک زیر شبکه پیش‌فرض 255.255.255.0 استفاده می‌کنند.
استفاده از 255.255.255.0 به عنوان آدرس IP
اگرچه به شکل شماره آدرس IP بیان می شود، دستگاه های شبکه از 255.255.255.0 به عنوان ماسک استفاده می کنند و نه به عنوان یک آدرس IP فعال. تلاش برای استفاده از این شماره (یا هر شماره IP که با 255 شروع می شود) به عنوان آدرس دستگاه باعث می شود اتصال شبکه IP به دلیل تعریف محدوده اعداد در شبکه های IP از کار بیفتد.
